سالنامه ورزش ایران در سال 1402؛
قلعه ای که فتح نشد/ حسرت در قطر
در سالی که گذشت ورزش ایران رویدادهای مختلفی را تجربه کرد و فراز و نشیب زیادی داشت.
به گزارش خبرنگار ورزشی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ سالی که گذشت ورزش ایران چند رویداد مهم و کلیدی را پشت سر گذاشت سال 1402 یک سال شلوغ و پر رویداد برای ورزش ایران بود و اتفاقات گوناگونی در بدنه ورزش رخ داد. ورزش ایران در این سال شلوغ نتایج پر فراز و نشیبی گرفت. تیم ملی فوتبال ایران یک سال شلوغ و پرهیاهو را تجربه کرد.
امیر قلعهنویی که در آخرین روزهای سال 1401 به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد، کارش را با دو شعار عمده جوانگرایی و تغییر نگرش تاکتیکی شروع کرد، ولی گذشت زمان نشان داد که برای رسیدن به ایدهآلهایش کار خیلی سختی دارد. قلعهنویی بعد از مدتی مدعی شد که با توجه به فاصله کوتاه تا جام ملتهای آسیا جوانگرایی را به تأخیر میاندازد و تغییر سبک هم نیاز به زمان و بازیهای تدارکاتی بیشتری دارد.
قهرمانی در کافا
اردوی خرداد ماه تیم ملی به حضور در تورنمنت کافا گذشت. شرکت در مسابقات آسیای میانه منتقدان زیادی داشت و قلعهنویی هم ابتدا چندان موافق نبود، ولی در نهایت تیم ملی با تمام ستارگانش به این تورنمنت تازهتأسیس رفت. بازیهای مرحله گروهی مقابل افغانستان و قرقیزستان با بردهای پرگل به پایان رسید و تیم ملی در سختترین بازیاش ازبکستان را در فینال با یک گل برد و قهرمان شد.
قهرمانی در اردن
تورنمنت اردن در مهر ماه محک نسبتاً خوبی بود و تیم ملی بعد از برتری 3 بر یک مقابل میزبان در نیمهنهایی، قطر کیروش را در فینال با 4 گل شکست داد. اتفاق تلخ این بازی مصدومیت شدید پورعلیگنجی بود و بعد از جراحی زانو جام ملتها را از دست داد.
شوک در تاشکند
قلعهنویی آبان ماه اولین بازیهای رسمیاش را تجربه کرد. تیم ملی در مقدماتی جام جهانی هنگکنگ را با 4 گل شکست داد، ولی در تاشکند مقابل ازبکستان با تساوی 2-2 متوقف شد. اتفاق مهم این اردو قهر احمد نوراللهی به دلیل نیمکتنشینی بود که به قیمت خط خوردن او از جام ملتهای آسیا تمام شد. خط دفاع تیم ملی هم در تاشکند پراشتباه بود و بعد از این بازی اولین موج انتقادات از عملکرد تیم ملی مطرح شد. البته اعضای کادر فنی معتقد بودند که مصدومیت نیمه اول قدوس نظم و ساختار تیم ملی را به هم ریخت و عامل از دست رفتن برتری بود.
حسرت در قطر
تیم ملی مرحله گروهی جام ملتهای آسیا را بدون مشکل پشت سر گذاشت. شاگردان قلعهنویی موفق شدند فلسطین، هنگکنگ و امارات را ببرند و سرگروه شوند. البته تیم ملی در برابر پرسینگ هنگکنگ به دردسر افتاد و انتقادهایی از تیم ملی مطرح شد که اعضای کادر فنی را ناراحت کرد. با این حال شکست غافلگیرکننده ژاپن مقابل عراق و عملکرد پرنوسان کره جنوبی در برابر رقبای مرحله گروهی نشان داد که بردهای تیم ملی در مرحله گروهی کماهمیت نبوده. قطر، ایران و عراق تنها تیمهایی بودند که مرحله گروهی را با 9 امتیاز به پایان بردند.
پیش از آخرین بازی مرحله گروهی این بحث مطرح شده بود که آیا تیم ملی باید برای برد بازی کند یا با شکست مصلحتی مسیر آسانتری برای مرحله حذفی داشته باشد؟ قلعهنویی اما ترجیح داد با تمام قوا به زمین برود و تیمش سرگروه شد تا در مرحله یک هشتم نهایی با سوریه روبهرو شود.
سوریه که به عنوان تیم سوم و با تنها یک گل زده صعود کرده بود حریف آسانی به نظر میرسید. تیم ملی در این بازی شروع خوبی داشت و بعد از هدر دادن چند موقعیت خوب با پنالتی طارمی در نیمه اول به برتری رسید. در نیمه دوم اما غافلگیری بزرگی در انتظار تیم ملی بود. شاگردان هکتور کوپر که با نظم زیادی بازی میکردند در یک لحظه غفلت بازیکنان تیم ملی به پنالتی رسیدند و خریبین آن را به گل تساوی تبدیل کرد. شوک دوم اخراج طارمی در دقیقه 90 بود تا سی دقیقه پراضطراب در انتظار ملیپوشان باشد. ایران با یک یار کمتر وقت اضافه را کنترل کرد و در ضربات پنالتی بدون اشتباه بود تا به لطف مهار یک پنالتی توسط بیرانوند صعود کند.
