روز معلم فرصت خوبی است تا از خود معلمان در مورد دغدغهها و مشکلاتشان بپرسیم. به همین خاطر با چند تن از معلمان شهرمان هم صحبت شدهایم و از آنان در مورد مسائلی که در زندگی و کار خود با آن روبرو هستند، بپرسیم.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از خطب شکن، آموزش و پرورش بزرگ ترین دستگاه دولتی و سازمان کشور است که حدود یک چهارم جمعیت کشور به صورت مستقیم و غیر مستقیم با آن و سیاستهایی که در آن به اجرا در میآید درگیرند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, خطب شکن,آموزش و پرورش علاوه بر عرض و طولش، به صورت مستقیم با سرنوشت کشور درگیر است و تربیت شاگردانی ضعیف و بی اراده آیندهای تاریک برای آن رقم خواهد زد، همان طور که اگر معلمان کودکان را به صورتی صحیح و اصولی تعلیم دهند، آینده روشن و امیدوار کننده خواهد بود.
,روز معلم فرصت خوبی است تا از خود معلمان در مورد دغدغهها و مشکلاتشان بپرسیم تا شاید برای مسئولان این نهاد سرنوشت ساز آگاهی بخش و موثر باشد. به همین خاطر با چند تن از معلمان شهرمان هم صحبت شدهایم و از آنان در مورد مسائلی که در زندگی و کار خود با آن روبرو هستند، بپرسیم.
,یکی از دغدغههایی که تقریبا تمام معلمان آن را مطرح میکنند، کمبود حقوق است. اکثر معلمان از وضعیت بد معیشتی گلایه دارند و حقوق خود را اندک میدانند. یکی از معلمانی که بیش از ۱۵ سال سابقهی تدریس داشت، معلم را با سایر کارمندان دولت مقایسه کرد و در پایان نتیجه گرفت اجحاف بسیاری در حق آنان روا داشته میشود.
,محمد که حدود ۱۰ سال است به عنوان دبیر ریاضی تدریس میکند نسبت به ارائهی تسهیلات مسکن از سوی آموزش و پرورش به معلمان گله میکند. او در مورد سختی کار معلمی میگوید: «درست است که خیلیها معلمان را متهم میکنند که در سال بیش از سه ماه تعطیلات دارند، ولی فشار کاری در روزهای تدریس به حدی است که شاید مثل آن در هیچ شغل دیگری نباشد.»
,خانم اکرمیان که آموزگار حق التدریسی ابتدایی است نسبت به تاخیراتی که در پرداخت حقوق معلمان به وجود میآید اعتراض دارد: «چرا باید معلمان حق التدریسی همیشه معوقات داشته باشند؟ اگر ذهن معلم با مسائل مالی پر شود مجالی برای تفکر پیرامون آموزش و تربیت دانش آموزان پیدا نخواهد کرد…»
,سیدرضا نیز یکی از معلمان باسابقهی آموزش و پرورش آران و بیدگل است. او در نگاهی کلی تر به مسائل کلان آموزش و پرورش میپردازد و نسبت به نظام ارزشیابی توصیفی که اخیرا رایج شده است به شدت انتقاد دارد: «دانش آموزان در این سیستم کاملا بی سواد بار میآیند و دست معلم هم بسته است. فقط باید همهی دانش آموزان، چه ضعیف و چه قوی را مدام تشویق و از همه تعریف کرد مبادا بچهها ناراحت شوند و روحیهی لطیفشان مکدر شود!»
,او در این مورد ادامه میدهد: «بعضی بچههای تربیت شده در نظام توصیفی پس از شش سال درس خواندن و وارد شدن به متوسطه اول، هنوز در خواندن و نوشتن برخی کلمات ساده مشکل دارند. اجرا کردن این نظام یک اشتباه بزرگ بود…» سید رضا علی رغم آن که نسبت به حقوق و مزایای معلمان رضایت ندارد، مدعی است در سالهای اخیر نسبت به گذشته اوضاع بهتر شده است.
,محمدمهدی که در مقطع ابتدایی تدریس میکند در مورد مسئولیت سنگین معلمی میگوید: «واقعا تربیت نسل بعد وظیفهای است که بر دوش معلمان سنگینی میکند و اگر بخواهیم انصاف بگوییم، به این خاطر سخت ترین شغلهاست.» او در مورد نگاه مردم به این شغل هم میگوید: «معلم در جامعه مورد توجه مردم است و باید حسابی متوجه حرکات و رفتارهای خود باشد. مسئولیت اجتماعی معلمی خیلی زیاد است…»
,وقتی از سعید که یکی از معلمان آموزش و پرورش با ۷ سال سابقهی کار است در مورد حقوق معلمی پرسیدیم ضمن گلایه از آن گفت: «نباید این مسائل باعث شود توجه معلمان به کارشان کم شود. بعضی معلمها هستند که واقعا این شغل را به عنوان شغل دوم خود به شمار میآورند اصلا برای بچهها دل نمیسوزانند؛ نباید تاوان کم کاری مسئولان را دانش آموزان بپردازند… خیلیها، خصوصا معلمان باسابقه هستند که در سالهای آخر کارشان مغازهای برای خود جفت و جور کردهاند و معلمی را هم در کنار آن دنبال میکنند تا پس از بازنشستگی آب باریکهای برای زندگیشان باشد.»
,به هر حال معلمی شغلی است که اهمیت آن با هیچ کار دیگری برابر نیست، به واقع باید آن را شغل انبیا دانست. با این حال توجه به فراهم کردن امکانات رفاهی و آزاد کردن ذهن معلمان از مسائل مالی، یکی از وظایفی است که مسئولان باید به آن توجه ویژه داشته باشند. معلمان نیز باید بیشتر به ارزشهای معنوی معلمی توجه کنند و تلافی این تنگناها را بر سر دانش آموزان درنیاورند!
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه