بشار‌اسد: تصمیمات‌ما‌از‌اساس‌درست‌بود
بشار اسد در مصاحبه با اشپیگل گفت:اگر در اجرا هم اشتباهاتی باشد، تصمیمات ما از اساس درست بود.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا، بشار اسد در مصاحبه با اشپیگل که آسمان آن را منتشر کرده است از برنامه های خود برای آینده سوریه می گوید.
, شبکه اطلاع رسانی دانا,
آقای رئیس‌جمهور، آیا کشور خود را دوست دارید؟
سوالی ساده و روشن است. البته که دوست دارم. مسلم است جایی که در آن زندگی می‌کنید را دوست دارید. اما این فقط یک رابطه احساسی نیست بلکه آن چیزی است که شما به عنوان یک فرد برای زادگاه خود انجام می‌دهید به ویژه زمانی که در موضع قدرت هستید. این به ویژه در زمان‌های بحران روشن می‌شود - مثل اکنون - در زمانی که باید از کشور حمایت کنم. می‌دانم که چقدر کشورم را دوست دارم.
اگر شما یک میهن‌‌پرست صادق بودید کناره می‌گرفتید و زمینه را برای مذاکره جهت دولت انتقالی یا آتش‌بس با اپوزیسیون مسلح آماده می‌کردید؟
مردم سوریه در مورد سرنوشت من تصمیم می‌گیرند. این چیزی نیست که هر کسی بتواند در مورد آن تصمیم بگیرد. این جناح‌ها هستند؟ آنها نماینده چه کسی هستند؟ آیا نماینده مردم سوریه‌اند؟ یا دست‌کم نماینده بخشی از مردم سوریه‌اند؟ اگر چنین است بیایید برویم سراغ صندوق‌های رأی.
آیا آماده هستید در انتخابات شرکت کنید؟
دور دوم ریاست جمهوری من اوت بعدی به پایان می‌رسد. دو ماه زودتر ما انتخابات ریاست جمهوری را برگزار خواهیم کرد. اکنون نمی‌توانم تصمیم بگیرم که آیا شرکت می‌کنم یا خیر. هنوز زود است چراکه باید راجع به خلق و خو و اراده مردم تصمیم بگیرید. اگر بدانم که دیگر اراده مردم را پشت‌سر خودم ندارم شرکت نخواهم کرد.
پس واقعاً به دنبال واگذاری قدرت هستید؟
چه مرا بازاندیش بدانید چه ندانید این مربوط به تصمیم مردم است به این دلیل که اینجا کشورشان است. تنها کشور من نیست.
اما شما دلیل اعتراضات و شورش‌ها هستید. مردم خواهان خلاصی از دست فساد و استبداد شما هستند. آنها خواستار دموکراسی واقعی هستند و مخالفان معتقدند که این تنها زمانی میسر است که شما از قدرت کناره بگیرید؟
بار دیگر می‌گویم، وقتی شما صحبت از جناح‌ها و گروه‌ها می‌کنید - خواه آنها مخالفان باشند یا موافقان - باید این سؤال را بپرسید: شما نماینده چه کسی هستید؟ نماینده خودشان یا کشوری که آنها را ساخت. آیا شما از جانب آمریکا، بریتانیا، فرانسه، عربستان سعودی و قطر صحبت می‌کنید؟ من در اینجا باید رک و صریح سراغ اصل مطلب بروم. این نزاع از سوی خارج بر کشور ما تحمیل شد. این افراد خارج‌نشین هستند، در هتل‌های 5 ستاره زندگی می‌کنند و آنها کاری را انجم می‌دهند و حرفی را می‌گویند که این کشور‌ها به آنها دیکته می‌کنند اما آنها هیچ ریشه‌ای در سوریه ندارند.
رئیس‌جمهور آمریکا در پایان ماه سپتامبر در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل گفت: «رهبری که شهروندانش را قتل عام کند و کودکان را با گاز از میان ببرد نمی‌تواند مشروعیت هدایت کشوری به شدت از هم گسسته را داشته باشد.»
