تک‌نگاری از چهره‌های سال ورزش ایران؛
صعود عمود بر دیوار خوش‌بختی؛ دفاع از طلای ناب در چین
چهره‌های ورزش ایران در سال ۱۴۰۲ هر کدام لب‌ریز از روایت‌های ناگفته‌اند؛ روایت‌هایی که هر کدام از آن‌ها خواندنی است.
به گزارش خبرنگار ورزشی شبکه اطلاع‌رسانی دانا؛ دویدن بسیار سریع بر روی زمین به خودی خود امر ساده‌ای نیست، با این مقیاس می‌توان دریافت که صعود از دیوار سنگنوردی ۶ متری آن هم در حدود ۵ ثانیه، چه امر غیرممکنی است. با این همه اما رضا علی‌پور این کار غیرممکن را نه یک بار، که بارها تکرار کرده و رکورددار ادوار جهان هم بوده.
علی‌پور در سال ۱۴۰۲ یک مدال طلای بسیار بسیار باارزش را به کاروان فرزندان ایران‌زمین هدیه کرد و توانست رقیب همیشگی‌اش را با وجود این که اصلاً پیش‌بینی نمی‌شد، از پیش رو بردارد و دیوار عمودی را به نحوی بالا برود که شاید یک انسان عادی نتواند کل این مسیر ۶ متری را روی زمین افقی گام بردارد.
اهمیت کار تاریخی علی‌پور از آن جا مشخص می‌شود که وی به علت شرایط موجود در ورزش کشور و عدم وجود دیوار و لوازم استاندارد مورد نیاز برای سنگنوردی در داخل، مدت‌ها در افول و نزول و افت قرار داشت اما انگار در آوردگاه بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ هانگ‌ژو، روح جدیدی در وی دمیده شد تا در چین فقط نه رقیب اندونزیایی سرسخت، بلکه بی‌امکاناتی و مشکلات ساختاری و هزار و یک دردسر دیگر هم حریفش باشند اما او یک تنه به دیوار بتنی بزند و از پس همه‌شان تک به تک بر بیاید.
علی‌پور بدون تردید از مهم‌ترین چهره‌های سال گذشته است. موفقیت او در جریان زمانی که وضعیت خوبی بر کلیت جامعه سنگنوردی وجود نداشت، بالاخص زمانی که کاروان ورزش ایران از نظر مدالی شرایط چندان خوبی نداشت، با ضریب متفاوت‌تر و بالاتری بازنگری خواهد شد.
علی‌پور بر دیوار عمودی خوش‌بختی در سال ۱۴۰۲، صعود کرد و مسیر خودش به سمت قله‌های افتخار را پشت سر گذاشت. این قهرمان ایران بلافاصله پس از قهرمانی، از دغدغه‌هایی گفت که شاید بارها و بارها روی آن خاک پاشیده شده و کسی برایش مهم نبوده که چنین دغدغه‌هایی هم در سطح جامعه ایران، مخصوصاً در جمع ورزشکاران هم هست. علی‌پور توانست ضمن فتح دیوار بتنی هانگ‌ژو، فاتح توجهات هم باشد و عملاً با یک تیر، دو نشان را پشت هم بزند.
حالا در سال المپیک با وجود شرایط سخت، او اصلی‌ترین امید مدال‌آوری ماست. با توجه به شرایط مصدومیت الناز رکابی، امید جامعه سنگنوردی ایران به دستان و پاهای پرتوان رضا بسته شده. سال ۱۴۰۳ هم می‌تواند مانند ۱۴۰۲ برای او و سنگنوردی ایران شیرین باشد، به شرطی که اتفاقات هانگ‌ژو در پاریس هم رخ بدهد.
ارسال دیدگاه