"همنوایی مشروط"؛گزینه ای که رهبر برگزید
«بنده اصرار دارم بر حمایت از مسئولانى که اجراى کار برعهدهشان است، از همهى دولتها بنده حمایت میکنم... حمایت میکنم و وظیفهى ما است … اینها به کمک احتیاج دارند، من هم کمکشان میکنم، حمایتشان میکنم؛ این یک طرف قضیّه است که قطعى است. از آن طرف اصرار دارم بر تثبیت حقوق ملّت ایران، از جمله مسئله ى حقوق هسته اى؛ اصرار داریم بر اینکه از حقوق ملّت ایران یک قدم عقب نشینى نباید بشود. ما البتّه در جزئیّات این مذاکرات مداخله نمی کنیم.»[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا، به نقل از عرش نیوز، امروزه عده ای این طور استدلال می کنند که عملکرد تیم مذاکره کننده چون مورد " تشکر رهبر انقلاب" قرار گرفته، نباید از آن انتقاد کرد و "حتما این توافقات با نظر مثبت معظم له همراه بوده است."
, شبکه اطلاع رسانی دانا, " تشکر رهبر انقلاب",نکته اول در این باره توجه به سخنان چند روز قبل رهبر انقلاب در جمع بسیجیان در مصلی تهران است: «بنده اصرار دارم بر حمایت از مسئولانى که اجراى کار برعهدهشان است، از همهى دولتها بنده حمایت میکنم... حمایت میکنم و وظیفهى ما است … اینها به کمک احتیاج دارند، من هم کمکشان میکنم، حمایتشان میکنم؛ این یک طرف قضیّه است که قطعى است. از آن طرف اصرار دارم بر تثبیت حقوق ملّت ایران، از جمله مسئله ى حقوق هسته اى؛ اصرار داریم بر اینکه از حقوق ملّت ایران یک قدم عقب نشینى نباید بشود. ما البتّه در جزئیّات این مذاکرات مداخله نمی کنیم.»
,نکته دوم بازخوانی" توافق سعد آباد در ده سال قبل " است که به خوبی نشان می دهد آیا انتقادات امروز ما بر سر مفاد توافقنامه ژنو اقدام بجایی است یا خیر؟
,مهرماه ۱۳۸۲ وقتی مذاکرات سعد آباد انجام شد، جمع کثیری از نیروهای انقلابی به نتیجه آن مذاکرات اعتراض داشتند، در آن برهه رهبر انقلاب در ۱۱ آبان با تایید آن اقدام فرمودند: «کارى که مسؤولان کردند، کار درستى بود. با تدبیر و بدون پذیرش تسلیم و قبول حرف زور انجام شد تا توطئهاى که از طرف امریکاییها و صهیونیستها علیه جمهورى اسلامى طرّاحى شده بود، شکسته شود. البته این آغازِ قضیه است و کار تمام نشده است.
,اگر ادامه این کار به همین روالى که تاکنون طرّاحى شده، ادامه پیدا کند، هیچ ایرادى ندارد؛ اما اگر قرار باشد دشمنان یا مراکز قدرت، فزونخواهى کنند و سنگر به سنگر جلو بیایند و ما هم عقبنشینى کنیم، این مىشود تسلیم، که به هیچوجه درست نیست و اجازه چنین کارى هم داده نخواهد شد.»
,در واقع اعتراض نیروهای انقلابی در آن برهه به تعلیق داوطلبانه غنی سازی اورانیوم توسط حسن روحانی در حالی صورت می گرفت که « مشی عمومی دولت وقت و تیم مذاکره کننده هسته ای » مورد نقد بود و گذر زمان نیز نشان داد که آن انتقادات بیجا نبوده است و با گذشت چندان سال «دور اندیشی» رهبر معظم انقلاب بیش از همیشه آشکار شد، چرا که " ایشان ضمن حمایت از تیم رسمی مذاکره کننده جمهوری اسلامی در برابر دشمنان و تشکر از زحمات مسئولان در آن برهه، بر لزوم ایستادگی مقابل غرب تاکید کردند."
