پورمحمدی در دانشگاه تهران:
مشارکت و حضور ملی مسئله اصلی کشور است/ باید مشارکت صورت بگیرد تا قدرت ملی ما ارتقا پیدا کند
نامزد انتخابات ریاست جمهوری گفت: نقطه قوت ما در عرصه جهانی مشارکت مردم است و با وجود تمام قدرت سیاسی و رسانه‌ای ما قدرت بازدارندگی آن به اندازه حضور مردم نیست.
به گزارش خبرنگار سیاسی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حجت الاسلام والمسلمین مصطفی پور محمدی نامزد انتخابات ریاست جمهوری امروز ( دوشنبه ۴ تیر ۱۴۰۳) با دانشجویان دانشگاه تهران دیدار کرد.
پورمحمدی در ابتدای این نشست با اشاره به اینکه پیوسته در مجموعه‌های دانشگاهی بوده و به بسیاری از دانشگاه‌های ایران رفته است، گفت: تجربه من از حضور در دانشگاه می‌گوید که جامعه‌ای که نقد کند و اعتراض کند و دیدگاه‌های خود را بدون نگرانی و لرزش زبان بگوید، جامعه خوبی است.
وی با بیان اینکه نقش دانشگاهیان در جامعه روشن است و هم پیشینه تمدنی داریم، افزود: انقلاب ما انقلاب فکری و مقوله انسانی است، اساس زندگی مسائل عاطفی و احساس انسانی و رضایت درونی است که باید برقرار شود. طبیعی است نقش دانشگاهیان و طلاب برجسته است و طبعاً با این مجموعه‌ها دم‌خورتر هستیم. ما از ظرفیت نخبگی برخورداریم اما آیا دانشگاه‌ها و مدارس در عرصه زندگی آمده است یا خیر؟
نامزد چهاردهمین دوره ریاست جمهوری گفت: مهمترین مسئله در انقلاب مشارکت مردم است. امام سال 57 با امام سال 42 فرقی نمی‌کند و امام سال 42 نیز قوی بود اما نتوانست کاری کند اما امام 57 چون مردم همکاری کردند به موفقیت رسید.
پورمحمدی افزود: نقطه قوت ما در عرصه جهانی مشارکت مردم است و با وجود تمام قدرت سیاسی و رسانه‌ای ما و ...، قدرت بازدارندگی آن به اندازه حضور مردم نیست. اگر دشمنان از تعرض به ایران می‌ترسند علاوه بر قدرت نظامی قدرت حضور مردم نیز دلیلی بر این ترس است.
پورمحمدی گفت: اهتمام به مشارکت بالا در دو سال اخیر در انتخابات نشان از درک جدی از توان ملی و قدرت بازدارندگی ملی است. باید مشارکت صورت بگیرد تا قدرت ملی ما ارتقا پیدا کند. تاکید رهبری انقلاب هم بر مشارکت در انتخابات همین درک را از قدرت بازدارندگی ملی نشان می‌دهد.
وی ادامه داد: امروز مشارکت و حضور ملی مسئله اصلی کشور است. ما باید در این جهت جدی باشیم. مردم را دعوت و تشویق کنیم اما هنوز نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد آنچه مطلوب بوده، محقق نشده است. قرار است جمهوری اسلامی به اتکای همه مردم پیش رود و همه مردم ما نیستیم.
پورمحمدی اظهار کرد: کشور فقط متعلق به ما نیست. کشور برای همه مردم ایران است، همه حق دارند، همه می‌خواهند زندگی کنند. اصل حفظ و توسعه کشور است و دیدگاه مذهبی و انقلابی عامه مردم نیز باید تأمین شود ولی حق نداریم دیدگاه‌های فوق‌العاده ارزشی خود را به مردم تحمیل کنیم.
کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری گفت: ما برای تحقق ارزش‌های دینی از ابتدای زندگی سیاسی خود در پیش از انقلاب تلاش کردیم و هرگز هم تصور نمی‌کردیم حکومت هم تشکیل بدهیم اما در عین حال، حق نداریم ارزش‌های دینی را به زور به مردم تحمیل کنیم بلکه باید منطق در این زمینه عمل کرد.
وی افزود: جوانان ما ذهنیتی دارند و این ذهنیت القایی است و از جای دیگری آب می‌خورد. اینکه کسی امنیتی باشد و وظیفه امنیتی را به عهده بگیرد خادم است یا خائن؟ اگر کسی برای کشورش جنگید و لباس نظامی پوشید برای کشور خادم است یا خائن؟ جوری حرف می‌زنیم انگار کسی که جنگیده است فقط برای شهادت خوب است. جوری از آدم امنیتی تعبیر می‌کنید که گویی یک دستمال کثیف است و باید او را کنار گذاشت.