بازی بزرگ تیم ملی در یک چهارم نهایی مقابل ژاپن بود؛ جدالی که پیش از شروع تورنمنت تصور میشد در فینال رخ بدهد. ژاپن با ستارگان پرشمارش و بردهای پرگلی که در بازیهای دوستانه به دست آورده بود در قامت مدعی اصلی به قطر رفته بود، ولی شکست مقابل عراق و تزلزل خط دفاع و دروازهبانش تردیدهایی درباره قهرمانی این تیم بوجود آورد.
تیم ملی بر خلاف رویه قبل این بازی را با ترکیب و تاکتیکی محتاطانه شروع کرد و کاملاً عقب نشست. با این حال یک لحظه ناهماهنگی در ساختار دفاعی به ژاپن فرصت داد که پیش از پایان نیمه اول به گل برسد.
بازی در نیمه دوم کاملاً دگرگون شد؛ خط دفاع جلوتر رفت و ارسال توپهای بلند برای آزمون و محبی مدافعان ژاپن را مستأصل کرد. گل تساوی روی همکاری این دو بازیکن زده شد و با ادامه فشار، تیم ملی در دقایق تلف شده به یک پنالتی رسید که با ضربه دقیق جهانبخش به گل برتری تبدیل شد. به نظر میرسید که با این برد و شکست کره جنوبی مقابل اردن در اولین بازی نیمهنهایی، مسیر قهرمانی تیم ملی هموار شده باشد، ولی یک غافلگیری بزرگ در انتظار فوتبال ایران بود.
قطر روی کاغذ حریف ایدهآلی بود؛ تیمی که شش بازی قبلیاش را به ایران باخته بود و در ده بازی اخیرش نتوانسته بود برابر تیم ملی به برتری برسد. البته نمایش تهاجمی میزبان در این تورنمنت هشدار میداد که کار آسانی در انتظار شاگردان قلعهنویی نیست. تینتین مارکز که یک ماه مانده به شروع مسابقات جانشین کیروش شده بود، تیم هماهنگی داشت که فقط در بازی یک چهارم نهایی مقابل ازبکستان به بنبست رسید و به لطف ضربات پنالتی صعود کرد.
با گل زودهنگام آزمون تصور میشد که یک برد آسان در انتظار ایران باشد، ولی تیم ملی به دلیل ترکیب اولیه نامناسب، هماهنگی و کیفیت بازی با ژاپن را نداشت و قطر پیش از پایان نیمه اول با حملات سریعش به دو گل رسید.
قلعهنویی در شروع نیمه دوم ترکیبش را اصلاح کرد و با اضافه کردن محبی و میلاد محمدی تلاش کرد به چیدمان بازی با ژاپن نزدیک شود. یک پنالتی جنجالی به جهانبخش کمک کرد گل تساوی را بزند و بازی با برتری نسبی ایران پیش میرفت، ولی قطر روی سرعت بالای مهاجمانش یک بار دیگر خط دفاع تیم ملی را غافلگیر کرد و معز علی با یک ضربه آرام زمینی میزبان را به گل سوم رساند.
قلعهنویی برای فرار از حذف به سمت توپهای بلند رفت، ولی مارکز با اضافه کردن مدافعان سرزن راه حملات هوایی را بست. اکرم عفیف که در این بازی به کابوسی برای مدافعان تیم ملی تبدیل شده بود، در دقیقه 91 آخرین ضربه را زد و با فرارش عامل اخراج خلیلزاده شد. تیم ملی در ثانیههای پایانی دو فرصت خوب داشت، ولی ضربات جهانبخش و اسدی گل نشد تا تیم ملی مثل چهار سال قبل پای فینال جام ملتها ناکام شود.
سال جام جهانی
تمرکز تیم ملی در سال 1403 روی مسابقات مقدماتی جام جهانی 2026 خواهد بود. شاگردان قلعهنویی بعد از کسب 4 امتیاز در دو بازی، فروردین ماه دو بازی رفت و برگشت مقابل ترکمنستان دارند و خرداد ماه باید با هنگکنگ و ازبکستان بازی کنند.
عبور از این مرحله برای تیم ملی کاملا در دسترس است و با توجه به اضافه شدن سهمیه آسیا به 5/8 تیم بعید است مشکل چندانی برای چهارمین صعود متوالی به جام جهانی وجود داشته باشد، ولی از قلعهنویی انتظار میرود که در دو سال باقیمانده تا جام جهانی بازیکنان جوانتری را وارد فهرست و ترکیب تیمش کند.
طبق گفته مدیران فدراسیون فوتبال، نیمکت تیم ملی در صورت صعود به جام جهانی در اختیار قلعهنویی خواهد بود، ولی تجربه فوتبال ایران نشان میدهد که نمیتوان از حالا آن را قطعی دانست.
خبرنگار: سعید آقایی
ارسال دیدگاه