دانا گزارش می دهد؛
فتح‌المبین؛ طلسم شکست‌ناپذیری دشمن را در هم شکست
عملیات فتح‌المبین، با شکستن طلسم شکست‌ناپذیری دشمن، طلوع پیروزی‌های بزرگ را از دل تاریکی جنگ رقم زد و موازنه‌ی قدرت را در جبهه‌ها تغییر داد.
به گزارش خبرنگار سیاسی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ عملیات فتح‌المبین، یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین عملیات‌های نظامی دوران هشت‌سالۀ دفاع مقدس است که در اوایل فروردین ماه سال ۱۳۶۱ به اجرا درآمد؛ این عملیات که با همکاری نیروهای ارتش جمهوری اسلامی ایران و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی انجام شد، نه تنها نقش بسزایی در تغییر موازنۀ قدرت در جبهه‌های نبرد داشت، بلکه به عنوان نمادی از وحدت و همدلی میان نیروهای نظامی ایران در برابر دشمن متجاوز به حساب می‌آید.
زمینه‌های تاریخی و اهداف عملیات
پس از آغاز جنگ تحمیلی توسط رژیم بعث عراق در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹، نیروهای عراقی بخش‌های وسیعی از خاک ایران را به اشغال خود درآوردند. مناطق غربی و جنوبی کشور، از جمله شهرهای خرمشهر، آبادان و سوسنگرد، تحت کنترل دشمن قرار گرفتند. با وجود مقاومت‌های جانانه‌ی نیروهای ایرانی، اشغال این مناطق ضربه‌ای سنگین به روحیه‌ی مردم و نظام نوپای جمهوری اسلامی وارد کرد. در چنین شرایطی، برنامه‌ریزی برای انجام عملیات‌های گسترده‌تر و آزادسازی مناطق اشغالی در دستور کار قرار گرفت.
عملیات فتح‌المبین با هدف آزادسازی مناطق استراتژیک در جنوب غربی کشور، به ویژه مناطق اطراف رودخانه‌های کرخه و دز، طراحی شد. این عملیات همچنین با هدف تضعیف توان نظامی دشمن و بازپس‌گیری ابتکار عمل در جبهه‌های نبرد برنامه‌ریزی شده بود. علاوه بر این، آزادسازی مناطق اشغالی می‌توانست روحیه‌ی مردم و نیروهای نظامی را تقویت کرده و موازنه‌ی قدرت را به نفع ایران تغییر دهد.
طرح‌ریزی و آماده‌سازی عملیات
طرح‌ریزی عملیات فتح‌المبین ماه‌ها قبل از اجرای آن آغاز شد. ستاد کل نیروهای مسلح ایران با همکاری فرماندهان ارشد ارتش و سپاه، نقشه‌ای دقیق و جامع برای این عملیات تهیه کردند. یکی از ویژگی‌های بارز این عملیات، همکاری بی‌سابقۀ ارتش و سپاه بود که نشان‌دهنده‌ی وحدت و همدلی میان نیروهای نظامی ایران در آن دوران بود.
نیروهای ایرانی با استفاده از اطلاعات دقیق و تحلیل‌های نظامی، نقاط ضعف دشمن را شناسایی کرده و برنامه‌ریزی کردند تا با اجرای مانورهای پیچیده و حملات هم‌زمان، دشمن را غافلگیر کنند. علاوه بر این، نیروهای ایرانی با استفاده از تاکتیک‌های نوین نظامی و بهره‌گیری از تجهیزات و سلاح‌های سبک و سنگین، آمادگی کامل برای اجرای عملیات را پیدا کردند.
آغاز عملیات و نحوه‌ی اجرا
عملیات فتح‌المبین در بامداد روز دوم فروردین ماه سال ۱۳۶۱ با رمز «یا علی ابن ابی‌طالب (ع)» آغاز شد؛ این عملیات در منطقه‌ای وسیع به وسعت بیش از ۴۰۰۰ کیلومتر مربع و در محورهای مختلفی از جمله دزفول، شوش و اهواز به اجرا درآمد. نیروهای ایرانی با اجرای حملات هم‌زمان و استفاده از تاکتیک‌های غافلگیرانه، موفق شدند خطوط دفاعی دشمن را در هم بشکنند.
یکی از ویژگی‌های مهم این عملیات، استفاده از نیروهای مردمی و بسیجیان بود که در کنار نیروهای نظامی، نقش مهمی در پیشبرد اهداف عملیات ایفا کردند؛ نیروهای ایرانی با تکیه بر ایمان و روحیه‌ی بالای رزمندگان، توانستند در مدت زمان کوتاهی، مناطق استراتژیک متعددی را از کنترل دشمن خارج کنند.
نتایج و دستاوردهای عملیات
عملیات فتح‌المبین با موفقیت چشمگیری همراه بود و نتایج مهمی را برای ایران به همراه داشت. در طول این عملیات، بیش از ۱۹۰۰۰ نفر از نیروهای دشمن کشته، زخمی یا اسیر شدند و تجهیزات نظامی زیادی از جمله تانک‌ها، خودروهای زرهی و سلاح‌های سنگین به غنیمت نیروهای ایرانی درآمد. علاوه بر این، مناطق وسیعی از خاک ایران، از جمله ارتفاعات استراتژیک و مناطق اطراف رودخانه‌های کرخه و دز، آزاد شدند.
این عملیات نه تنها توان نظامی دشمن را تضعیف کرد، بلکه روحیه‌ی نیروهای ایرانی و مردم را تقویت نمود. آزادسازی مناطق اشغالی نشان داد که ایران قادر است با اتکا به نیروهای داخلی و بدون نیاز به کمک‌های خارجی، در برابر دشمن متجاوز ایستادگی کند. همچنین، این عملیات به عنوان الگویی برای عملیات‌های بعدی در طول جنگ تحمیلی مورد استفاده قرار گرفت.
در نهایت؛ عملیات فتح‌المبین به عنوان یکی از نقاط عطف تاریخ دفاع مقدس، نه تنها نقش مهمی در تغییر موازنه‌ی قدرت در جبهه‌های نبرد داشت، بلکه نمادی از وحدت و همدلی میان نیروهای نظامی ایران بود. این عملیات نشان داد که با ایمان، برنامه‌ریزی دقیق و همکاری میان نیروهای مختلف، می‌توان در برابر دشمن متجاوز ایستادگی کرد و پیروزی‌های بزرگی را به دست آورد. امروز، عملیات فتح‌المبین به عنوان یکی از افتخارات تاریخ نظامی ایران، همواره در یاد و خاطرۀ مردم این سرزمین زنده است.
ارسال دیدگاه