اول از همه اینها شما دارید در مورد رئیس‌جمهور آمریکا صحبت می‌کنید که نه رئیس‌جمهور سوریه، بنابراین او فقط می‌تواند در مورد کشور خودش صحبت کند. مشروع نیست که او در مورد سوریه قضاوت کند. او حق ندارد به مردم سوریه بگوید که رئیس‌جمهور‌شان چه کسی باشد. دوم اینکه، آنچه او می‌گوید ارتباطی با واقعیت ندارد. او یک سال و نیم است که یک چیز را می‌گوید: اینکه رئیس‌جمهور باید برود. آیا چیزی اتفاق افتاد؟ هیچ اتفاقی نیفتاده است.
از نقطه نظر ما، به نظر می‌رسد شما تنها کسی هستید که واقعیت را نادیده می‌گیرید. اگر کناره بگیرید آرامش را به ملت خود هدیه می‌دهید و از آلام آنها می‌کاهید.
تمام مشکل رئیس‌جمهور نیست. آیا کشتار بی‌گناهان، انفجار‌ها و تروریسمی که القاعده برای کشور ما به ارمغان آورده همه‌اش مربوط به حضور من در قدرت است؟
به رئیس‌جمهور مربوط است چراکه سرویس‌های اطلاعاتی و نیرو‌های شما مسئولی بخشی از این هول و هراس‌ها هستند. این مسئولیت‌شماست.
تصمیم ما از همان آغاز پاسخ به درخواست‌های معترضان بود اگرچه از آغاز تظاهرات واقعاً صلح‌آمیز نبود. در هفته‌های اول سربازان و پلیس‌های زیادی از دست دادیم. با این حال، کمیته‌ای قانون اساسی را تغییر داد (تا نگرانی‌های تظاهر‌کنندگان را منعکس کند) و سپس یک رفراندوم برگزار شد. اما باید با تروریسم هم برای دفاع از کشورمان بجنگیم. می‌پذیرم که اشتباهاتی در اجرای این تصمیم رخ داد.
پس می‌پذیرید که خشونت علیه معترضان یک اشتباه بود؟
این اشتباهاتی فردی بود که از سوی برخی افراد انجام شد. همه ما اشتباه می‌کنیم. حتاً رئیس‌جمهور هم اشتباه می‌کند. اما اگر در اجرا هم اشتباهاتی باشد، تصمیمات ما از اساس درست بود.
آیا کشتار «الحوله» فقط نتیجه ناکامی افراد بود؟
گروه‌های شبه‌نظامی و اوباشی بودند که به ساکنان روستا‌ها حمله کردند و هرگز دولت یا حامیانش چنین نکردند. این دقیقاً چیزی است که اتفاق افتاده و اگر شما در مورد دلیل و اثبات آن حرف می‌زنید هیچ‌کس دلیلی برخلاف این ندارد. به راستی آنچه اتفاق افتاده این است که حامیان ما در زمره کشته‌شدگان هستند و حتاً می‌توانیم نام خانواده قربانیان را هم به شما بدهیم چراکه اینها از فعالیت ما علیه ترور پشتیبانی می‌کردند.
شما سربازان بسیاری را از دست دادید که به اپوزیسیون پیوستند. آیا همچنان تلاش می‌کنید به ما بگویید که آنها به حامیان القاعده تبدیل شده‌اند؟
خیر. من نمی‌گویم الان همه القاعده‌ای هستند. گفتم اکثریت متشکل از فراریان یا قانون‌شکنان است. در آغاز بحران، 60 هزار فراری سوری آزادانه در خارج از زندان در تردد بودند. آنها به تنهایی کافی هستند تا یک ارتش درست کنند. نمی‌توانم تعداد کسانی که علیه ما می‌جنگند را بگویم چراکه بسیاری از آنها به صورت غیر‌قانونی از مرز‌ها وارد می‌شوند. آنها در جهادشان علیه مرتدان یا غیر مسلمانان به بهشت خودشان می‌روند. حتاً اگر از دست هزاران نفر از آنها خلاص شوید اما هنوز تعداد زیادی هستند که از خارج وارد می‌شوند.
