اخبار داغ

دانا گزارش می دهد؛

جشنواره فیلم کودک و نوجوان در آینه روز اول/ شور فرهنگی در برابر زیرساخت‌های شکننده

جشنواره فیلم کودک و نوجوان در آینه روز اول/ شور فرهنگی در برابر زیرساخت‌های شکننده
سی‌وهفتمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان در نخستین روزهای خود، واقعیت دوگانه سینمای کودک ایران را آشکار کرد؛ شور فرهنگی و محتوای پخته در برابر زیرساخت‌های شکننده و سوءمدیریت لجستیکی که خطر فرسایش امید هنرمندان و داوران نوجوان را در پی دارد.

به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛  سی و هفتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان اصفهان با شروعی پرفراز و نشیب کار خود را آغاز کرد. روز اول، تضاد آشکاری بین شور فرهنگی جاری در خیابان چهارباغ و زیرساخت‌های فیزیکی برگزاری جشنواره، به‌ویژه کیفیت سالن‌ها و خدمات رفاهی، به نمایش گذاشت.

روز اول و دوم، با نمایش آثاری در بخش‌های مختلف، پتانسیل‌های سینمای کودک ایران را در مواجهه با چالش‌های روزمره و مفاهیم اسطوره‌ای نشان داد. فیلم‌های نمایش داده شده تلاش کرده‌اند تا از دایره صرفاً سرگرمی خارج شده و به مسائل جدی‌تر بپردازند.

تمرکز بر مسائل نسل جدید والدین و فرزندان.

 فیلمی با محوریت اعتیاد دیجیتال نوجوانان، هرچند با لحنی شیرین، اما نتوانست عمق بحران را به‌خوبی منتقل کند. نرخ موفقیت در برقراری ارتباط عاطفی با مخاطب در این دست از آثار متوسط ارزیابی شد.

تلاشی برای بازسازی اسطوره‌های ایرانی در قالب سینمایی

یکی از نقاط قوت برجسته، تلاش برای ایجاد جهانی بصری منحصر به فرد بود، اما پیوستگی روایی در برخی از این آثار دچار خدشه بود. بزرگترین چالش محتوایی، به ویژه در آثار بلند سینمایی، به شخصیت‌پردازی بازمی‌گردد. بسیاری از قهرمانان، فاقد لایه‌های درونی پیچیده بودند و کنش‌های آن‌ها بیشتر واکنشی بود تا هدایت‌شده توسط انگیزه‌های عمیق.

استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی (AI) در برخی مراحل پیش‌تولید یا حتی پس‌تولید، مورد انتقاد قرار گرفت. منتقدان معتقدند استفاده از هوش مصنوعی در خلق تصاویر یا دیالوگ‌های کلیشه‌ای، نه تنها نوآوری نیست، بلکه خلاقیت انسانی را تهدید می‌کند.
[ \text{نرخ پذیرش نوآوری (AI)} = \frac{\text{تعداد استفاده‌های خلاقانه}}{\text{تعداد کل استفاده‌ها}} \times 100 ] بر اساس مشاهده روز اول، این نرخ در حدود ۱۵٪ تخمین زده می‌شود.

مشارکت نوجوانان؛ بلندگوی حقیقت جشنواره

نوجوانان در دوره ۳۷، نه فقط مصرف‌کننده صرف، بلکه بازیگران اصلی نقد بوده‌اند. نقش آن‌ها در بخش داوری و خبرنگاری فعال، عاملی برای ایجاد شفافیت بی‌سابقه شده است.

تولید انیمیشن پتانسیل جهانی در دام تقلید

بخش انیمیشن، همواره یکی از امیدهای اصلی سینمای ایران در بازارهای بین‌المللی است. روز اول، این پتانسیل را با چند اثر بلند برجسته کرد.

انیمیشنی که بر اساس یک افسانه قدیمی ایرانی ساخته شده بود، به دلیل استفاده هوشمندانه از المان‌های بومی در کنار تکنیک‌های نوین CGI، توجه زیادی را جلب کرد. تحلیلگران معتقدند این اثر، برنامه مشخصی برای ورود به پلتفرم‌های پخش جهانی (OTT) دارد.

روز اول سی‌و‌هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان اصفهان، تصویری دوگانه از سینمای کودک ایران ارائه داد؛ از یک سو، فیلم‌ها و انیمیشن‌های متنوع با پیام‌های خانوادگی و قهرمان‌سازی، و از سوی دیگر، نقدهای جدی بر کیفیت فنی و خدمات رفاهی. نوجوانان حاضر، بی‌پرده ضعف‌ها را بیان کردند و فضای چهارباغ با شور اجتماعی، بستری برای گفت‌و‌گوهای جدی درباره آینده سینمای کودک فراهم آورد. این جشنواره نیازمند بازنگری فوری در بخش لجستیک است تا کیفیت محتوای تولیدی در دام سوء مدیریت اجرایی قربانی نشود.

از «دختر برقی» تا «موی گرگ»؛ تضاد استقبال و افت کیفیت

فیلم‌های مورد استقبال روز اول اغلب بر شخصیت‌سازی قوی استوار بودند، حتی اگر ساختار داستانی‌شان کمی ساده‌انگارانه بود. در مقابل، آثاری که سعی در پیچیدگی‌های بصری و روایی داشتند، به دلیل ضعف اجرا، نتوانستند انتظارات مخاطب را برآورده سازند. این تضاد نشان می‌دهد که در سینمای کودک، سادگی در اجرا مهم‌تر از جاه‌طلبی‌های فنی کنترل‌نشده است.

نوجوانان در گفتگوهای غیررسمی خود، به وضوح اعلام کردند که اگرچه موضوعات حمایت از مظلومین (مانند فلسطین) در هدایای نمادین ارزش داشت، اما ناتوانی میزبان در تأمین نیازهای اولیه (آب و خوراکی) در زیر آفتاب، وجهه کلی جشنواره را خدشه‌دار کرد. این نوع رفتار، نوعی «بی‌احترامی زیرپوستی» به مخاطب تخصصی جشنواره تلقی شد.

جشنواره کودک و نوجوان اصفهان در دوره ۳۷، پختگی محتوایی بیشتری نشان می‌دهد، اما شکاف عمیقی میان انتظارات هنری و توانایی‌های اجرایی سازمان‌دهندگان مشاهده می‌شود. اگر این ضعف‌های اجرایی در روزهای آتی تکرار شود، شور چهارباغ نمی‌تواند مانع از سرخوردگی نخبگان نوجوان و داوران باتجربه شود. امید در محتواست، اما بحران در زیرساخت.

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه