یادداشت/

• شنبه ۱۳ شهریور ۱۳۹۵ ۱۶:۳۱
• کد خبر : 885248

• اخبار
• سایر رسانه ها

نخستین روز از آخرین ماه سال قمری، سالروز پیوندی آسمانی است که این رویداد هرگز در تاریخ تکرار نخواهد شد و در آن، درس‌هایی برای زندگی جامعه امروزی است که در نوشتار زیر به آنها اشاره شده است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا و به نقل از لرسو؛ اول ماه ذی‌‌الحجه، سالروز ازدواج فرخنده امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) به عنوان روز ازدواج نام‌گذاری شده است. نگاهی به داستان ازدواج آن دو عزیز، حاوی درس‌هایی برای جوانان و خانواده‌های امروز است.

در این نوشته به برخی از این درس‌ها توجه می‌شود:

(1) لزوم وجود تناسب و کفو بودن زوجین در ازدواج

یکی از اصول ازدواج وجود تناسب بین دو فردی است که قصد ازدواج با هم دارند، برتری‌های دختر محبوب و نورچشم پیامبر(صلی‌الله علیه و آله) سبب شده بود اصحاب بزرگ پیامبر صلی‌الله علیه و آله درصدد خواستگاری از ایشان برآیند. با این حال، هرگاه بزرگی نزد پیامبر(ص) می‌آمد، ایشان می‌فرمود: «إِنَّ أَمْرَهَا إِلَى رَبِّهَا إِنْ شَاءَ أَنْ یُزَوِّجَهَا زَوَّجَهَا» امر ازدواج فاطمه به دست خداست، اگر خدا بخواهد که او را شوهر دهد، خود چنین می‌کند.

گاهی نیز می‌فرمودند: «اِنِّی اَنتظر بِها القَضَاء» همانا من در امر ازدواج فاطمه، منتظر قضا و فرمان الهی هستم.

خواستگاران حضرت فاطمه(س) هم از افراد سرشناس بودند و هم از افراد متمکن، اما با توجه به دیدگاه دین مبین اسلام در امر ازدواج و با توجه اینکه سرمایه و شهرت اجتماعی از ملاک‌های اصلی ازدواج به شمار نمی‌روند، نه خود پیامبر(ص) راضی به ازدواج بودند و نه حضرت زهرا(س).

در حالی که وقتی امیرالمومنین علی(ع) به خواستگاری آمدند، نه ثروتی داشت و نه پدری بالای سر، ولی با این حال هم پیامبر(ص) راضی شد هم زهرای مرضیه(س). خود پیامبر صلی‌الله علیه و آله چنین نقل می‌فرمایند که هر بار خواستگار می‌آمد، من به فاطمه (س) می‌گفتم، ولی نشانه‌ کراهت را در صورتش می‌دیدم.

(2) ضرورت جلب نظر دختر در امر ازدواج

یکی دیگر از درس‌های ازدواج حضرت زهرا(س) و امام علی(ع) بحث در میان گذاشتن خواستگاری توسط پیامبر(ص) با دخترش زهرا(س) بود، چرا که رسول گرامی اسلام(ص) می‌دانستند پایداری زندگی و ازدواج بدون رضایت زوجین از همسر اتفاق نمی‌افتد. بنابراین وقتی علی(ع) برای خواستگاری نزد پیامبر(ص) آمد و با شرم و حیا و با مقدماتی بحث ازدواج با زهرا(س) را مطرح کرد، پیامبر(ص) شادمان شد و با تبسم فرمودند: «مَرحَبا وَ اَهلًا یا عَلِی!».

سپس پیامبر صلی‌الله علیه و آله برخاست و نزد فاطمه(س) رفت تا دختر خود را از خواستگاری علی (علیه‌السلام) خبردار سازد. البته دیگر نیازی به آن نبود که پیامبر(صلی الله علیه و آله) از ویژگی‌های علی(علیه‌السلام) برای او سخن بگوید؛ زیرا علی(علیه‌السلام) بالاتر از آن بود که برای فاطمه(س) ناشناخته باشد.