هنوز فکر می‌کنید از فرصت پیروزی در این جنگ برخوردارید؟
حتماً اگر فرصت نداشته باشیم. هیچ چاره‌ای نداریم جز مبارزه و دفاع
انتهای پیام/
آقای رئیس‌جمهور، آیا کشور خود را دوست دارید؟
,
سوالی ساده و روشن است. البته که دوست دارم. مسلم است جایی که در آن زندگی می‌کنید را دوست دارید. اما این فقط یک رابطه احساسی نیست بلکه آن چیزی است که شما به عنوان یک فرد برای زادگاه خود انجام می‌دهید به ویژه زمانی که در موضع قدرت هستید. این به ویژه در زمان‌های بحران روشن می‌شود - مثل اکنون - در زمانی که باید از کشور حمایت کنم. می‌دانم که چقدر کشورم را دوست دارم.
,
اگر شما یک میهن‌‌پرست صادق بودید کناره می‌گرفتید و زمینه را برای مذاکره جهت دولت انتقالی یا آتش‌بس با اپوزیسیون مسلح آماده می‌کردید؟
,
مردم سوریه در مورد سرنوشت من تصمیم می‌گیرند. این چیزی نیست که هر کسی بتواند در مورد آن تصمیم بگیرد. این جناح‌ها هستند؟ آنها نماینده چه کسی هستند؟ آیا نماینده مردم سوریه‌اند؟ یا دست‌کم نماینده بخشی از مردم سوریه‌اند؟ اگر چنین است بیایید برویم سراغ صندوق‌های رأی.
,
آیا آماده هستید در انتخابات شرکت کنید؟
,
دور دوم ریاست جمهوری من اوت بعدی به پایان می‌رسد. دو ماه زودتر ما انتخابات ریاست جمهوری را برگزار خواهیم کرد. اکنون نمی‌توانم تصمیم بگیرم که آیا شرکت می‌کنم یا خیر. هنوز زود است چراکه باید راجع به خلق و خو و اراده مردم تصمیم بگیرید. اگر بدانم که دیگر اراده مردم را پشت‌سر خودم ندارم شرکت نخواهم کرد.
,
پس واقعاً به دنبال واگذاری قدرت هستید؟
,
چه مرا بازاندیش بدانید چه ندانید این مربوط به تصمیم مردم است به این دلیل که اینجا کشورشان است. تنها کشور من نیست.
,
اما شما دلیل اعتراضات و شورش‌ها هستید. مردم خواهان خلاصی از دست فساد و استبداد شما هستند. آنها خواستار دموکراسی واقعی هستند و مخالفان معتقدند که این تنها زمانی میسر است که شما از قدرت کناره بگیرید؟
,
بار دیگر می‌گویم، وقتی شما صحبت از جناح‌ها و گروه‌ها می‌کنید - خواه آنها مخالفان باشند یا موافقان - باید این سؤال را بپرسید: شما نماینده چه کسی هستید؟ نماینده خودشان یا کشوری که آنها را ساخت. آیا شما از جانب آمریکا، بریتانیا، فرانسه، عربستان سعودی و قطر صحبت می‌کنید؟ من در اینجا باید رک و صریح سراغ اصل مطلب بروم. این نزاع از سوی خارج بر کشور ما تحمیل شد. این افراد خارج‌نشین هستند، در هتل‌های 5 ستاره زندگی می‌کنند و آنها کاری را انجم می‌دهند و حرفی را می‌گویند که این کشور‌ها به آنها دیکته می‌کنند اما آنها هیچ ریشه‌ای در سوریه ندارند.
,
رئیس‌جمهور آمریکا در پایان ماه سپتامبر در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل گفت: «رهبری که شهروندانش را قتل عام کند و کودکان را با گاز از میان ببرد نمی‌تواند مشروعیت هدایت کشوری به شدت از هم گسسته را داشته باشد.»
