زینب(س)؛ دریایی که آفتاب حسین(ع) از آن طلوع میکند
حضرت زینب(س) به مثابه آینه‌ای بود روشن و بی‌زنگار که نقش امام حسین(ع) بر آن آینه افتاده بود. گویی مثل دریایی بود که آفتاب سیدالشهدا از آن طلوع می‌کرد. چه کسی حسین(ع) را می شناسد بهتر از زینب(س)؟ و چه کسی زینب(س) را می‌شناسد بهتر از حسین(ع)؟ و شگفت اینکه سکه سرمدی نهضت عاشورا دو رو دارد: حسین و زینب.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس، در پنجم جمادی الاولی سال ششم هجری، - حضرت زینب سلام الله- دختر گرامی امام علی(ع) و صدیقه کبری، حضرت فاطمه(س)- در مدینه متولد شد. خبر ولادت حضرت زینب(س) زمانی به امیرالمؤمنین علی علیه السلام رسید که در محراب مسجد به نماز ایستاده بود. پیامبر(ص) نام دختر را زینب نهاد. این نکته خالی از لطف نیست که زینب به معنی درخت خوش منظره است که از بوی خوش درخت، روندگان سرمست می‌شوند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,زینب (س) تولد یافته خانه نبوی، تربیت یافته مکتب علوی
, زینب (س) تولد یافته خانه نبوی، تربیت یافته مکتب علوی,وقتی زینب(س) متولد شده بود، سلمان فارسی که صاحب سِّر پیامبر بود و یار گفت وگوهای تنهایی و شبانه او و به قول ابن عربی، حدیث مشهور و متواتر « سلمان منا اهل البیت » دلالت به عصمت او دارد – برای تهنیت ولادت حضرت زینب(س) آمد، دید حضرت علی(ع) در سکوت سنگین و پراندوهی فرو رفته است. امیرالمؤمنین(ع) برای سلمان از کربلا گفت و سرنوشتی که دخترش در پیش رو دارد. به قول فردوسی
,از این راز جان تو آگاه نیستی درین پرده اندر تو را راه نیست
, از این راز جان تو آگاه نیستی درین پرده اندر تو را راه نیست,حضرت زینب(س) دختری بود که حضرت محمد(ص) همواره به او محبت و شفقتی ویژه داشت. با میلاد و حضور حضرت زینب(س) خانواده پیامبر(ص) کامل شد. این اکمال در خانه پیامبر(ص) و حضرت علی(ع) نشانه ای از استقرار اسلام در شبه جزیره عربستان بود.
,حضرت زینب(س) درسایه حضور پیامبر اسلام (ص) و مادر و پدر گرامی اش و همچنین در کنار حضرت امام حسن و امام حسین علیهما السلام زندگی را آغاز کرده بود. پیامبر(ص) از هر فرصت مناسبی بهره می‌گرفت و محبت خود را با سخن و سلوک نسبت به فرزندان، حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س)نشان می‌داد، حضرت زینب(س) در خانواده عصمت و طهارت رشد کرد. نسب نبوی، تربیت علوی و لطف خداوندی از وی، فردی با خصوصیات و صفات برجسته ساخته بود. به قول جاخط، زینب در صفا و لطف مانند مادرش، حضرت فاطمه(س) و در دانش و سخن، همچو پدر بزرگوارش حضرت علی(ع) بود.
,
, ازدواجی شبیه به ازدواج علی (ع)و فاطمه(س)
, ازدواجی شبیه به ازدواج علی (ع)و فاطمه(س),در زمانی که دختران هم سن و سال او بازی را تجربه می کردند، زینب(س) مصیبت و رنج را می‌آموزد. گویی او از همان آغاز راه، چهره‌اش در برابر توفان تازیانه غم‌ها و رنج‌ها قرار می‌گیرد تا روزی بتواند همه غم و رنج هستی را بر دوش بکشد. چنانچه در پنج سالگی فقدان حضرت محمد(ص) و مادرش را تحمل میکند و رنج های پدرش را مشاهده میکند. مادرش حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا(س) در روزهای پایانی عمرش به او گفته بود: « مواظب برادرانت باش، از این به بعد مادر آنان و خانم خانه تویی.»
,تحمل بار مشکلات و مصایب، جان زینب(س) را صیقل داده بود از این رو محبوب خداوند بود و همانطور که می دانیم خداوند هر کسی را دوست بدارد، رنج و درد و مصیبت و غوطه‌ورش میکند تا گوهر جانش بدرخشد و آتش فطرت الهی‌اش شعله کشد.
