حکم رفاقت با شرابخوار به قصد نهی از منکر او چیست؟
مصرف مشروبات الکلی و شراب در جامعه ما مورد قبول نمی باشد و در دین اسلام حکم شرابخواری حرام است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حکم شرابخواری با وجود ضررهای خانمان سوز فراوان مشروبات الکلی که کاملاً هم ثابت شده است، شبکه های بیگانه و شیطانی اصرار عجیبی برای ترویج مصرف این گونه نوشیدنی ها دارد.توصیه های قرآن و سنت سرشار از این تحریم ها و تأکیدهاست که عمل به آن علاوه بر بهره مندی از اجر معنوی، سامان دهنده مسایل جسمی و روحی بشر نیز می باشد. یکی از این عادات ناپسند که از دیر باز و قبل از حضور اسلام در شبه جزیره عربستان رایج بود شراب خواری و مصرف الکل است. هر چند جوامع به اصطلاح متمدن، امروز نیز در این بلای جسم و جان سوزغوطه ور هستند و هر ساله آمارهای تکان دهنده ای از آثار تخریبی آن درمیان جوامع به گوش می رسد، لیکن اسلام با توصیه های اعجازگونه خود در زمانی که حتی شراب را با نفع و فایده می دیدند پیروان خویش را از آن نهی کرد.
حکم رفت و آمد شخص متدین و موجّه با کسی که شرب خمر میکند چیست؟
حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی به پرسشی درباره «رفاقت با شرابخوار به قصد نهی از منکر» پاسخ گفته است.
متن پرسش وپاسخ مطرح شده بدین شرح است:
پرسش: رفت و آمد شخص متدین و موجّه با کسی که شرب خمر میکند و علناً اعلام میکند که روزه نمیگیرد، به این منظور که شاید بتواند بر او تأثیر بگذارد چه حکمی دارد؟
پاسخ: اگر در این رفت و آمد خوف تضعیف عقیدۀ خودش یا تأیید منکر نباشد رفت و آمد جایز، بلکه با احتمال تأثیر لازم است؛ ولی درهرصورت نشستن سر سفرهای که در آن شراب است حرام است، مگر آنکه با حضورش بتواند آنها را از ارتکاب شرابخواری باز دارد. البته اگر بعد از حضور ببیند تأثیر ندارد، نشستن و غذا خوردن از آن سفره حرام است.
ارسال دیدگاه