پورمحمدی خطاب به حاضران در نشست، یادآور شد: اشتباه نکنید. بیشترین حمله را چه کسانی به من انجام می‌دهند؟ دوست ندارم بچه‌های حزب‌اللهی ما با آنان یکصدا شوند. اینکه تفکر امنیتی نباید بر کشور حاکم شود را حتماً قبول دارم اما آیا شما هم قبول دارید که تفکر نظامی نباید بر کشور حاکم شود؟
کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری ادامه داد: من طمعی بر ریاست‌جمهوری ندارم و برای مقام عمل نکردم و نمی‌کنم. من صراحت دارم و بسیار جدی هم هستم و اگر بنا باشد بصیرت بر این کشور حاکم شود، خواهیم گفت چه گفته‌ایم و چه نوشته‌ایم و چه تذکراتی دادم و چه پیش آمد. روزی این مسائل را روشن و منتشر خواهم کرد اما برای پست و مقام کار نکردم و امنیت مردم برایم همیشه اهمیت داشته است و اهمیت دارد.
وی گفت: برای من پست ریاست‌جمهوری و وزارت و ریاست بر سازمان‌ها اهمیتی نداشته و ندارد. اگر رئیس‌جمهور شوم حتماً افتخار می‌کنم اما رفتار و اقدامات و گفتارم برای این هدف نیست.
پورمحمدی تصریح کرد: من با رئیس‌جمهوری وزیر و نظامی هم موافقم اما به این شرط که تفکر نظامی خود را بر کشور حاکم نکند. کسی که امنیتی است خیلی مثبت است. من ۸ تا ۹ سال اول کارم که قاضی بودم و با منافقین و ضدانقلاب مواجهه داشتم. بعد از آن با اصرار به وزارت اطلاعات رفتم. چون آدم اجتماعی هستم و علنی حضور دارم و مباحثه می‌کنم و حرف می‌زنم. اکنون هم نماد اطلاعات و امنیت در این کشور من هستم.
کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری گفت: من از ۴۵ سال حضورم در انقلاب ۱۳ سال در وزارت اطلاعات بودم که باز از این مدت هم ۹ سال در بخش خارجی بودم که جایگاه امنیتی تلقی نمی‌شود اما مسئولیتی اطلاعاتی است. وقتی هم که به وزرات کشور رفتم از مردمی‌ترین مسئولان بودم.
پورمحمدی در پاسخ به پرسشی درباره ماجرای پرونده کرسنت و SFO، اظهار کرد: اصلأ به من ربطی دارد؟ سال ۸۱ قرارداد بسته شده است، مسئله داشته و در دولت آقای احمدی‌نژاد آمده تا پیگیری شود. آقای احمدی‌نژاد دو بار اقدام کرد که انجام شود. من سال ۸۷ به سازمان بازرسی رفته‌ام. من باید پاسخ دهم؟ خیلی جالب است.
وی یادآور شد: پرونده قبل از آن توسط دیوان محاسبات آماده شده و به دادگستری برای رسیدگی به تخلفات ارجاع شده است. گزارش‌هایی هم به سازمان بازرسی رسید و همکاران ما که الان مدیران یکی از استانداران دولت آقای رئیسی است، قبل از اینکه من به آنجا بروم اطلاعاتش را آماده کرده بود و من هم وقتی آمدم تکمیل شد و به افراد آن پرونده رسیدگی شد و محاکمه صورت گرفت و محکوم شدند. ثم ماذا؟ من باید جواب دهم؟ خیلی عجیب است.
کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری تصریح کرد: کرسنت داستان بزرگی است و خیلی خسارت از کرسنت به کشور وارد شده است. آن آقا گفت با شما حرف داریم؛ بله، ما هم حرف داریم. من خیلی چیزها را نمی‌خواستم بگویم. ما سر کرسنت حرف داریم. من هم هیچ نقشی نه این طرف و نه آن طرف نداشتم و فقط در دوره‌ای و در بخشی به من اطلاعات تکمیلی رسید و طبق ضوابط سازمان به مراجع مرتبط منتقل کردم ولی امروز برای کرسنت حرف جدی داریم. باید پاسخ دهند.
پورمحمدی یادآور شد: آن آقا پرونده دیگری را هم اسم برد که نمی‌دانست چیست! آنجا را که افتخار می‌کنم. قبل از من در سازمان بازرسی شروع شده بود و پول بسیار زیادی به دلار خرج کردیم تا اطلاعاتی از خارج وارد کنیم که هزاران صفحه بود. آنچه که اهمیت داشت ترجمه کردیم و خلاصه‌ای مفصل از آن به قوه قضاییه فرستادیم که منجر به محکومیت همان چهره‌های معروفی شد که اسم نمی‌برم.
وی تصریح کرد: افتخار می‌کنم که سعی کردم وظیفه خودم را بدون در نظر گرفتن قرابت‌ها، دوستی و رفاقت و آشنایی و با احترامی که به شخصیت‌ها و بزرگان کشور داشتم گزارش‌هایم را فرستادم، تاریخ دارد، شماره دارد و مخاطب دارد. هرکسی ادعا دارد می‌تواند به اسناد مراجعه کند.
ارسال دیدگاه