,
اول از همه اینها شما دارید در مورد رئیس‌جمهور آمریکا صحبت می‌کنید که نه رئیس‌جمهور سوریه، بنابراین او فقط می‌تواند در مورد کشور خودش صحبت کند. مشروع نیست که او در مورد سوریه قضاوت کند. او حق ندارد به مردم سوریه بگوید که رئیس‌جمهور‌شان چه کسی باشد. دوم اینکه، آنچه او می‌گوید ارتباطی با واقعیت ندارد. او یک سال و نیم است که یک چیز را می‌گوید: اینکه رئیس‌جمهور باید برود. آیا چیزی اتفاق افتاد؟ هیچ اتفاقی نیفتاده است.
,
از نقطه نظر ما، به نظر می‌رسد شما تنها کسی هستید که واقعیت را نادیده می‌گیرید. اگر کناره بگیرید آرامش را به ملت خود هدیه می‌دهید و از آلام آنها می‌کاهید.
,
تمام مشکل رئیس‌جمهور نیست. آیا کشتار بی‌گناهان، انفجار‌ها و تروریسمی که القاعده برای کشور ما به ارمغان آورده همه‌اش مربوط به حضور من در قدرت است؟
,
به رئیس‌جمهور مربوط است چراکه سرویس‌های اطلاعاتی و نیرو‌های شما مسئولی بخشی از این هول و هراس‌ها هستند. این مسئولیت‌شماست.
,
تصمیم ما از همان آغاز پاسخ به درخواست‌های معترضان بود اگرچه از آغاز تظاهرات واقعاً صلح‌آمیز نبود. در هفته‌های اول سربازان و پلیس‌های زیادی از دست دادیم. با این حال، کمیته‌ای قانون اساسی را تغییر داد (تا نگرانی‌های تظاهر‌کنندگان را منعکس کند) و سپس یک رفراندوم برگزار شد. اما باید با تروریسم هم برای دفاع از کشورمان بجنگیم. می‌پذیرم که اشتباهاتی در اجرای این تصمیم رخ داد.
,
پس می‌پذیرید که خشونت علیه معترضان یک اشتباه بود؟
,
این اشتباهاتی فردی بود که از سوی برخی افراد انجام شد. همه ما اشتباه می‌کنیم. حتاً رئیس‌جمهور هم اشتباه می‌کند. اما اگر در اجرا هم اشتباهاتی باشد، تصمیمات ما از اساس درست بود.
,
آیا کشتار «الحوله» فقط نتیجه ناکامی افراد بود؟
,
گروه‌های شبه‌نظامی و اوباشی بودند که به ساکنان روستا‌ها حمله کردند و هرگز دولت یا حامیانش چنین نکردند. این دقیقاً چیزی است که اتفاق افتاده و اگر شما در مورد دلیل و اثبات آن حرف می‌زنید هیچ‌کس دلیلی برخلاف این ندارد. به راستی آنچه اتفاق افتاده این است که حامیان ما در زمره کشته‌شدگان هستند و حتاً می‌توانیم نام خانواده قربانیان را هم به شما بدهیم چراکه اینها از فعالیت ما علیه ترور پشتیبانی می‌کردند.
,
شما سربازان بسیاری را از دست دادید که به اپوزیسیون پیوستند. آیا همچنان تلاش می‌کنید به ما بگویید که آنها به حامیان القاعده تبدیل شده‌اند؟
,
خیر. من نمی‌گویم الان همه القاعده‌ای هستند. گفتم اکثریت متشکل از فراریان یا قانون‌شکنان است. در آغاز بحران، 60 هزار فراری سوری آزادانه در خارج از زندان در تردد بودند. آنها به تنهایی کافی هستند تا یک ارتش درست کنند. نمی‌توانم تعداد کسانی که علیه ما می‌جنگند را بگویم چراکه بسیاری از آنها به صورت غیر‌قانونی از مرز‌ها وارد می‌شوند. آنها در جهادشان علیه مرتدان یا غیر مسلمانان به بهشت خودشان می‌روند. حتاً اگر از دست هزاران نفر از آنها خلاص شوید اما هنوز تعداد زیادی هستند که از خارج وارد می‌شوند.
,
هنوز فکر می‌کنید از فرصت پیروزی در این جنگ برخوردارید؟
,
حتماً اگر فرصت نداشته باشیم. هیچ چاره‌ای نداریم جز مبارزه و دفاع
,
انتهای پیام/
, ]
ارسال دیدگاه