حجت‌الاسلام محمود ریاضت:

• دوشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۴ ۱۶:۳۰
• کد خبر : 610792

• اخبار
• فرهنگی
• دین و اندیشه

حجت‌الاسلام حاج محمود ریاضت با اشاره به شاهدان اعمال انسان در قیامت گفت: حضرت حق در قرآن می‌فرماید «مکان و زمانی که شمافعلی را در آن انجام می‌دهید نیز جزو شاهدان اعمال هستند». برخی نیز به همین دلیل می‌گویند که در خانه خود مصلایی درست کنید تا در قیامت گواه شما باشد و برخی دیگر نیز مطرح می‌کنند که در همه جای منزل خود نماز بخوانید تا شاهدان شما زیاد باشند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از بسیج مداحان، حجت الاسلام والمسلمین محمود ریاضت شب گذشته در اجتماع عمومی کانون بسیج مداحان یاس کبود که به مناسبت سالروز عملیات کربلای 5 در حسینیه شهدای بسیج برگزار شد، به بررسی شاهدان اعمال و رفتار انسان‌ها پرداخت که متن کامل سخنرانی وی را در ادامه خبر می‌خوانیم:

یکی از مواردی که در ارتباط با عالم برزخ، شب اول قبر و قیامت مطرح می‌شود، بحث شاهدان اعمال انسان است. بنابر چیزی که در آیات قرآن کریم و روایات ائمه آمده است، شاهدهای متعددی بر ریز اعمال انسان گواه هستند. بخشی هنگام مرگ شهادت می‌دهند که امام صادق (ع) فرمودند «کسی که می‌میرد در لحظه مرگ، قیامتش برپا می‌شود» و یکی از معناهای قیامت هم حسابرسی است.

دو ملک به نام‌های رقیب و عتید

در حسابرسی هم یک سری شاهد و گواه وجود دارد. خداوند در قرآن کریم می‌فرماید «هر انسانی که به تکلیف می‌رسد، از لحظه تکلیف لیست رفتار و واکنش‌هایش توسط دو شاهد ثبت می‌شود. هیچ فعلی توسط من انجام نمی‌شود مگر اینکه ثبت بشود». بنا بر آن چه که مستند است یکی خوبی‌ها را می‌نویسد (رقیب) و دیگری بدی‌ها و سیئات را ثبت می‌کند (عتید).

ظرف مکان و زمان

علاوه بر این دو ملک، حضرت حق در قرآن می‌فرماید «مکان و زمانی که شمافعلی را در آن انجام می‌دهید نیز جزو شاهدان اعمال هستند». برخی نیز به همین دلیل می‌گویند که در خانه خود مصلایی درست کنید تا در قیامت گواه شما باشد و برخی دیگر نیز مطرح می‌کنند که در همه جای منزل خود نماز بخوانید تا شاهدان شما زیاد باشند.

اعضا و جوارح بدن

اعضاء و جوارح نیز از دیگر شهادت دهندگان هستند. به عنوان مثال وقتی از روی محبت به والدین نگاه می‌کنیم در واقع چشم ما در قیامت شاهد است. در دعای کمیل نیز داریم که «و جعلتهم شهودا علی مع جوارحی».

ذات مقدس الهی

«و کنت انت الرقیب علی من ورائهم»؛ علاوه بر شاهدانی که وجود دارند، شاهد دیگری که راه دستاویز و بهانه‌جویی را بر همگان می‎‌بندد، وجود مقدس خداوند است. معلمی در مکتب خانه بود و به یک شاگرد بیشتر از سایرین احترام می‌گذاشت. سایر شاگردان اعتراض می‌کردند و می‌گفتند علی‌رغم اینکه این دانش آموز وضعیت مالی خوبی ندارد و بیشتر هزینه‌ها را پدران ما می‌دهند اما معلم به او احترام بیشتری می‌گذارد. استاد برای ثابت کردن اقدام خود به دانش آموزان گفت: فردا هر کدام از شما که آمدید، مرغی را در جایی که کسی نبود ذبح کنید و بیاورید. فردای آن روز همه با مرغ‌های ذبح شده آمدند اما آن شاگردی که معلم بیشتر از همه به او احترام می‌گذاشت با مرغی زنده آمده بود. معلم علت را پرسید و آن دانش آموز پاسخ داد: شما گفتید در جایی که کسی نباشد مرغ را ذبح کنیم اما من هر جا که رفتم خدا بود و نتوانستم ذبح کنم.