پیامبر(ص) به همین سخن بسنده کردند که: یا فاطمه! علی کسی است که خویشاوندی او و جایگاهش را در اسلام می‌دانی. من از خدا خواستم که تو را به ازدواج بهترین آفریده‌اش درآورد. پس نظر و تصمیم تو چیست؟ فاطمه(س) ساکت شد، ولی رویش را برنگرداند. حیا نیز او را از تصریح به موافقت باز می‌داشت، پس سکوت کرد. پیامبر(ص) چون نارضایتی و خودداری را در چهره‌ مبارک زهرا(س) نیافت با خوشحالی برخاست و فرمودند: «اَللهُ اَکبرَ! سُکُوتُها اقرارُهَا» خداوند بزرگ است. سکوت او نشانه‌ رضایت اوست.

(3) قناعت در زندگی

از دیگر درس‌های ازدواج حضرت زهرا(س) و امام علی(ع)، قناعت در تهیه لوازم زندگی است.

پیامبر صلی‌الله علیه و آله، پول جهیزیه را به یکی از اصحاب داد تا همراه سلمان و بلال، آنچه را شایسته است برای دخترش بخرند. آنان به بازار رفتند و جهیزیه‌ای بسیار مختصر، ولی با برکت برای این تازه‌عروس و داماد خریدند، هنگامی که جهیزیه حضرت فاطمه (س) را نزد پیامبر بردند، حضرت بر آن وسایل دست کشیدند و فرمودند: «بَارَکَ اللهُ لِاَهلِ البیت»؛ خداوند بر شما اهل بیت(ع) مبارک گرداند. سپس پیامبر(ص) گریست. آنگاه سر به آسمان برداشت و فرمود: خداوندا! بر خانواده‌ای که مهم‌ترین ظروف آن ظرفی سفالین است، مبارک گردان.

(4) مجلس عروسی بدون گناه

از آنجا که یکی از مواردی که ولیمه دادن برای آن توصیه و مستحب شمرده شده است خود پیامبر صلی‌الله علیه و آله نیز پیشگام این سنت شد و برای شب ازدواج دخترش ولیمه‌ای را ترتیب داد و به علی علیه‌السلام دستور داد که مردم را برای ولیمه دعوت کند. علی(ع) به مسجد رفت، ولی مسجد از مسلمانان مهاجر و انصار پر بود. او نمی‌خواست برخی را دعوت کند و برخی دیگر را دعوت نکند. بنابراین بر بلندی ایستاد و صدا زد: «اجیبوا الی ولیمة فاطمة بنت محمد»؛ به ولیمه‌ فاطمه (س) دختر محمد صلی‌الله علیه و آله بیایید. عده زیادی از مسلمانان دعوت پیامبر اسلام(ص) و علی(ع) را پذیرفته و در مجلس عروسی شرکت کردند.

نکته جالب توجه در این ازدواج نشاط و شادمانی خانواده پیامبر(ص) و مسلمان‌های حاضر در محفل ازدواج و عین حال دوری از معصیت و گناه بودن آن بود که کوچکترین گناهی در آن مجلس صورت نگرفت.

چنین بود که هیچگاه علی (ع) از این ازدواج احساس ناراحتی و پشیمانی نکرد حتی فردای مراسم عروسی وقتی پیامبر اکرم (ص) از وی پرسید که همسرت را چگونه یافتی؟! حضرت علی علیه السلام بی‌درنگ عرض کرد: «نِعمَ العَونُ عَلی طاعَةِ اللهِ»: بهترین یار برای اطاعت و عبودیت پروردگار.

و این‌گونه بود که این ازدواج شکل گرفت تا فرزندانی از پیوند مبارک این زوج تربیت شوند که برترین انسان‌های روی زمین شوند.

حجت‌الاسلام سید رمضان علیان امیری

• برچسب ها
• #
• #
• #