به گزارش خبرنگار بین الملل شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از المیادین؛ به نظر می رسد رویکرد دولت روسیه به انتخابات ترکیه به دلایل ژئواستراتژیک و ژئوپلیتیکی از جمله دفاع از منافع خود در چندین منطقه به ویژه سوریه و قفقاز جنوبی است.

در حالی که دیپلمات های غربی و روسیه می گویند که مسکو انتخاب مجدد اردوغان را ترجیح می دهد، برخی دیگر خاطرنشان می کنند که پیروزی نامزد اپوزیسیون باعث اختلال در روابط ترکیه و روسیه نمی شود.

بیشتر بخوانید:

گزارش زنده از انتخابات ترکیه/ درهای رای گیری باز شده است

درست است که قلیچداراوغلو از روابط خارجی اردوغان با روسیه به ویژه با توجه به درگیری سوریه انتقاد داشت. با این حال، اگر او در انتخابات پیروز شود، مشخص نیست که سیاست های او در قبال روسیه چه تفاوتی با سیاست های اردوغان خواهد داشت. جالب اینجاست که قلیچداراوغلو آمادگی خود را برای گسترش همکاری با چین - که می تواند روابط آنکارا با غرب را مختل کند - اعلام کرد.

علاوه بر این، دو کشور منافع مشترکی در حفظ سطح کنونی روابط دارند، هر کسی که برنده شود. روسیه به ترکیه به عنوان یک کشور ترانزیت حیاتی برای صادرات گاز متکی است. دو کشور همچنین از یک اتحاد اقتصادی قوی در بخش انرژی، از جمله کمک کرملین در نیروگاه هسته ای آکویو برخوردار هستند. نه تنها این، در دسامبر 2022، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، علاقه خود را برای ایجاد یک مرکز گاز طبیعی در ترکیه ابراز کرده بود که روسیه را قادر می سازد گاز طبیعی را به اروپا منتقل کند. در اینجا لازم به ذکر است که مسکو از طریق پروژه های مختلف از جمله خط لوله ترک استریم در ترکیه سرمایه گذاری زیادی کرده است. در نتیجه، این سطح پیشرفته روابط، اپوزیسیون ترکیه را در صورت پیروزی، مجبور خواهد کرد که همان سیاستی را که اردوغان با مسکو در پیش گرفت، اتخاذ کند.

با این حال، در حالی که روسیه یک شریک انرژی مهم برای ترکیه است، آنکارا تلاش کرده است تا با ایجاد مسیر خود با سایر کشورها، نفوذ مسکو را متعادل کند. به عنوان مثال، در سال 2022، ایالات متحده و اروپا به ترتیب دومین و چهارمین تامین کننده LNG ترکیه خواهند بود.

در پایان، آنکارا در حال حاضر به دنبال ایجاد تعادل بین حفظ حاکمیت، همکاری با روسیه و تعهدات به متحدان غربی خود است. بنابراین، اگر یک دولت جدید به قدرت برسد، پیش‌بینی اینکه چگونه بر روابط عمومی با مسکو، بروکسل، واشنگتن و حتی پکن تأثیر می‌گذارد دشوار است.

بر این اساس و صرف نظر از نتیجه، می توان انتظار داشت که ترکیه همچنان به سیاست خارجی مستقل خود ادامه دهد و از موقعیت خود به عنوان رهبر منطقه ای در حوزه انرژی و امنیت بیشتر استفاده کند.