بررسی سیره امام صادق(ع)

• دوشنبه ۰۷ دی ۱۳۹۴ ۱۶:۰۱
• کد خبر : 596221

• اخبار
• فرهنگی
• دین و اندیشه

لیلا میرزاخانی دکترای ادیان گفت: امام صادق(ع) با تربیت شاگردانی قریب به 4 هزار نفر قصد داشتند ندای حقانیت اسلام را به اقصی نقاط جهان برسانند و این کار ایشان موجب تحکیم پایه‌های اسلام ناب محمدی شد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ لیلا میرزاخانی دکترای ادیان در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس در خصوص سیره امام صادق(ع)، اظهار داشت: عصر امام صادق(ع) همزمان با دو حکومت مروانی و عباسی بود که انواع تضییق ها و فشارها بر آن حضرت وارد می شد، بارها ایشان را بدون آن که جرمی مرتکب شود، به تبعید می بردند.

راه اندازی نهضت علمی با وجود آزارهای اموی و عباسی

وی تأسیس نهضت علمی را یکی از نکات بسیار ارزشمند در زندگی امام صادق(ع) دانست و گفت: باید به این نکته توجه داشت که ایشان این نهضت علمی را با وجود آزارهای موسمی اموی و عباسی راه اندازی کردند چرا که  این افراد به دنبال کوچکترین بهانه ای بودند که حضرت را از سر راه خود بردارند.

این دکترای ادیان ادامه داد: آنچه به دوره امامت حضرت امام صادق (ع) ویژگی خاصی بخشیده، استفاده از علم بی کران امامت، تربیت دانش طلبان و بنیان گذاری فکری و علمی مذهب تشیع است تا جایی که شیخ مفید می نویسد: آن قدر مردم از دانش حضرت نقل کرده اند که به تمام شهرها منتشر شده و کران تا کران جهان را فرا گرفته است و از احدی از علمای اهل بیت (ع) این مقدار احادیث که از ایشان نقل شده است، نقل نشده است.

میرزاخانی در ادامه این مطلب تصریح کرد: سید مؤمن شافعی در خصوص امام صادق(ع) می نویسد: مناقب آن حضرت بسیار است تا جایی که شمارشگر حساب از آن ناتوان است (کتاب «اطعمه و اشربه» از وسائل الشیعه ، ج 17، طبع جدید مترجم) همچنین ابوحنیفه می گفت: من هرگز فقیه تر از جعفربن محمد (ص) ندیده ام و حتما از داناترین امت اسلامی است. (تاریخ ابن خلکان (وفیات الاعیان، ج 1، ص 327) چاپ دارالثقافه بیروت).

چراشیعه را جعفری می نامند؟

چراشیعه را جعفری می نامند؟

این دکترای ادیان در خصوص اینکه چرا شیعه را جعفری می نامند، افزود: از گذر ممنوعیت نقل احادیث در مدت زمان طولانی توسط حکام اموی،احساس نیاز شدید به نقل روایات و سخن پیامبر(ص)،امیرمومنان(ع)، امام صادق (ع) را بر این داشت که به تربیت راویان در ابعاد مختلف بپردازند؛ از امام جعفر صادق(ع) در هر زمینه ای روایت وجود دارد و این است راز نامیده شدن مذهب شیعه به «جعفری».

وی در ادامه بیان کرد: راویان با فراگرفتن هزاران حدیث در علومی همچون  تفسیر، فقه،تاریخ،مواعظ،اخلاق، کلام، طب، شیمی و... سدی در برابر انحرافات ایجاد کردند.

میرزاخانی اظهار کرد: حجم گسترده از راویان که توسط امام صادق(ع)تربیت شدند در واقع کمبود روایت از منبع بی پایان امامت را در طی دوره های مختلف را توانست جبران کند و از این حیث امام به موفقیت لازم دست یافتند.

این دکترای ادیان در ادامه این مطلب تصریح کرد: روش زندگى هر انسانى، روشنگر مقاصد و افشاگر رازها و اسرار درونى و قبلى اوست و از طرفی نیات و مقاصد، اسرار و رازهاى دل او هم در لابلاى رفتار و کردارش منعکس است؛ چه بسا گمراهان فریبکار و ریاپیشه کوشیده ‏اند که با خوشرفتارى و تظاهر به نیکى، مکنونات دل و ضلالت و خدعه و نیزنگ خود را پنهان بدارند. لیکن کردار و اعمال آنان خیلى زودتر درونشان را هویدا ساخته و سخنانشان، اسرار دل و رازهاى مخفى آنان را آشکار کرده است.

