گزارش خبرنگار دانا از دوحه؛
جام جهانی فوتبال| جام جهانی بین المللی!/ زرق و برق، رنگ و لعاب و دیگر هیچ!
جام جهانی ۲۰۲۲ با هیاهوی بسیار و تبلیغات فراوان در قطر در حالی برگزار می شود که میزبان کوشیده به لطف پول همه مشکلات را مرتفع کند.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانا از دوحه؛ برگزاری جام جهانی در کشور کوچکی همچون قطر ایده جذابی بود که فیفا یک دهه پیش آن را نهایی کرد. این جذابیت اما بیشتر از آنکه به اجرا، فرم، شکل و ساختار جام جهانی مرتبط باشد، به دلارهای نفتی وابسته بود که قطری ها در بذل و بخشش آن به سران فاسد فیفا و سایر کشورهای ذی‌نفوذ کم نگذاشتند. سیاست یگانه‌ای که تا به امروز امتداد داشته و قطر کوشیده جام جهانی را هم به همین سبک برگزار کند.
برای کشور کوچکی در حاشیه خلیج فارس که وسعت آن در حد و اندازه های یک منطقه تهران است و جمعیت آن شاید از همان منطقه تهران نیز کمتر باشد، برگزاری رویداد بزرگی در حد و اندازه های جام جهانی شاید رویاپردازانه باشد. با این وجود قطری ها حالا این رویا را به واقعیت تبدیل کرده اند و میزبان بزرگترین فستیوال ورزشی جهان هستند. رویدادی که میزبانی آن توسط قطر با حرف و حدیث های فراوانی همراه بود، اما در نهای این کشور کوچک و ثروتمند حاشیه خلیج فارس حالا میزبان بزرگترین ستاره های دنیاست. در بدو ورود به قطر مهمترین نکته ای که به چشم می خورد، زرق و برق و تجملات فراوان میزبان برای بازیهاست که با اتکا به دلارهای نفتی سعی کرده تا جام جهانی را با رنگ و لعاب فراوانی برگزار کند. آنها ساختار شهر قطر، ابنیه و زیرساخت ها را تمام و کمال با مدرنترین سبک اروپایی طراحی کرده اند که در وهله نخست برای هر بیننده ای حیرت انگیز است.
به عنوان مثال هواداران مکزیکی که بخش قابل توجهی از آنها به قطر آمده اند، از مشابهت مترو مدرن و فوق العاده قطر با متر مکزیک تعجب کرده بودند. چه آنکه مترو مکزیک یکی از مدرنترین متروهای دنیاست و الهام بخش قطری ها در طراحی مترو دوحه بوده.
حضور کارگران و کارمندان آفریقایی و آسیای شرقی در تیم برگزاری مسابقات یکی از مهمترین المان های جام جهانی قطر است. به گونه ای که هر کجا پا می‌گذاری، با یک چهره جدید و متفاوت روبرو می شوی. آنچه سبب شده تا احساس کنی که میزبان جام جهانی همه کشورها هستند، نه قطر!
جمعیت کم و کمبود نیروی انسانی در همه بخش ها سبب شده تا قطری ها برای برگزاری جام جهانی نیازهای خود را با جذب نیرو در همه حوزه ها از کشورهای دیگر تامین کند. حقیقتی که از همان بدو ورود به قطر مملوس است؛ از مسئولین اجرایی و خدمه های رنگارنگ آفریقایی و آسیای شرقی در فرودگاه گرفته تا راننده، پرسنل هتل، ولنتییرها، عوامل اجرایی مسابقات در مدیاسنتر و استادیوم ها و البته نیروهای تخصصی حتی مشاغل روتین و عادی در سطح شهر همانند فروشنده ها و گارسون رستوران ها. همه این نفرات از کشورهای مختلفی از آفریقا، آسیا، آمریکای جنوبی و حتی اروپا و استرالیا هستند. اتفاقی که سبب شده ابدا احساس نکنی در قطر حضور داری. در حقیقت این جام جهانی با مشارکت تمامی دنیا در حال برگزاری است! یک جام جهانی ۷۲ ملت!