,ادامه روند عملکرد تیم مذاکره کننده دولت اصلاحات بگونه ای بود که حسن روحانی در سال ۸۴ در نامه به البرادعی، خود به نقد عملکردش پرداخت: « با گذشت یک سال دیگر و با انجام بیش از یک هزارنفر روز از سختترین بازرسیها، مدیرکل در بند ۱۱۲ گزارش نوامبر سال ۲۰۰۴ خود، مجدداً تأکید کرد که “ تمامی مواد هستهای اعلام شده در ایران مورد حسابرسی قرار گرفته و بنابراین، چنین موادی به سوی فعالیتهای ممنوعه منحرف نشدهاند”. متأسفانه، در مقابل اگر نگوییم هیچ، ایران مابهازای بسیار اندکی دریافت کرد و بارها اقدامات اعتمادساز خود را افزایش داد و تنها در عوض آن، با قولهای انجام نشده و درخواستهای بیشتر روبه رو شد.» (صفحه ۵۸۲کتاب امنیت ملی، خاطرات دکتر روحانی) لذا این روند منجر شد تا رهبر انقلاب در ۱۳ دی ۱۳۸۶ و در جمع دانشجویان استان یزد تاکید کنند: «من همان وقت هم در جلسهى مسئولین – که از تلویزیون پخش شد – گفتم اگر چنانچه بخواهند به این روند مطالبهى پىدرپى ادامه بدهند، بنده خودم وارد میدان می شوم؛ همین کار را هم کردم. بنده گفتم که بایستى این روند عقبنشینى متوقف شود و تبدیل بشود به روند پیشروى، و اولین قدمش هم باید در همان دولتى انجام بگیرد که این عقبنشینى در آن دولت انجام گرفته بود؛ و همین کار هم شد.»
,ایشان در ۳ مرداد ۱۳۹۱ نیز با اشاره به این مساله فرمودند: «عقبنشینىها آنها را گستاختر کرد، طلبکارتر کرد. یک روزى بود که مسئولین ما قانع بودند که اجازه بدهند ما ۲۵ سانتریفیوژ در کشور داشته باشیم؛ آنها گفتند نمی شود! اینها قانع شدند که ۵ تا سانتریفیوژ داشته باشیم؛ باز هم گفتند نمی شود! مسئولین ما قانع شدند که ۳ تا سانتریفیوژ داشته باشیم؛ باز هم گفتند نمی شود! امروز گزارش را شنیدید، یازده هزار [ و امروزه ۱۹ هزارتا ] سانتریفیوژ داریم! اگر ما آن عقبنشینىها را، آن انعطافها را ادامه می دادیم، امروز از پیشرفت هستهاى که هیچ خبرى نبود.»
,
از این رو بدیهی است در شرایط کنونی که رهبر معظم انقلاب در پاسخ به نامه رییس جمهور، با تاکید بر اینکه«آنچه رییس جمهور مرقوم داشته است»، از فعالیت های تیم مذاکره کننده هسته ای تشکر کرده اند، بخش دوم آن که «ایستادگی در برابر زیاده خواهیها همواره باید شاخص خطّ مستقیم حرکت مسئولان این بخش باشد» مورد مطالبه قرار گرفته، به چه معناست.
رهبر معظّم انقلاب در ۱۲ آبان سال جاری فرمودند:
«بنده هم اوّلِ امسال در مشهد مقدّس در سخنرانى گفتم که مذاکره در موضوعات خاص اشکالى ندارد؛ منتها گفتم من اعتماد ندارم، خوشبین نیستم به مذاکره، لکن میخواهند مذاکره کنند، بکنند؛ ما هم به اذن الله ضررى نمی کنیم. "این تجربه ظرفیّت فکرى ملّت ما را بالا خواهد برد؛ مثل تجربه اى که در سال ۸۲ و ۸۳ در زمینه ى تعلیق غنى سازى انجام گرفت. " خب ما دو سال عقب افتادیم، لکن به نفع ما تمام شد. چرا؟ چون فهمیدیم که با تعلیق غنى سازى، امید همکارى از طرف شرکاى غربى مطلقاً وجود ندارد. اگر ما آن تعلیق اختیارى را – که البتّه به نحوى تحمیل شده بود، لکن ما قبول کردیم، مسئولین ما قبول کردند – آن روز قبول نکرده بودیم، ممکن بود کسانى بگویند خب یک ذرّه شما عقب نشینى میکردید، همه ى مشکلات حل میشد، پرونده ى هسته اى ایران عادى میشد.
,
,
آن تعلیق غنى سازى این فایده را براى ما داشت که معلوم شد با عقب نشینى، با تعلیق غنى سازى، با عقب افتادن کار، با تعطیل کردن بسیارى از کارها مشکل حل نمی شود؛ طرف مقابل دنبال مطلب دیگرى است؛ این را ما فهمیدیم، لذا بعد از آن شروع کردیم غنى سازى را آغاز کردن. امروز وضعیّت جمهورى اسلامى با سال ۸۲، زمین تا آسمان فرق کرده؛ آن روز ما چانه میزدیم سرِ دو، سه سانتریفیوژ، [ در حالى که ] امروز چندین هزار سانتریفیوژ مشغول کارند.»
,انتهای پیام
]
ارسال دیدگاه