یادداشت جلال چراغپور درباره جوانگرایی در تیم ملی؛
تیم ملی باید نو شود/ سن در فوتبال یک عدد نیست
جلال چراغپور کارشناس و مدرس فوتبال در یادداشتی وضعیت تیم ملی و بحث جوانگرایی در تیم ملی تحلیل و بررسی کرده است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا؛ با اینکه خیلی به مسئله پوست اندازی در تیم ملی اشاره شد، ولی نو شدن تیم ملی با نگرش فنی عمیق در حال صورت گرفتن نیست. مدافعان چپ و راست تیم ملی هیچ برتری نسبت به نفرات قبلی ندارند و یکی دو کلاس هم عقب‌تر هستند. یعنی احسان حاج‌صفی و رامین رضاییان بهتر از میلاد محمدی و صالح حردانی هستند. در مرکز دفاع هم شجاع خلیل‌زاده و محمدحسین کنعانی‌زادگان هم ثابت کردند از دیگر زوج‌های دفاع میانی بهتر هستند.
در پست هافبک اگر بهتر خط حمله تغذیه شود، توانایی برتری بر رقبای آسیایی را داریم. در خط حمله مهدی طارمی و سردار آزمون در بالاترین سطح بازی می‌کنند. اینتر خرید طارمی را از پورتو داشته، یا آزمون که برای رم گلزنی کرده، پس باید در بالاترین سطح باشید که در ترافیک بازیکنان آماده تهاجمی، مورد توجه تیم‌های مطرح سری A قرار می‌گیرید. اگر این بازیکنان ناتوان در گلزنی بودند، هرگز مورد انتخاب تیم های اروپایی قرار نمی‌گرفتند. پس اشکال در میانه زمین ایران است که توانایی لازم را برای حمایت از این مهاجمان ندارند.
کادر فنی تیم ملی که تصمیم به نوسازی دارد باید خط میانی را نو کند. در خط حمله دغدغه‌ای نداریم، اما خط میانی تیم ملی دو کلاس از خط حمله و یک کلاس از خط دفاعی عقب‌تر است. اگر از ۱۰۰ نمره به خط حمله ۹۰ بدهیم، به خط دفاعی ۵۵ تا ۶۰ می‌دهیم و به خط میانی بین ۴۰ تا ۴۵ می‌توان نمره داد. با علیرضا جهانبخش، سامان قدوس و مهدی ترابی که از نگاه کادرفنی بهتر از بقیه هستند، ضریب موفقیت کم می‌شود. جوانگرایی تا جام جهانی باید در خط میانی باشد. البته محمد قربانی در دقایقی که بازی کرد، بهتر ظاهر شد. زوج طارمی و آزمون هم نهایتاً یک سال و نیم تا دو سال دیگر در اوج باشند. باید هافبک‌هایی به بازی گرفته شوند که بتوانند توپ‌های خوبی را به زوج هجومی ما برسانند و این دو ثابت کرده‌اند در میان مدافعان آماده دنیا هم توانایی گلزنی دارند.
سرمربی تیم ملی گفته سن یک عدد است و به بازیکنان آماده بازی می‌دهد. نظر سرمربی تیم ملی این است اگر بازیکن بالای ۳۰ سال را در ترکیب قرار داد انتقادی به این موضوع نشود. یعنی حاج‌صفی، امیری، قدوس، ترابی، جهانبخش و ... بازی کردند و به دنبال بازیکن جوان و کمتر از ۳۰ سال نباشید. در حالی که واقعیتی در فوتبال داریم که عضلات فوتبالیست باید انفجار کند. از ۱۹ سالگی شروع می‌شود و هر چه سن بازیکن بالاتر می‌رود، این موضوع را در جریان بازی اداره می‌کند. تعداد انفجار عضلات، دوی سرعت‌ها و موارد دیگر در این زمینه را مدیریت می‌شود. بازیکنی که مدیریت انفجاری بازی کردن را یاد می‌گیرد، تا یک سن مشخصی بازدهی دارد و این به غیر از موارد استثناست. البته بازیکن زیر ۲۷ سال، اصلاً مدیریت نمی‌کند و هر چه پیش بیاید، با استارت سرعتی می‌رود. تیمی با میانگین سنی ۲۵ سال، ۸ بازیکن انفجاری دارد، با ۲۹ سال، ۲ بازیکن با این قابلیت دارد و با میانگین ۳۱ سال اصلاً بازیکن انفجاری ندارد.
فوتبالی که ما بازی می‌کنیم، استپ، بازی رو به عقب، پاس به کناره‌ها، حفظ توپ، نهایتا ۶ تا حرکت انفجاری و خلق چند موقعیت است که شاید برنده شویم. ما با آوردن بازیکنان جوان و افزایش توان تیم در حرکات انفجاری می‌توانیم رقبا را اذیت کنیم. در فوتبال کاملاً برعکس این است که سن یک عدد است و بازیکنان آماده بازی می‌کنند؛ فوتبال کاملا به سن و سال است. به محض اینکه انفجار عضلات در فوتبال تمام شود، شکل بازی تیم تغییر می‌کند. شکل فوتبالی که امروز در فوتبال دنیا حرف اول را می‌زند، با بازیکنانی مانند وینیسیوس جونیور، کیلیان امباپه، جود بلینگهام، فیل فودن و ارلینگ هالند شکل می‌گیرد. انفجار عضلات در چنین بازیکنانی است که فوتبال را چشم نواز و زنده نگه داشته. لوکا مودریچ بازیکنی که در تغذیه و تزریق بازیکنان هجومی و تغییر آهنگ نمونه است، کمتر بازی می‌کند، چون سن او بالا رفته، مودریچ و کاسمیرو اگر در ایران بودند، تا ۵۰ سالگی بازی می‌کردند، اما در رئال مادرید امکان ماندن برای آنها نبود.
علم فیزیولوژی ورزشی را باید جدی گرفت. نظر سرمربی تیم ملی و کادرفنی وی این است که خروجی لیگ برتر جوابگوی تیمش نیست. شاید سرمربی دیگری بیاید و از دل لیگ بازیکنان خوبی جذب کند. چهره‌هایی دیده شوند که کسی ندیده. مثلا مرتضی پورعلی گنجی را در زمان کارلوس کی‌روش کشف کردند و به تیم ملی آوردند، سالیان زیادی است که در سطح اول بازی کرده و اتفاقا با وجود آنکه در چین رباط صلیبی بازی کرد، ولی بازگشت خوبی داشت و شاید بتواند پس از دومین پارگی رباط صلیبی هم بتواند عملکرد خوبی داشته باشد. پیش از آنکه استعداد‌ها دیده شوند و با سواد فوتبالی می‌توان استعداد‌ها را شکار کرد. در لیگی که ۳۰۰ بازیکن بازی می‌کنند، ۱۰ بازیکن را می‌توان شکار کرد. همه استعداد را می‌بینند ولی شکار استعداد پیش از آنکه دیده شوند دارای اهمیت است و به اعتقاد من در فوتبال کشورمان بازیکنان مستعدی داریم که دیده نشده‌اند.
جلال چراغپور – کارشناس و مدرس فوتبال
ارسال دیدگاه