شب پنجم محرم، شب بزرگ مرد کوچک / شبی که منتسب به عبدالله بن حسن (ع) است

شب پنجم محرم ، منتسب به عبدالله بن حسن (ع) می باشد ، شهیدی که از او به عنوان بزرگ مرد کربلا یاد می کنند .

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ نام گذاری هر یک از شب های محرم به نام یکی از شهدای کربلا در هیئات مذهبی سنتی است که موجب می شود که شخصیت شهید مورد نظر به صورت کامل برای مستمع تبیین شود و همه برنامه های آن شب نیز در راستای شخصیت مورد نظر برنامه ریزی می شود و طوری که هم سخنران و هم مداح روی شهید مدنظر به وعظ و مداحی می پردازند .

در همین راستا شب پنجم محرم در هیئات مذهبی منتسب به فرزند امام حسن مجتبی (ع) به نام عبدالله می باشد ، نونج،ان نابالغی که در واقعه کربلا یازده سال بیش تر سن نداشت و ولی همچون بزرگان رفتار کرد و همین سبب شد که او را بزرگ مرد کوچک خطاب قرار دهند .

داستان از این قرار است که وقتی "ابجر بن کعب" شمشیر خود را بلند می کند تا بر جسم امام حسین (ع) فرود آورد ، آنجاست که پسر یازده ساله امام حسن مجتبی (ع) فریاد بر می آورد و این چنین او را خطاب قرار می دهد که "«ای پسر زن ناپاک! وای بر تو! آیا می‌خواهی عمویم را بکشی؟» و در این هنگام دست خود را سپر قرار می دهد تا به عمویش امام حسین (ع) آسیب نبیند ، ولی دستش در اثر ضربه شمشیر از بدن جدا می شود و طوریکه دستش تنها بر پوستی آویزان می ماند .

پس از این اقدام جسورانه نوه پیامبر ، امام حسین (ع) فریاد بر می آورد و می فرماید : «پروردگارا! قطرات باران را از اینها دریغ بدار و برکات زمینت را از اینها باز دار؛ پروردگارا! پس اگر تا هنگام (مرگ) آنها را مهلت داده و بهره‌مند می‌سازی، بین آنها تفرقه بینداز و هر کدام را به راهی جداگانه بدار؛ و سردمداران را هرگز از اینها راضی مدار؛ چرا که اینها ما را دعوت کردند تا که یاریمان کنند، سپس بر ما دشمنی کردند و ما را کشتند».

امروز و آن هم پس از گذشت قرون متوالی ، نوجوانان نابالغ در شب پنجم محرم با بازخوانی داستان زندگی عبدالله بن حسن (ع) درس شجاعت و از خودگذشتگی را یاد می گیرند و سرلوحه زندگی خ،یش قرار می دهند .

شب پنجم محرم در واقع شبی است برای آنانی که اهل تدبر و تفکر هستند و شبی است برای عباس های کوچک زمان تا در گذر زمان با الگو پذیری از عباس کوچک کربلا به بزرگی و بزرگ مردی نائل شوند.

امشب منتسب به آخرین سرباز حسین بن علی (ع) است ، سربازی که درس عشق بازی به ما می آموزد و با همان کوچکی خودش به دشمنان ناجوانمرد اجازه حمله به دشمن نمی دهد و می گوید : «بخدا قسم از عمویم جدا نخواهم شد ».

در واقع در چنین شبی است که پدران و مادران می توانند برای نوجوانان خود حرف از ولایت پذیری از امام و سرباز ولایت شدن برای آنان بزنند و عبدالله بن حسن (ع) را نیز الگوی برای آنان قرار دهند.