دانا گزارش می دهد؛
نعل وارونه اصلاحات از مشاجره ترامپ - زلنسکی/جولان دادن غربگراها بر خط سیاسی کاخ سفید
ریشه مشکلات اقتصادی کشور را نه در خارج و میدان مذاکره بلکه باید در داخل کشور و در آدرس دادن های غلط جریان غربگرا جستجو کرد.
به گزارش خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در حالی که سیاستمداران و تقریباً همه رسانه‌های غربی، رفتار ترامپ با زلنسکی را ضد مذاکره و عین توهین و تحقیر ارزیابی کرده و مشاجره روسای جمهور آمریکا و اوکراین را دلیلی بر حقانیت موضع جمهوری اسلامی ایران در خصوص عدم مذاکره با آمریکا عنوان می کنند، اما اردوگاه اصلاحات همچنان در تلاش است تا از آب گل آلود مذاکرات ماهی بگیرد.
نمایش مشاجره ترامپ و زانسکی در کاخ سفید نشان داد که آمریکا به دنبال تعامل و مذاکره با هیچ کشوری نیست، بلکه تسلیم بی چون و چرای ملت‌ها و تحقیرسازی کشورها و دولت ها اصلی ترین هدف ایالات متحده است موضوعی که با رفتن و آمدن روسای جمهوری دو حزب حاکم آمریکا تغییری در آن ایجاد نمی شود.
با این حال اما طی روزهای اخیر پس از موج رسانه ای که از ماجرای درگیری دو رئیس جمهور در کاخ سفید ایجاد شد، جریان اصلاحات تلاش کرد، روایت وارونه از آنچه مقابل دوربین های جهانی دیده شد ارائه دهد.
جریان غربگرا در داخل تلاش می کند بر خط فکری که معتقد است زلنسکی باید از آمریکا عذرخواهی کند حرکت کند، زلنسکی به رئیس جمهور آمریکا توهین کرده و باید نسبت به این بی ادبی به ترامپ ابراز پشیمانی کند.
وارونه جلوه دادن ماجرا از سوی غربگراها در حالی اتفاق می افتد که این جریان در تلاش است تا همچنان بر این مسیر حرکت کند که مذاکره با ترامپ خوب است در حالی که تجربه 40 ساله ملت ایران نشان داده است که مذاکره با آمریکا شرافتمندانه و عاقلانه نیست.
آمریکا به دنبال صلح است، زلنسکی راه را اشتباه رفته
احمد زید آبادی، از چهره های اصلاح طلب در واکنش به این مشاجره در یادداشتی نوشت: اصل مشاجره بر سر جاه طلبی و غیرقابل اعتماد بودن ولادیمیر پوتین است موضوعی که اوکراین بر آن اصرار دارد اما آمریکا به دنبال صلح است!
به باور این جریان، آمریکا به دنبال صلحی است که در آن ارسال تجهیزات، بمب های سنگرشکن و نیروی پیاده نظام به سرزمین های اشغالی برای کشتار غیرنظامیان امری پسندیده و لازم است، اما همزمان با سناریویی دو گانه برقراری صلح در اوکراین برای دستیابی به معادن این کشور دوری از جنگ لازم و شرط دستیابی به صلح است.
با این شرایط به نظر می رسد بیش از هر چیز ریشه مشکلات اقتصادی کشور را نه در خارج و میدان مذاکره بلکه باید در داخل کشور و در آدرس دادن های غلط جریان غربگرا جستجو کرد.
جریانی که از یک سو بر ریل گذاری اقتصاد فسادزای لیبرالیستی اصرار دارند و از سوی دیگر وادادگی، سازش و تسلیم شدن در برابر زیاده‌خواهی و سلطه گری.
باوری که غرب را تنها نسخه حل مشکلات کشور می دانند، اهمیتی برای شرافتمندانه بودن مذاکرات قائل نیستند.
ارسال دیدگاه