,اگر سال ازدواج حضرت زینب(س) را سال 17 هجری یا سال 19 هجری بگیریم، زینب(س9 در زمان ازدواج 11 تا 13 ساله بوده است. در زمان ازدواج خواستگارانش بسیار بود، چنانچه اشعث بن قیس که از ملوک کنده به خواستگاری زینب(س) آمد، فردی که در معیار و میزان اشرافیت قبیله‌ای عرب شاخص و زبانزد بود، حضرت علی(ع) دست رد به سینه او نهاد و سرانجام که در زمان فتح عراق و شام، حضرت زینب(س9 با عبدالله بن جعفر ازدواج کرد، عبدالله دوست خانوادگی و محبوب خانواده بود، این ازدواج به لحاظ آشنایی‌ها و شباهت به آشنایی و ازدواج علی (ع) و فاطمه(س) داشت .
,ثمره این ازدواج مبارک چهار یا پنج فرزند بود و نکته قابل تأمل اینکه بنابر گفته اکثر مورخین، زینب(س) بانویی بود که از نظر کمال و علو شخصیت، هم کفوی برایش نبود.
,وجه تسمیه القاب حضرت زینب(س)
, وجه تسمیه القاب حضرت زینب(س),حضرت زینب(س) را به واسطه شخصیت قوی و ممتازش، « ام العزائم» می‌خواندند، بانویی با اراده پولادین در اطاعت از خداوند و تقوا. به زینب(س) « ام هاشم » می گفتند. ارزش و متاع دنیا با خاک در برابر او همسان بود به حضرت زینب(س) « صاحبه الشوری» می گفتند چرا که زنان بنی هاشم دیده بودند که حضرت زینب(س) همواره طرف مشاورت حضرت علی(ع) و برادانش بود و خانه اش، خانه آشنای دردمندان بود. به او « ام العواجز» می گفتند. آری خانه این بانوی بزرگوار اسلام کانون امید گرفتاران و درماندگان بود . به حضرت زینب(س) « عقیله بنی هاشم» نیز می گفتند، به معنای بانوی خرمند بنی هاشم، از ایشان به صدیقه صغری، عالمه غیر معلمه و غیر مفهمه نیز لقب داده اند. آری این بانوی بزرگوار در فصاحت و بلاغت، زهد و تقوا، عبادت و توحید، تهجد مانند پدر ومادر گرامی اش بود. مرتبه عقل و دانش و عفت و عصمت آن حضرت بر همگان مشهود است.
,حضرت زینب(س) مجلس تعلیم و تدریس داشته و در زمان اقامت پدرش در کوفه برای زنان تفسیر قرآن می گفت، یک روز در تفسیر کهیعص صحبت می کرد که پدرش وارد شد و فرمود: شنیدم برای زنان تفسیر کهیعص می گویی. عرض کرد بلی . امیرالمؤمنین فرمود: « نور دیده من این رمزی است برای مصیبتی که به عترت رسول خدا وارد می شود.» و زینب(س) عرض کرد آن مصیبت چگونه است؟ حضرت علی(ع) شرح داد و سپس حضرت زینب(س) سخت گریست.
,آیینه بی غبار نقش حسین(ع)
, آیینه بی غبار نقش حسین(ع),حضرت زینب(س) به مثابه آینه ای بود روشن و بی زنگار که نقش امام حسین(ع) بر آن آینه افتاده بود. گویی مثل دریایی بود که آفتاب سیدالشهدا از آن طلوع می کرد. چه کسی حسین(ع) را می شناسد بهتر از زینب(س)؟ و چه کسی زینب(س) را می شناسد بهتر از حسین(ع)؟ و شگفت اینکه سکه سرمدی نهضت عاشورا دو سویه دارد: حسین و زینب. انگار زندگی و شهادت امام حسین(ع) با زندگی و اسارت حضرت زینب(س) کامل می شود آن دو هیچ گاه از هم جدایی نداشته اند.
,شهید بزرگوار آیت الله مرتضی مطهری نوشته اند: « از عصر عاشورا، حضرت زینب(س) تجلی می کند. از آن به بعد، به او واگذار شده بود، رئیس قافله اوست.»
,رئیس قافله بازماندگان کربلا / حنجر گویای زبان شهدا
, رئیس قافله بازماندگان کربلا / حنجر گویای زبان شهدا,نوشته اند که وقتی نگاه خانواده پیامبر(ص) علی بن حسین(ع) و زنان و کودکان به اجساد شهیدان بود و زینب(س) سخن می گفت؛ همه دوست و دشمن می گریستند و هیچ کسی قرار پیدا نمی کرد. آرامش و شکوه حضرت زینب(س) در این بود که راز شهادت را می دانست و ایشان می فرمود: « مردمی از این امت، که فرعون های زمین آنان را نمی شناسند، اما فرشتگان آسمان ها آنها را می شناسند. این پیکرهای پاره پاره و پراکنده و خونین را جمع می کنند. در این سرزمین به فراز مرقد حسین(ع) پرچمی نصب می کنند که هیچگاه کهنه نمی شود و در گذر روزها و سالها، آسیب نمی بیند و پیشوایان کفر و پیروان گمراه آنان، می کوشند که آن را محو کنند، اما همواره اثر آن بروز می کند و تعالی می گیرد.»
,از دعایی که از حضرت زینب(س) به یادگار مانده است؛می توان دریافت که دریای دل او چه امواج مصیبتی را تحمل کرده است و کوهسار اراده پولادین او در برابر چه توفان های کوبنده ای ایستاده است. محال است که بتوان این همه لطف و عمق و معنویت سرشار را درک کرد و جرعه ای از آن ننوشید.
,حضرت زینب کبری(س) اسوه شخصیت یک زن مظلوم و مصیبت دیده است و اگر این شخصیت حماسی حضرت زینب(س) نبود، حقیقت عاشورا آشکار نمی شد و خون سیدالشهدا و یارانش به هدر و فریاد مظلومیت آنان به فراموشی سپرده می شد. آری باید پذیرفت که حضرت زینب(س) بعنوان حامل پیام عاشورا در احیای این پیام نقش مؤثری داشت. به قول شاعر:
,زینب(س) نه امیر کاروان شهداشت او حنجر گویای زبان شهداست
, زینب(س) نه امیر کاروان شهداشت او حنجر گویای زبان شهداست,بله زینب(س) راز ماندگاری عاشوراست.
,سفرهای زینب کبری بعد از واقعه کربلا
, سفرهای زینب کبری بعد از واقعه کربلا ,پیرامون سفر آخر زیب کبری(س) دو روایت نخست اینکه به مصر رفت و دوم آنکه به شام، اما از یاد نبریم که همین ابهام خواستنی باعث شده است که امروز هم شام و هم قاهره این عزت و افتخار را دارند که مردم عاشق، در راویه شام و در مرقد سیدتنا زینب(س) را زیارت می کنند وخدا را می خوانند و هر کدام از دیگری پر رونق تر و گرمتر است.
,الهه شکیبایی، الهه ایثار، بانویی که در اسارت از ضعف و بی تابی، همواره نماز شبانه خود را در برابر چشمان پراشک علی بن حسین(ع) نشسته می خواند. آری همه راهها، چشم انتظار اوست؛ اگر هر روز عاشورا است و همه زمینها کربلا، عاشورا و کربلا با زینب(س) کمال می پذیرد. با اسارت او با خطبه هایش با نماز و دعا و اشک پیوسته روان او، که پس از عاشورا، همواره چشمانش گرم اشک بود و در آن یک سال و نیم پس از عاشورا، لحظه ای بدون یاد عاشورا و سیدالشهدا نزیست.
,صبر و بردباری، شجاعت، ایستادگی، مقاومت، مدیریت بحران و عظمت شخصیت این بانوی بزرگوار مثال زدنی و کم نظیر است. زنی که به جز شخصیت و ایمان و روح معنوی، همه چیز خود را از دست داده و در کوفه با سخنان کوبنده و افشاگرانه خود انقلاب به پاکرد و در کاخ یزید حماسه آفرید.
,شایان ذکر اینکه بازتاب این رفتار حماسی، این صبر و شکوه شجاعانه و انقلابی که در مادران و همسران شهدای دفاع مقدس تجلی یافته است.
,روز تولد حضرت زینب کبری(س) که عالم به او افتخار دارد- بر همه مسلمانان جهان مبارک باد. میلاد این بانوی بزرگ اسلام از معجزات تاریخ و افتخارات عالم وجود است و از خداوند تعالی مسألت داریم که همه خانم های محترم مسلمان ادامه دهنده راه ایشان بوده تا به مقاصد عالی اسلام برسند.
,منابع:
,الهامی، داود، علم آموزی زن از دیدگاه اسلام، پیام حوزه، شماره 1 بهار 1379
,امیر خراسانی، احمد، اسوه های مذهبی در شعر دفاع مقدس، نشریه ادبیات پایداری دانشگاه شهید باهنر کرمان؛ پاییز و زمستان 1391
,مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران ، صدرا 1366
,مهاجرانی، سیدعطاء الله، بررسی سیره زندگی، اندیشه و جهاد زینب کبری(س)؛ پیام عاشورا، تهران، اطلاعات
]
ارسال دیدگاه