پیامبر گرامی اسلام (ص) هم در وصیت خود به ابوذر غفاری فرمودند «خداوند را طوری عبادت کن که ببینی که خداوند تو را می‌بیند. حالا اگر نمی‌توانی آن‌طور عبادت کنی، پس بدان که اگر تو خدا را نمی‌بینی، خداوند تو را می‌بیند». گاهی اوقات ما فراموش می‌کنیم و این فراموشی برای ما خطرساز است به‌ویژه مداحان و سخنرانان که تریبون در دست دارند. همین بلندگو در قیامت شهادت می‌دهد که فلانی چه جیزهایی را گفت.

چرا اساتید مداحی این‌قدر تأکید می‌کنند که فلان کتاب را بگیر و اشعارش را حفظ کن؟ به این دلیل که فردا روزی شما می‌خواهید صفتی را به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) نسبت دهید و باید در شأن ایشان باشد. قرآن کریم نیز می‌فرماید «پیامبر (ص) و ائمه (ع) را شاهد اعمال شما قرار داده‌ایم».

امام زمان (عج) در روایتی می‌فرمایند «علم ما به گفتار و رفتار شما احاطه کاملی دارد». عالمی قصد تشرف به حج را داشت و جلسات هفتگی خود را به شخص دیگری سپرد و لیست کاملی از روزها و مکان‌های جلسات را در اختیار آن فرد قرار داد و گفت: جلسه‌ای هست که من می‌روم، شما هم در آن شرکت کن. اگر هم رفتی برایت تعجب برانگیز نباشد. آن جلسه، جلسه اجنه شیعه است و سعی کن که روضه را از پیامبر (ص) شروع کنی و تنها از امام حسین (ع) نخوان چرا که آن‌ها به همه اهل بیت (ع) اهمیت می‌دهند.

ابن عالم پس از بازگشت از مکه از آن فرد پرسید که جلسه اجنه شیعه چگونه بود؟ و عالم دیگر پاسخ داد: در جلسه اول از رسول خدا روضه خواندم و دیدم که همه ضجه می‌زنند و اشک می‌ریزند. در جلسه دوم و سوم هم از پیامبر (ص) خواندم و از جلسه چهارم شروع به خواندن از سایر ائمه کردم و در این جلساتی که از پیامبر نخواندم آن‌ها فقط من را نگاه می‌کردند و شور و حالی نداشتند. آن عالم گفت: صبر کن تا من مسئول جلسه را احضار کنم و درباره کار تو از او بپرسم. مسئول هیئت اجنه را صدا زد و او نیز از کار روحانی دعوت شده راضی بود.

عالمی که به مکه رفته بود از مسئول جلسه اجنه پرسید که شما چرا برای پیامبر (ص) گریه کردید ولی برای سایر امامان معصوم خیر؟ و مسئول جلسه پاسخ داد: در زمان پیامبر (ص) ما نبودیم و هر چه که ایشان گفت گریه کردیم اما در زمان ائمه بودیم و چیزهایی که ایشان می‌گفت اصلا رخ نداده بود! ما هم به شما احترام می‌گذاشتیم و چیزی نمی‌گفتیم.

برخی چوب بی‌بصیرتی عده دیگری را می‌خورند

گاهی اوقات برخی‌ها 20 سال به دیگران تهمت بی‌بصیرتی می‌زنند و خودشان را بصیر می‌دانند و بعد از 20 سال با انجام عملی ثابت می‌شود تنها چیزی که نداشته‌اند بصیرت بوده است. جمله‌ای که حضرت زینب (س) در مجلس یزید فرمود خیلی برای امروز من و شما مفید و کارآمد است. ایشان به یزید فرمودند «یزید! اینکه برادر و برادر زاده‌های من را کشتی مصیبتی نبود چرا که شهادت ارث ماست؛ مصیبت این نبود که گوشواره از گوش ما کشیدی و سیلی زدی؛ تحمل و صبر در مشکلات در راه خدا فضیلت ماست. اما یزید! می‌دانی مصیبت چه بود؟ مصیبت ما جدا شدن سر حسین (ع) نبود؛ مصیبت آن بود که تو با دستان یک شیعه سر برادرم را جدا کردی. مصیبت این است که تو از بی‌بصیرتی شیعه نهایت استفاده را بردی».

برخی چوب بی‌بصیرتی عده دیگری را می‌خورند. در ارتباط با شهادت شیخ نمر ندیدید که تمام رسانه‌های غربی و دشمنان تلاش کردند تا خبر شهادت ایشان را محو و جای متهم و شاکی را عوض کنند؟ من و شما باید خیلی حواس‌مان را جمع کنیم. ما باید بدانیم که چشم همه دشمنان به کارهای ماست و ما را زیر نظر دارند و باید مراقب اعمال خود باشیم.

انتهای پیام/خ

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #