دانا گزارش می دهد؛
بحران کمبود پرستار؛ زخم کهنه‌ای بر پیکر نظام سلامت
فشار کاری شدید، مهاجرت روزافزون و کمبود نیرو، بیمارستان‌های کشور را با بحرانی جدی مواجه کرده است؛ زخمی که اگر درمان نشود، نظام سلامت را از پا خواهد انداخت.
به گزارش خبرنگار اجتماعی شبکه اطلاع‌رسانی راه دانا؛ در روزگاری که بیمارستان‌ها و مراکز درمانی باید پناهگاه بیماران باشند، کمبود پرستار به زخمی عمیق بر پیکر نظام سلامت کشور تبدیل شده است؛ پرستارانی که روز و شب در کنار بیماران هستند، حالا خودشان با چالش‌هایی جدی مواجه‌اند؛ از فشار کاری طاقت‌فرسا گرفته تا اضافه‌کاری‌های اجباری و حقوقی که همپای زحماتشان نیست.
بسیاری از پرستاران می‌گویند که مجبورند به‌تنهایی از چندین بیمار مراقبت کنند، شرایطی که نه برای آنان مطلوب است و نه برای بیماران. افزایش فشار کاری، احتمال بروز خطاهای پزشکی را بالا برده و سلامت بیماران را به خطر انداخته است؛ در برخی از بیمارستان‌ها، نسبت پرستار به تخت بیمارستانی از استانداردهای جهانی بسیار پایین‌تر است؛ این یعنی بیماران مدت بیشتری منتظر دریافت مراقبت می‌مانند و پرستاران با حجم کاری دوچندان روبه‌رو هستند.
یکی از تلخ‌ترین واقعیت‌های امروز نظام سلامت، مهاجرت روزافزون پرستاران است؛ آن‌ها که سال‌ها برای خدمت به بیماران آموزش دیده‌اند، حال با چمدان های بسته خود راهی کشورهای دیگر می‌شوند. این موج مهاجرت، نه‌تنها نظام درمانی کشور را تضعیف می‌کند، بلکه هزینه‌های زیادی را برای تربیت نیروهای جایگزین به دولت تحمیل می‌کند.
در حالی که هر روز شاهد افتتاح بیمارستان‌ها و بخش‌های جدید هستیم، بسیاری از این مراکز به دلیل نبود نیروی کافی، قادر به ارائه خدمات نیستند؛ بخش‌های مجهزی که می‌توانستند جان بیماران را نجات دهند، به دلیل کمبود پرستار، نیمه‌فعال یا حتی تعطیل مانده‌اند؛ این در حالی است که بسیاری از بیماران در صف‌های انتظار طولانی برای دریافت خدمات درمانی مانده‌اند.
امیدی که به تأخیر افتاده است
دولت چهاردهم وعده داده است که با برگزاری آزمون استخدامی، پرستاران جدید را جذب کند، اما این وعده هنوز در هاله‌ای از ابهام است؛ حتی اگر آزمون در موعد مقرر برگزار شود، پرستاران جدید تا پاییز سال آینده وارد بیمارستان‌ها نخواهند شد؛ یعنی تا آن زمان، کادر درمان باید با همین شرایط دشوار به کار خود ادامه دهد.
بر اساس آمارهای رسمی، طی سه سال گذشته حدود ۱۲ هزار پرستار از چرخه خدمت خارج شده‌اند؛ این در حالی است که در آزمون استخدامی پیشِ رو نیز قرار است حدود ۱۲ هزار نیروی پرستاری جذب شوند؛ اما این تعداد، نه تنها کمبودهای گذشته را جبران نمی‌کند، بلکه در برابر موج جدید مهاجرت و بازنشستگی پرستاران، عددی ناچیز به شمار می‌آید.
محمدی، تحلیل‌گر حوزه بهداشت و درمان در این باره می‌گوید: تا زمانی که شرایط کاری پرستاران بهبود نیابد، مشکل کمبود نیروی انسانی در بیمارستان‌ها همچنان پابرجا خواهد ماند. افزایش حقوق، کاهش ساعت کاری و ارائه تسهیلات انگیزشی، راهکارهایی است که می‌تواند این بحران را تا حدی کنترل کند.
در واقع تنها راه برون‌رفت از این بحران، اصلاح شرایط کاری پرستاران است. افزایش حقوق، کاهش اضافه‌کاری‌های اجباری، ارائه تسهیلات رفاهی و تسریع در روند استخدام می‌تواند انگیزه پرستاران را برای ماندن و ادامه فعالیت در کشور افزایش دهد.
اگر این اقدامات به‌زودی انجام نشود، بیم آن می‌رود که این زخم کهنه، نظام سلامت کشور را از پا بیندازد.
حال باید منتظر بود و دید آیا صدای پرستاران شنیده خواهد شد؟ یا باید منتظر روزی باشیم که بیمارستان‌ها، با وجود تجهیزات پیشرفته، جایی برای درمان نداشته باشند؟
ارسال دیدگاه