شخصیت امام صادق(ع) نمونه ‏اى از شخصیت روحانى جدش حضرت محمد (ص) است

وی سیره امام صادق(ع) را راهنماى ما و نشانگر روح بزرگ و قلب عظیم این امام بزرگوار دانست و گفت: این ویژگی ها ثابت می کند که ایشان از اهل بیت(ع) می باشند.

میرزاخانی در ادامه این مطلب تصریح کرد: حضرت ابى عبدالله جعفر بن محمّد (ع) نشان مى ‏دهد که شخصیت آن حضرت، الگو و نمونه ‏اى از شخصیت روحانى جدش حضرت محمد مصطفى (ص) است.

این دکترای ادیان، مهمان نوازی را از دیگر ویژگی های بارز شخصیتی امام صادق(ع) بیان کرد و گفت: زمانی که اصحاب و یاران به منزل امام می آمدند، این بزرگوار سفره مى‏ گشود و بهترین و پاکیزه ‏ترین غذاها را برای مهمان ها می آوردند برخى گفته‏ اند که امام براى آنان نان و حلوا فرانى( نوعى نان گرد وکفلت؛ «خبیص» و «خبیصه» یعنى حلو) و روغن و غیره مى ‏آورد؛ به ایشان اعتراض مى ‏شد که این همه خوردنى بر سر سفره نیاورد و تدبیر بکار بندد و مقتصد باشد، امام در پاسخ آنها می فرمودند: ما با تدبیر خداوند، زندگیمان را سامان مى ‏دهیم اگر او در روزى ما گشایش دهد، ما نیز براى میهمانان گشایش قائل مى ‏شویم اما اگر درهاى روزى براى ما تنگ گردد، ما نیز زندگیمان را به همان تناسب تنظیم مى ‏کنیم. (بحار الانوار، ج 47، ص 22؛ وسائل الشیعه، ج 16، ص 444..( .

تسلط امام حعفر صادق(ع) بر علوم های مختلف

میرزاخانی در ادامه این مطلب تصریح کرد: امام صادق(ع) با آن جلالت شأن و سن و سالى که داشت هرگز اجازه نمی دادند‏ میهمانانش کارى انجام دهند و اگر خدمتکارى در خانه نبود، خود شخصاً بلند مى ‏شد و مى ‏فرمودند: رسول الله (ص) منع فرموده است که انسان از میهمان خود کار بکشد. (بحارالانوار، ج 47، ص 41؛ وسائل الشیعه، ج 16، ص 457).
این دکترای ادیان تسلط بر علوم های مختلف را از دیگر ویژگی ها بارز امام صادق(ع) دانست و تصریح کرد: بسیارى از دانشمندان اعتراف کرده‏ اند که امام صادق (ع) علاوه بر علم طب و پزشکی، هستی شناسی، علم کلام، علم شیمى را نیز مى ‏دانستند تا جایی که "جابربن حیان صوفى طرطوسى" نزد ایشان تلمذ مى کردند و این دانش را از ایشان فرا گرفته است و پانصد رساله در یک هزار برگ در همین مایه تألیف کردند که آنها در واقع متضمن و در بردارنده رساله ‏هاى امام جعفر صادق (ع)مى ‏باشند.) بحار الانوار ، ج 1، ص 213 - 215).
 

تربیت 4 هزار شاگرد برای رساندن حقانیت اسلام به اقصی نقاط دنیا

میرزاخانی ادامه داد: امام صادق (ع) با اهل هر لغت و زبانى به زبان آنان صحبت مى کردند به طور مثال با فارسى زبان، فارسى صحبت مى کردند و با اهل هر علم و فنى با اصطلاح خودشان بحث مى کرده است.

ای کارشناس ادیان بیان داشت: نکته مهم در امامت امام باقر (ع) و امام صادق(ع) این بود که که پایه های حکومت بنی امیه متزلزل شده بود و رو به افول می رفت از این رو بنی عباس برای استحکام حکومتش در حال جنگ و کشمکش با بنی امیه بود و این زمان بهترین موقعیت را برای این دو امام خصوصا امام صادق (ع) ایجاد کرد که بتوانند به نشر و بسط اسلام بپردازند و با تربیت شاگردانی قریب به 4 هزار  نفر ندای حقانیت اسلام را به اقصی نقاط جهان برسانند و موجب تحکیم پایه های اسلام ناب محمدی و شیعه اثنی عشر شوند.

انتهای پیام/خ

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #
• #
• #
• #