یادداشت؛
سکوت و خیانت در وقت اضافه
رئیس پیشین کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران نوشت: علیرضا فغانی، داور بینالمللی فوتبال ایران، که سالها نامش با داوری فوتبال گره خورده بود، روز گذشته دست به اقدامی زد که وجدان ملی و غیرت ایرانی را جریحهدار کرد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ دکتر علی اکبر محمدزاده در یادداشت ارسالی نوشت: علیرضا فغانی در خاک ایالات متحده آمریکا، با لبخند، مدالی از دستان رئیسجمهور این کشور، دونالد ترامپ دریافت کرد؛ مردی که فرماندهنده مستقیم بخشی از بزرگترین جنایات معاصر علیه ملت ایران بوده است.
آقای فغانی!
ورزش در کنار اخلاق، رنگ زیبایی میگیرد. اما تو، با این عمل شرمآور، نهتنها آن زیبایی را خدشهدار کردی، بلکه در وقت اضافه، به اخلاق پشت کردی.
تو میتوانستی در آن لحظه، با یک موضعگیری محترمانه، اما شجاعانه، صدای ملت خود باشی.
میتوانستی به جهان بگویی که ما مردم ایران، زیر بار تحریمهای غیرانسانی، زیر بمباران مستقیم، زیر ترور دانشمندانمان، هنوز زندهایم و سر بلند.
اما تو، بهخاطر یک مدال، سکوت کردی.
بهخاطر چند لحظه دیده شدن در قاب دوربینها، ذلت را پذیرفتی.
به جای ایستادن کنار ملت، کنار دشمن ایستادی.
جنایتهای آمریکا؛ پروندهای سنگین از خیانت به ملت ایران
برای کسی که از ایران برآمده وبرخاسته و نمایندهای از جامعه ما در میادین جهانی است، نادیدهگرفتن این کارنامه سیاه، یا نشانه بیاطلاعی است یا نشانه بیغیرتی:
• کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ با طراحی سازمان سیا علیه دولت ملی دکتر مصدق؛
• حمایت تمامقد از رژیم پهلوی و تأسیس ساواک برای سرکوب مردم؛
• کمک مستقیم به صدام در جنگ تحمیلی ۸ ساله علیه ایران؛
• شلیک به هواپیمای مسافربری ایران در سال ۱۳۶۷ و کشتار ۲۹۰ انسان بیگناه؛
• تحریم دارو، غذا و تجهیزات پزشکی علیه مردم ایران طی دهههای اخیر؛
• ترور دانشمندان هستهای کشورمان با همکاری اسرائیل و سکوت آمریکا؛
• ترور سردار حاج قاسم سلیمانی به دستور مستقیم ترامپ در دیماه ۱۳۹۸؛
• بمباران مستقیم مرکز تحقیقات هستهای ایران با صدور فرمان رسمی توسط همین ترامپ؛
• پشتیبانی از اسرائیل در کشتار هزاران کودک و زن بیدفاع در غزه، رفح، جنین و لبنان؛
• دخالت در آشوبها و ناامنیهای داخلی ایران، با حمایت مالی و رسانهای گسترده؛
• و دهها پرونده دیگر از خیانت، تحقیر و دشمنی علیه ملت ایران.
با این همه، آیا هنوز گرفتن مدال از دستان این فرد را باید «افتخار ملی» دانست؟ یا افتضاح اخلاقی؟
لبخند بر لب، خنجر در پشت ملت
آقای فغانی، این مردم هرگز از تو انتظار نداشتند که بازی را ترک کنی، یا شعار سیاسی سر دهی.
تنها یک جمله کافی بود:
«به عنوان یک ایرانی، نمیتوانم از کسی که به کشورم آسیب زده، جایزه بگیرم.»
همین جمله، تو را از یک داور، به یک مرد تبدیل میکرد.
اما حالا، تصویر تو در کنار ترامپ، نماد سقوط اخلاق در میانه میدان داوریات شده است.
تویی که باید حداقل بیطرف میماندی، طرف دشمن را گرفتی؛ و این، نه افتخار، که خیانت در وقت اضافه بود.
پایان یک اعتماد
سکوتت، بیارزشترین سوتی بود که در تمام عمرت زدی.
تو، در برابر کسی که علیه ملتت سلاح کشید، نهتنها لب باز نکردی، بلکه لبخند زدی.
تو با این سکوت، به مدالی رسیدی که رنگ خون داشت، نه طلا؛ و این روز، در حافظه ملت ایران ثبت خواهد شد.
نه به عنوان روز افتخار، بلکه روز پایان اعتماد
ارسال دیدگاه