با پرداخت ۷ میلیارد برای هر بازی؛
دستاوردسازی از هیچ؛ لزوم بررسی «کارتال گیت» توسط بازرسی فرابورس و بانک شهر
برخی جریانات نزدیک به باشگاه پرسپولیس قصد در وارونهسازی حقیقت جدایی اسماعیل کارتال و پرداخت رقمی گزاف به وی را دارند.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانا؛ اوایل هفته قبل بود که اسماعیل کارتال، سرمربی ترکیهای تیم فوتبال پرسپولیس بدون هرگونه شفافسازی از سوی خودش یا باشگاه، تصمیم به فسخ قرارداد با سرخپوشان گرفت. کارتالی که هواداران و برخی بازیکنان برای او هشتگ #هرچیکارتالبگه را ترند کرده بودند و عملاً با او به تکرار روزهای خوششان با برانکو ایوانکوویچ امید داشتند، بدون هیچ توضیحی به ایران برنگشت.
البته که اولین دلیلی که به هر ذهنی خطور میکند، بحث فعالسازی «بند شرایط اضطراری» از سوی کارتال در پی بروز شرایط جنگی بین ایران و رژیم صهیونیستی است اما همه هم میدانند که این تمام ماجرا نیست و سرمربی ترکیهای سرخها در کشورش با مشکلی خانوادگی مواجه شده بود که از همین رو، بار و بندیلش را به سمت کمپ ارزروم نبست و طی توافقی با مدیران باشگاه پرسپولیس، فسخ کرد و رفت.
جدایی کارتال در شرایطی رخ داد که مدیران باشگاه پرسپولیس سیاستهای نقلوانتقالاتی او را تا حد زیادی پیاده کرده و چندین جذب بزرگ از بازار مکاره داشتند. حالا پرسپولیسی که کارتال بخش زیادی از آن را بسته، باقی مانده و وحید هاشمیانی که اولین تجربۀ سرمربیگریاش را قرار است در جو وحشتناک و پرفشار هواداران سرخ که چیزی جز قهرمانی پرسپولیس نمیخواهند، شروع کند.
اما باید به عقب برگردیم؛ چرا هیچگونه شفافسازی در نحوه توافق با کارتال برای اقاله قرارداد نشد؟ اگر کارتال قصر فعالسازی بند فورس ماژور را داشت که پرسپولیس مجبور بود پرونده را به کمیته انضباطی فیفا یا CAS بکشاند و در آن جا ثابت کند وقتی آتشبس اتفاق افتاده، جنگی هم در کار نیست و نباید غرامتی پرداخت شود. عملاً یعنی پرسپولیس میتوانست دست بالا را در دعوی حقوقی احتمالی با کارتال داشته باشد.
در عین ناباوری اما رضا درویش و لشکر اعوان و انصار مشاوران و معاونانش نه تنها این امر را پیگیری نکردند، بلکه در شیپور شادی نواختند که به کارتال غرامتی ندادیم و با او فسخ کردیم! این در شرایطی است که پرسپولیس در صورت فسخ یکطرفه کارتال میتوانست پرونده را به CAS ببرد و برخلاف رویهای که در پرونده مبهم یورگن لوکادیا اتفاق افتاد، موفق به گرفتن غرامت هم بشود.
در واقع کارتال در این بازی کاملاً برنده بود؛ چرا که به ایران آمد و از مجموع ۱۶ باری که در ۳ تورنمنت لیگ برتر، جام حذفی و لیگ نخبگان آسیا روی نیمکت پرسپولیس نشست نهایتاً ۸ برد به دست آورد که این بردها برای قهرمانی در لیگ، جام حذفی یا صعود به مرحله حذفی ACLE کافی نبود اما جیب مرد ترکیهای را با قریب به ۱۱۰ میلیارد تومان وجه رایج مملکت، پُرِ پُر کرد و به کشور همسایه فرستاد.
کارتال با قرارداد یکونیم سالهای که گفته میشد رقمش ۲.۲ میلیون دلار است هدایت پرسپولیس را به عهده گرفت تا پرسپولیس برای نیمفصل ۷۰۰ هزاردلار و برای یک سال بعد، ۱.۵ میلیون دلار به کارتال بپردازد ولی حالا شایعاتی مطرح میشود که نشان میدهد کارتال برای نیمفصل نه ۷۰۰ هزار دلار بلکه ۱.۲ میلیون دلار گرفته؛ چرا که درویش به او از حساب باشگاه ۷۰۰ هزار دلار و از حساب هوادار متمول هم ۵۰۰ هزار دلار به کارتال پرداخت کرد!
کارتالی که با شگردهای رسانهای عجیب افراد نزدیک به مشاوران رضا درویش در قامت یک منجی به نیمکت پرسپولیس رسید، برای هر بازی رقمی حدود ۷ میلیارد تومان به جیب زد و رفت! مشخص نیست پولهای بی حساب و کتابی که در فوتبال ایران وجود دارد، چگونه به این شکل حیف و میل شده و آیا قرار نیست بازرسی بانک شهر بهعنوان مالک باشگاه پرسپولیس به این لفت و لیس ورود کند؟!
نخستین مسئله نحوه اقاله قرارداد است، دومین مسئله بحث نحوه توافق برای اقاله بدون جابهجایی پول و غرامت و دستمزد و سومین مسئله هم بحث دستاوردسازی از فسخ یک سرمربی توسط درویش و لشکریان او. این اضلاع مثلث اگر توسط نهادهای نظارتی و بازرسی بانک شهر مورد بررسی قرار بگیرند، احتمالاً دورۀ برخی افراد در پرسپولیس بهسر خواهد رسید و هواداران بهتر وضعیت باشگاه خود را خواهند شناخت.
ارسال دیدگاه