گزارش دانا از اجماع بیسابقه جهانی علیه اسرائیل؛
حمله به قطر، حمله به صلح بود؛ شبی که جهان در شورای امنیت، با صدای بلند، اسرائیل را محکوم کرد
وقتی جنگها باید تمام شوند، اسرائیل موشک میاندازد. وقتی مذاکرات باید پیش برود، اسرائیل تهدید میکند. شب گذشته در نیویورک، شورای امنیت سازمان ملل با یک اتفاق نادر، بدون هیچ اختلافی، حمله اسرائیل به خاک قطر را محکوم کرد.
به گزارش خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در یک نشست فوری و استثنایی در نیویورک، شورای امنیت سازمان ملل متحد — با حضور ۱۵ عضو دائم و غیردائم — برای اولین بار در تاریخ، بدون هیچ اختلافی، حمله اسرائیل به خاک قطر را محکوم کرد. این نشست، نه فقط یک جلسه بود — یک اعتراض جهانی به زبان دیپلماسی بود.
شیخ محمد بن عبدالرحمن آل ثانی، نخستوزیر و وزیر خارجه قطر، شخصاً در جلسه حضور داشت — و شاهد بود که چگونه جهان، از آمریکا تا چین، از روسیه تا فرانسه، از ترکیه تا پاکستان — همگی دست به دست هم دادند تا اسرائیل را بهخاطر نقض حاکمیت یک کشور عضو سازمان ملل، سرزنش کنند.
محور اصلی محکومیت: “این حمله، ضربهای به صلح بود”
روزماری دیکارلو، معاون دبیرکل سازمان ملل، با لحنی جدی و هشداردهنده گفت:“این حمله، شوکآور بود — نه فقط چون خاک یک کشور عضو را هدف قرار داد، بلکه چون عمداً در لحظهای انجام شد که قطر در حال میانجیگری برای آتشبس در غزه بود. این، تخریبِ عمدیِ صلح است.”
او افزود:“قطر، تنها کشوری نیست که مورد حمله قرار گرفته — صلح، مورد حمله قرار گرفته است.”
واکنش کشورها: از “شوکآور” تا “بزدلانه”
هر کشور، با زبان خودش، اما با پیامی یکسان، حمله اسرائیل را محکوم کرد:
🔹 انگلیس (باربارا وودوارد):“این یک نقض آشکار حاکمیت قطر است — و تهدیدی جدی برای ثبات منطقه.”
🔹 فرانسه:“این اقدام، برخلاف تمام اصول حقوق بینالملل است — و هیچ توجیهی ندارد.”
🔹 چین:“هدف قرار دادن هیئت حماس در دوحه، نشانهای از سوءنیت است — و تلاشی برای خراب کردن مذاکرات صلح.”
🔹 روسیه (واسیلی نبنزیا):“موشکها فقط ۶۰۰ متر با سفارت ما فاصله داشتند — این یک هشدار خطرناک برای همه کشورهای حاضر در قطر است.”
🔹 اردن (ایمن الصفدی):“این حمله، بزدلانه و غادرانه بود — قطر در حال تلاش برای صلح بود، و اسرائیل با موشک، به این تلاش پاسخ داد.”
🔹 کویت:“شورای همکاری خلیج فارس، در برابر چنین تجاوزی ساکت نخواهد نشست.”
🇵🇰 پاکستان: “اسرائیل نمیتواند سازمان ملل را تهدید کند!”
نماینده پاکستان، با صراحت بینظیری گفت:“غیرقابل قبول است که یک قدرت مهاجم مثل اسرائیل، در برابر شورای امنیت، دروغ بگوید و کشورها را متهم کند!”
وی ادامه داد:“اسرائیل حق ندارد سازمان ملل، مقامات آن، یا رهبران کشورها را تهدید کند. اطلاعاتی که نماینده اسرائیل درباره پاکستان ارائه داد، کاملاً گمراهکننده و دور از واقعیت است.”
این سخنان، تنها باری بود که یک کشور، مستقیماً اسرائیل را به دروغگویی در شورای امنیت متهم کرد — و هیچ کشوری هم، این ادعا را رد نکرد.
🇺🇸 آمریکا: تلاش برای کاهش تنش، بدون محکومیت صریح
نماینده آمریکا، در حالی که بهطور مستقیم اسرائیل را محکوم نکرد، سعی کرد فضای جلسه را تعدیل کند:“ما این حادثه را یک ‘فرصت برای صلح’ میدانیم — نه یک تهدید.”
او افزود:“در گفتوگو با امیر و نخستوزیر قطر، اطمینان دادیم که چنین حملاتی دیگر تکرار نخواهد شد.”
اما این سخنان، در میان محکومیتهای شدید دیگر کشورها، کمرنگ به نظر میرسید — و بسیاری آن را تلاشی برای نجات متحدشان در اسرائیل دانستند.
بیانیه نهایی: همه موافق — حتی آمریکا
در پایان، شورای امنیت با اجماع کامل ۱۵ عضو، بیانیهای صادر کرد که:
- تأسف عمیق خود را از کشته شدن غیرنظامیان در دوحه اعلام کرد،
- بر ضرورت توقف فوری جنگ در غزه تأکید کرد،
- خواستار آزادی تمام اسرا شد،
- از نقش قطر در میانجیگری صلح تقدیر کرد.
جالب اینجاست که هیچ نامی از اسرائیل در بیانیه نیامد — اما همه میدانستند که خطاب، به کیست. این، راه دیپلماتیکِ محکومیت بدون نام بردن بود — اما پیامش، برای همه شفاف بود.
اسرائیل: تهدید، به جای پاسخ
در مقابل، نماینده اسرائیل، به جای پاسخ به انتقادات، با لحنی تهدیدآمیز و قلدرمآبانه گفت:“قطر باید انتخاب کند: یا حماس را محکوم و اخراج کند — یا اسرائیل این کار را خواهد کرد.”
این جمله، نه فقط یک تهدید به قطر بود — بلکه تهدیدی به تمام جامعه بینالملل که میگفت:“ما قوانین شما را نمیپذیریم — و اگر بخواهیم، دوباره حمله میکنیم.”
چرا این حمله، اینقدر حساس بود؟
۱. تجاوز به خاک یک کشور عضو سازمان ملل — نقض صریح منشور ملل متحد.
۲. حمله در لحظهای که قطر در حال میانجیگری صلح بود — تخریب عمدی فرآیند دیپلماتیک.
۳. هدف قرار دادن منطقهای که نمایندگان بینالمللی در آن حضور داشتند — تهدید به امنیت دیپلماتها.
۴. عدم پذیرش هیچ مسئولیت یا عذرخواهی — و تبدیل حمله به تهدید جدید.
وقتی جهان یک صدا شود، حتی قدرتهای مهاجم هم نمیتوانند سکوت کنند
به گزارش راه داناحمله اسرائیل به قطر، فقط یک “عمل نظامی” نبود — یک “پیام سیاسی” بود:“ما قوانین شما را نمیپذیریم — و اگر بخواهیم، صلح را هم میشکنیم.”
اما پاسخ جهان، سکوت نبود — محکومیت بود.
پاسخ جهان، ضعف نبود — اتحاد بود.
پاسخ جهان، تنبیه نبود — هشدار بود.
و این نشان میدهد:حتی قدرتهای مهاجم، وقتی با اتحاد جهانی روبهرو شوند، مجبور به عقبنشینی میشوند — یا حداقل، به تنهایی میمانند.”
امروز جملهای که باید همه بشنوند اسن است:“وقتی جهان یک صدا شود، حتی بلندترین صدای تهدید، در سکوت غرق میشود.”
ارسال دیدگاه