اخبار داغ

دانا گزارش می دهد؛

کودکان کار از دید قانون/ آیا فعالیت کودکان کار قانونی است؟

کودکان کار از دید قانون/ آیا فعالیت کودکان کار قانونی است؟
براساس قانون مدنی، اگر کارفرما کودک کمتر از ۱۵ سال را جذب کند، متخلف بوده و مجازات نقدی، حبس، ابطال پروانه­ کار در انتظار آن است.

به گزارش خبرنگار اجتماعی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ با توجه به قانون مدنی و ماده ۱۲۰۱ و تبصره ۱، سن بلوغ برای پسران ۱۵ سال تمام قمری تعریف شده است. همچنین، برای دختران سن بلوغ ۹ سال تمام قمری می‌باشد، در واقع بر اساس ماده ۷۹ این قانون، استخدام افراد کمتر از ۱۵ سال تمام و همچنین به کار گماشتن نوجوانان با سن ۱۵ تا ۱۸ سال در شغل‌های سخت و شغل‌هایی که زیان‌آور و ممنوع است.

مطابق با این قانون، اگر کارفرمایی، کودکی که کمتر از ۱۵ سال را دارد به کار بگیرد، متخلف شناخته می‌­شود؛ چرا که مطابق با این قانون، هر دختر  یا پسر زیر ۱۵سال کودک به حساب می‌­آید.

مجازات وی نیز برای بار اول چنین تخلفی، محکوم به مجازات نقدی بوده و برای بار دوم علاوه بر مجازات نقدی، محکوم به حبس نیز خواهد شد. برای بار سوم، علاوه بر مجازات نقدی و حبس، پروانه­ کار شخص متخلف باطل می­‌شود. همچنین کارخانه یا کارگاه وی نیز پلمپ می‌شود.

در ماده­ ۸۴ قانون کار نیز بیان شده است که در مشاغل و کارهایی که برای سلامتی یا اخلاق کارآموزان و نوجوانان خطرناک است، حداقل سن کار ۱۸سال تمام قمری پیش‌­بینی کرده­‌اند. 

لازم به ذکر است سازمان بین­‌المللی کار تا کنون مصوبات زیادی در این زمینه داشته است اما به طور کلی معیار اصلی وی برای تشخیص کودک از نوجوان و بزرگ سال را حداقل سن اعلام کرده است. طبق آخرین مصوبات نیز، اشخاص زیر ۱۸ سال کودک محسوب می­‌شوند.

هر نوع فعالیتی که موجب آسیب و زیان رسیدن به جسم، روح و شخصیت اجتماعی کودک شود، کار کودک می‌­گویند. همچنین این نوع کار، موجب بازداشتن کودک از تحصیل شده یا به هر طریقی نیز موجب مزاحمت در تحصیل و درس خواندن وی خواهد شد.

شرایط زندگی کودکان کار

برای درک بهتر آسیب‌­ها و زیان­‌هایی که به کودکان کار چه از لحاظ جسمی و چه از لحاظ روحی وارد می­‌شود، نیاز است به شرایط زندگی آن­‌ها نگاهی انداخت.

عدم بیمه و شرایط سنگین کار

اکثر کودکان کاری که در اماکن مختلف مانند کارگاه مشغول به کار می­‌باشند، هنوز آن مکان­‌ها به صورت قانونی به ثبت نرسیده­‌اند.

در اکثر این مکان­‌ها نیز امکانات و شرایط کار، برخلاف قانون و غیر بهداشتی می‌­باشد. همین دلایل باعث شده که کافرمایان، کودکان را بیمه نکرده و شرایط سختی را به آن­‌ها تحمیل کنند.

کودکان کار از دید قانون

با توجه به گزارش­‌های انجام شده و خبری، بیشتر کودکان کار در کشورمان، تابعیت ایرانی نداشته و اکثر آن­‌ها تابعیت کشور دیگر دارند. دیگر کودکان کاری که تابعیت ایرانی داشته، به دلایل مختلف مانند مشکلات خانوادگی، وضعیت اقتصادی، مشکلات جامعه و غیره باعث شده است در خیابان­‌ها  یا اماکن دیگر مانند کارگاه­‌ها مشغول به کار باشند.

 شرایط موجود در زندگی کودکان کار، باعث شده است که آن­‌ها از لحاظ جسمی و روحی آسیب پذیر باشند. همچنین از آن جایی که کودکان کار، سرمایه‌­های انسانی و آینده­ یک کشور محسوب شده که در رشد و پیشرفت یک کشور تاثیرگذارند، بنابراین به کار گماشتن کودکان باعث آسیب‌­های جبران ناپذیری هم برای خود کودک و هم برای جامعه به دنبال خواهد داشت.

به همین دلایل، قانون­گذاران داخلی و خارجی در جهت حمایت کردن از حقوق کودکان، قوانینی را وضع کرده‌­اند که از تضییع شدن حقوق آن­‌ها جلوگیری شود.

مطابق با ماده ۷۹ قانون کار، هیچ کارفرمایی یا هیچ نهاد و کارگاهی نباید کودکان زیر ۱۵سال را وادار به کار کردن کند. همچنین مطابق با ماده ۸۱ قانون کار، افرادی که ۱۵ تا ۱۸ سال دارند، نوجوان به حساب می‌­آیند. اگر آن‌­ها برای کاری گماشته شوند، باید شرایط و ضوابطی را رعایت کرد.

مطابق با ماده­ ۸۲ قانون کار، ساعت کاری کارگران نوجوان، باید نیم ساعت کمتر از دیگر کارگران معمولی باشد. همچنین مطابق با ماده­ ۸۳ قانون کار انجام برخی موارد توسط کارگر نوجوان ممنوع است.

مطابق با ماده­ ۸۴ قانون کار، در شغل‌­ها و کارهایی که ماهیت آن­‌ها با توجه به شرایطی که کار در آن ­جا انجام می­‌گیرد، برای کارآموزان و یا نوجوان در مواردی چون سلامت و اخلاق زیان­‌آور باشد، حداقل سن لازم برای چنین کارهایی ۱۸ سال تمام خواهد بود. البته لازم به ذکر است تشخیص این امر بر عهده­ وزارت کار و امور اجتماعی است.

منع اشتغال کودکان در کشور

قانون حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان در ایران، در سال ۱۳۸۱ (2002 میلادی) مصوب شد. این قانون با هدف حفاظت از حقوق کودکان و نوجوانان، ایجاد زمینه‌های لازم برای رشد و توسعه سالم این گروه از جامعه، ترویج فرهنگ حقوقی و تشویق به مشارکت اجتماعی و فرهنگی آنها، تعیین و تبیین وظایف دستگاه‌های اجرایی و مردم در حفاظت از حقوق کودکان و نوجوانان و سایر موارد مرتبط، تدوین شده است.

این قانون شامل بخش‌های مختلفی از جمله حقوق و تعهدات کودکان و نوجوانان، حقوق وظیفه دولت و خانواده در حفاظت از حقوق کودکان و نوجوانان، حقوق کودکان و نوجوانان در موارد جنایی و تجاوز، حقوق زن و خانواده در قبال کودکان و نوجوانان، حقوق کودکان و نوجوانان در مدارس و دانشگاه‌ها، حقوق کودکان و نوجوانان در محیط کار و صنعت و دیگر موضوعات مرتبط است.

با تصویب این قانون، حقوق کودکان و نوجوانان در ایران بهبود یافت و زمینه‌های لازم برای حفاظت از حقوق این گروه از جامعه فراهم شد.

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه