در نشست خبری «چرا گریه نمی کنی» مطرح شد؛

قضاوت را به عهده مردم با شرافت ایران می گذارم

چراغ نشست‌های رسانه‌ای روز چهارم جشنواره بین‌المللی فیلم فجر با فيلم سینمایی چرا گریه نمیکنی روشن شد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ چراغ نشست‌های رسانه‌ای روز چهارم جشنواره بین‌المللی فیلم فجر با فیلم سینمایی "چرا گریه نمیکنی" روشن شد.

در این نشست که با اجرای محمدرضا مقدسیان برگزار شد، فقط تهیه کننده فیلم سیدرضا محقق حضور داشت و پاسخگوی اهالی رسانه شد.

سید رضا محقق در ابتدای این نشست گفت: مشغول تهیه شهر خاموش بودم که باران کوثری پیشنهاد این فیلم را داد با کارگردانش قرار گذاشتم و قرار شد این فیلم را تولید کنم.
محقق در جواب به سوال خبرنگار درباره نیامدن کارگردان به سالن نشست علی رقم حضور در پردیس ملت گفت: نیامدن کارگردان بی‌احترامی به اصحاب رسانه است، من نمی‌توانم برای آقای معتمدی تعیین تکلیف کنم که بیاید یا نیاید. تهیه کننده صاحب اثر است و تصمیم می‌گیرد کاری در جایی باشد یا نباشد و من تصمیم گرفتم که باشم. این نگاه که تا اینجا می‌آیند و به داخل سالن نمی‌آیند پاسخگو خودشان هستند امروز روز میلاد امام علی علیه السلام است که می‌گوید پای حرفت بایست اگر حق باشد و من‌ پای حرف و کارم هستم. صاحبان سینما مردم هستند. در نتیجه نمی‌شود آن را تحریم کرد. در تونس و قاهره اگر اتفاقی بیفتد سینما تعطیل میشود؟ در کجای دنیای آزاد اندیشی یعنی اینکه کسی را مجبور کرد که کاری را بکند یا نکند؟

محقق در ادامه افزود: «چرا گریه نمی‌کنی؟ » تهیه کننده صاحب اثر است و تصمیم می‌گیرد در محفلی حضور داشته باشد یا نه. این نگاهی که تا پشت در تشریف بیاورید اما در نشست حاضر نشود، انتخاب اوست. امروز روز مبارکی است و حضرت علی می‌گوید پای حرفت بایستد. ما در سینما که صاحبانش مردم هستند نمی‌توانیم تحریم کنیم. من داریم معیشت مردم را نشانه می‌گیریم. بحثی با عنوان کاسبی نحریم مطرح بود این موضوع در بدنه هنر رخنه کرد. آیا اتفاقاتی که در قاهره و مصر افتاد سینما تعطیل شد؟ مگر جشنواره‌های سال گذشته با این رویکرد نبود؟ در کجای جهان نو اندیشی امر می‌کنند که چه کاری را انجام بده و چه کاری را انجام نده. گاهی باید مسائل و ادبیات را تفکیک کنیم چرا که وقتی ما به دری می‌کوبیم سزاوار است در باز شود و زمانی که با آن کار نداریم، بسته بماند. صحبت‌های بسیاری شندیم که می‌گویند از رانت استفاده کردید اگر می‌خواهید با من دشمنی کنید شرافتمندانه دشمنی کنید. فیلم هایی که قبلا من ساختم پول تولیدشان ۴۰۰ میلیون تومان نشده این چه رانتی است؟ اگر کسی می‌خواهد در سینمای مستقل و خصوصی کار کنید چون مخالف نظر شماست باید برای آن شائبه ایجاد کنید. زمانی که در سینمای هنر تجربه با برادرم با خون دنبال کردم شما کجا بودید؟ من وصل راس هستم اما وصل به خدا هستم. من به دوستان گفتم اینجا میدان شماست، من می‌دانم آنان حضور پیدا خواهند کرد، ما غم مردم هستیم. مگر ما جدا از مردم هستیم. من کوچک مردم هستم.
هجمه‌های زیادی به من وارد شد. امسال به لطف خدا سه فیلم در سه فستیوال هنر اروپایی داشتم. فیلم درب جایزه بهترین فیلم سه قاره را گرفت. فیلم آقای بهرامی جایزه بهترین کارگردانی را گرفت. من سختی کشیدم و نمی‌توانم با سینما قهر کنم. سینما خانه من است. قهر معنا ندارد، صحبت و نقدی دارید آن را منصفانه مطرح کنید.
جامعه ما شفاف است و در همه جای دنیا اختلاف سلیقه وجود دارد. من از همه عوامل چرا گریه نمی‌کنید که من را تنها گذاشتند قدردانی می‌کنم. چرا سینما را نمی‌توان خاموش کرد. مسائلی مطرح شد و گفتند آقای معتمدی نمی‌دانسته که فیلم در جشنواره فجر ارائه شده، من پیامکی از او دارم که اعلام کرده نسخه‌ای از فیلم را تحویل جشنواره بدهم. نباید وسط بازی کنیم.
گفتند محقق داماد کسی است؟ من به داماد پاسدار بودن افتخار می‌کنم. من به هر چه بدست آوردم افتخار می‌کنم.

کارگردان فیلم در یکی از پست‌ها اشاره کرده که اسمش از فیلم درآمده است. کجای دنیا چنین کاری می‌کنند که من انجام دهم شما تیتراژ فیلم را دید، چند بار اسم کارگردان در تیتراژ اعلام شده بود؟

من درباره پرسش هایی که مربوط به کارگردانی است ورود نمی‌کنم و به خود او واگذار می‌کنم.
درباره اینکه ممیزی فیلم و اختلاف کارگردان با تهیه کننده چه اندازه به اکران «چرا گریه نمی‌کنی؟ » ضربه می‌زند؟ من با کسی اختلاف ندارم و در زندگی ام دوست ندارم با کسی بجنگم. دوستان اصلاحیاتی که مطرح کردند را انجام دادیم و تقدیم سازمان سینمایی کردیم.
کارگردان جایی نوشته بود که اجازه نمی‌دهد من از فیلمش به عنوان نردبان استفاده کنم؟ در حالی که ایشان از نردبان من بالا رفته است. نردیان را خداوند جلوی پای انسان می‌گذارد نه آنچه که یافته‌های فکری خودشان است.

محقق در پاسخ به این سوال که نگران نیستید که اختلاف بازیگران و عوامل فیلم با شما اعتبار شما و فیلم را زیر سوال ببرد، گفت: من راه خودم را می‌روم مگر این بازیگران بودند که من را بزرگ کردند؟ من ۲۰ سال است کار می‌کنم. بگذارید آزادی کمی نفس بکشد. بگذارید مردم درباره من قضاوت کنند. مردم ما باهوش و فهمیده هستند و قضاوت را به عهده مردم با شرافت ایران می‌گذارم. شما دم از دلسوزی مردم می‌زنید، اگر دلتان برای مردم می‌سوزد کمک کنید؟ برای مردم چیکار کردید؟ در این سرما چند نفر شما به خوی رفتید تا کمک کنید.

محقق در انتها گفت: خدای بزرگ من بخشیدم، تو هم ببخش، من فراموش می‌کنم، تو هم فراموش کن. همه ما برای سینمای ایران هستیم، رفتید اما می‌دانم دوباره باز می‌گردید.