منتقد سینما در گفتگو با دانا مطرح کرد؛
«ترک عمیق» در جستوجوی وجدان گمشده سینمای ایران؛ از آزار و سکوت تا ضرورت آگاهی اجتماعی
محسن سلیمانی فاخر در خصوص فیلم سینمایی ترک عمیق عنوان کرد:«ترک عمیق» تلاشی است برای آشتی دوباره سینما با وجدان اجتماعی و بازخواست از جامعهای که دیدن را آموخته، اما فهمیدن را نه.
محسن سلیمانی فاخر، کارشناس و منتقد سینما، در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا، از وضعیت بحرانی دوری سینمای ایران از ریشههای اجتماعی سخن گفت و تأکید کرد: وقتی سینما آینه جامعه نباشد، رفتارهای مردم نیز از عمق واقعیت فاصله میگیرد.
فاخر معتقد است سالهاست سینمای ایران از دغدغههای واقعی مردم فاصله گرفته است. فیلمهای اجتماعی که زمانی بازتاب زندگی، فقر، تربیت و اخلاق جمعی بودند، اکنون جای خود را به محصولات مصرفی و کمدیهای زودگذر دادهاند.
او گفت: تبعات این گسست را امروز در رفتارهای روزمره جامعه مشاهده میکنیم؛ جایی که فیلم دیگر محل آگاهی نیست، بلکه نوعی فرار کوتاه از واقعیت شده است.
سینمای بیدغدغه و فراموشی واقعیتهای انسانی؛ وقتی سرگرمی جای آگاهی را میگیرد
وی افزود: فیلم ترک عمیق نه یک روایت سرگرمکننده، بلکه تلاشی برای شکستن سکوت اجتماعی درباره آزار درونخانوادگی است.
فاخر با تأکید بر مسئولیت همزمان مرد منحرف و زن بیعمل در ماجرای فیلم، هشدار میدهد که سکوت مادر نیز در شکلگیری فاجعه سهیم است. این نگاه انتقادی، بدنهای روانکاوانه به فیلم میدهد و آن را از سطح روایت جرم به تأملی درباره فروپاشی عاطفی خانواده ارتقا میدهد.
«ترک عمیق» بهدنبال بازگرداندن مسئولیت به تصویر ایرانی
این منتقد سینما بیان کرد: پلیس در این فیلم، یک انسان وظیفهشناس است؛ اما از جنس الگوهای خشک اداری نیست. او خطاکار را میفهمد و درک میکند که گاهی همدلی از بازداشت ارزشمندتر است. این بازنمایی، نقدی درونی بر کلیشههای مأمور قانون در سینمای ایران است که معمولاً یا قهرمان مطلقاند یا نیروی بازدارنده.
وی با گلایه از به حاشیه رانده شدن کار فرهنگی در ساختار اقتصادی و سیاستهای حمایتی کنونی تصریح کرد: فشار اقتصادی باعث شده تولید فرهنگی در اولویت نباشد. سینمای کمدی جوانها را جذب میکند، اما تنها مصرف زودگذر است. سینما باید مخاطب جدی داشته باشد نه تماشاچیِ تفریح ارزان.
فاخر در پایان گفت: باید از پلیس، پزشک و معلم در سینما همانگونه که در واقعیت هستند سخن گفت: انسانی، خطاپذیر و در عین حال شرافتمند. «ترک عمیق» تلاشی محترم است برای بازگرداندن شأن آگاهی به هنر تصویر. فیلم ترک عمیق نه تنها درباره آزار است، بلکه درباره «بیعملی جمعی» در برابر آزار است.
ارسال دیدگاه