با پول نمی توان همه چیز خرید
برگزاری افتتاحیه جام جهانی قطر برای کشوری که تا کنون تجربه برگزاری جام را نداشته، شاید یک تجربه هیجان انگیز و جدید بود. از ساعت ها پیش از آغاز بازی مسیرهای منتهی به استادیوم البیت با حضور گسترده نیروهای پلیس، والنتییرها، عوامل اجرایی و... حال و هوای خاصی داشت. به گونه ای که شهر به طور کامل تحت تاثیر افتتاحیه جام جهانی قرار گرفته بود. قطری ها به تمامی تماشاگران توصیه کرده بودند با توجه به برنامه های ویژه برای افتتاحیه و شلوغی مسیرهای منتهی به استادیونم حداقل ۲ ساعت زودتر به استادیوم بروند؛ توصیه ای که به نظر می رسید بیشتر مورد تماشاگران پرشور و پر سر و صدای اکوادوری قرار گرفته بود چرا که از ساعات میانی روز و حوالی ظهر تماشاگران خوش آب و رنگ اکوادوری با پیراهن های زرد، کلاه های مخصوص امریکای جنوبی و شال و پرچم زرد و صورت های رنگ آمیزی شده در سطح شهر و مترو و اتوبوس در حالی که نام کشورشان را فریاد می زدند، در حال عزیمت حرکت به سمت استادیوم البیت بودند. در حالیکه افتتاحیه قرار بود ۷ ساعت بعد برگزار شود. ظاهرا سنت زود رفتن به استادیوم در میان هواداران امریکای جنوبی نیز همانند هواداران ایرانی سکه رایجی دارد!
در مقابل هواداران میزبان بدون توجه به این توصیه ها، بنا بر عادت همیشگی خود چند دقیقه پیش از آغاز مراسم افتتاحیه برای عزیمت به استادیوم اقدام کردند. هوادارانی که تقریبا همه آنها با خودروهای شخصی به البیت رفتند و از مترو و اتوبوس را به توصیه عوامل برگزارکننده کمتر استفاده کردند تا ظرفیت حمل و نقل عمومی به هواداران میهمان و بقیه میهمانان و تماشاگران اختصاص یابد.
حضور دیرهنگام قطری ها در استادیوم البیت سبب شد تا سکوهای هواداران قطری تا دقایقی پیش از برگزاری افتتاحیه تقریبا خالی باشد.
افتتاحیه قطری ها با وجود زرق و برق بسیار چندان ویژگی خاصی نداشت. میزبان سعی کرده بود تا با استفاده از شمایل های عربی و سنتی افتتاحیه ای متفاوت را برگزار کند اما همه چیز در افتتاحیه معمولی و تکراری بود. حتی حضور مورگان فریمن بازیگر سرشناس هالیوود به عنوان مجری افتتاحیه نیز به رغم جذابیت، نوآوری خاصی نداشت. فریمن البته به هنگام گفتگو با یک هوادار معلول میزبان که نماینده کشور قطر به شمار می رفت و به نوعی ویژگی خاص افتتاحیه بود، روی زمین نشست تا لحظاتی جالب در چمن استادیوم البیت شاهد باشیم.
مارسل دسایی تنها سفیر خارجی و سرشانس قطری ها از میان سفیران اسم و رسم دار فوتبالی آنها بود که در افتتاحیه حاضر شد و وظیفه حمل جام را بر عهده داشت. بقیه سفیران نامدار قطری از بکام گرفته تا بوفون و زیدان به رغم هزینه فراوان میزبان حاضر نشدند در مراسم افتتاحیه حضور نداشتند تا مشخص شود همیشه هم پول کارساز نیست!
افتتاحیه جام برای عنابی ها اما در نهایت فرجام خوشایندی نداشت یک شکست تلخ در افتتاحیه که نخستین ناکامی یک میزبان در افتتاحیه در تاریخ جام جهانی بود. آنچه ثابت می کند برای میزبانی همیشه پول شرط لازم و کافی نیست!
خبرنگار: سعید آقایی
ارسال دیدگاه