در حالی روز جهانی عصا سفید را پشت سر میگذاریم که همچنان بسیاری از مشکلات آنان در مازندران برطرف نشده است.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از بلاغ، مهرماه هر سال یادآور زنان و مردانی است که عصای دستشان به روشنی رنگ دل مهربانشان سفید و درخشنده است، آری عصا سفیدانی که نه میبینند و نه دیده میشوند، نه میگویند و نه شنیده میشوند، شنیدن حرفهایی که اگر چه گاهی در پیچ و خم مشکلات و دغدغههای شهری و استانی به دست فراموشی سپرده میشود و چشمهای کم سو و نابینایی که همچنان به انتظار عمل به وعدههای دلگرم کننده نشستهاند.
راستی تاکنون سپیده دمی را با عصا سفیدان شب کردهاید تا ببینید در هزار توی مشکلات کوچک و بزرگ زندگی چگونه سیلی بر صورت خود مینوازند تا در پایان روز شرمنده خواستههای هر چند ناچیز اعضای خانواده خود نشوند؟ بعید میدانم اما عصا سفیدان هستند و حق حیات دارند و این وظیفه تک تک ما بوده تا شرایط زندگی روزمره را برای آنان تسهیل کنیم.
حرف از تسهیل به میان آمد گفتم یادی کنم از چگونگی حضور آسان عصا سفیدان در بانکها، تردد در جادهها، حضور در مراکز رفاهی و تفریحی، ایجاد شرایط برابر برای اشتغال در موسسات دولتی و غیردولتی، رانندگی با وسایل نقلیه و چندین و چند موضوع دیگر که سالهاست در حال پیگیری بوده و تنها کافی است با تشکیل تنها یک کارگروه دلسوز و مدبر هر گوشه از کار را به یک نفر واگذار تا بخش اعظمی از مشکلات این اشرف مخلوقات خداوند برطرف شود.
یکی از شهروندان مازندرانی اظهار کرد: متاسفانه هیچ امکانات زیرساختی برای معلولان به ویژه نابینایان استان وجود ندارد و بیشتر اماکن، معابر و موسسات دولتی، عمومی و خصوصی نیازمند مناسبسازی بوده و فرمانداریها و شهرداریها در شهرهای مختلف مازندران باید پیگیر این موضوع باشند.
وی افزود: متاسفانه بسیاری از حوادث و اتفاقاتی که در زندگی روزمره این قشر از جامعه اتفاق میافتد به دلیل نبود امکانات زیرساختی و عدم مناسبسازی ادارات و خیابانها و حتی اماکن تفریحی بوده و همه باید برای برطرف کردن این مشکل تلاش کنند.
یکی دیگر از شهروندان مازندرانی نیز با بیان اینکه توجه به معلولان به ویژه نابینایان باید به عنوان یک فرهنگ در میان آحاد مختلف مردم ترویج شود گفت: نگاه و نحوه برخورد مردم به معلولان باید تغییر یابد و از روی رحم و دلسوزی نباشد و این موضوع تنها با ترویج فرهنگ در جامعه محقق میشود.
*ضرورت مناسبسازی فضاهای شهری
سید مهدی مسلمی مدیرعامل کانون نابینایان مازندران نیز اظهار کرد: نابینایان دارای سه درصد سهمیه اشتغال هستند که با حذف پست تلفنخانهها از چارت اداری این درصد از سهمیه اشتغال نابینایان حذف شده است.
وی افزود: حدود 500 بیمارستان وجود دارد که با بهکارگیری سه تلفنچی در هر یک از این بیمارستانها حدود 1500 اشتغال برای این قشر از افراد جامعه ایجاد میشود.
مدیرعامل کانون نابینایان مازندران آسانسازی معابر شهری و مناسبسازی برای معلولان به ویژه نابینایان را از جمله مشکلات این افراد برشمرد و گفت: بحث مناسبسازی معابر عمومی و اماکن خصوصی باید در راس امور فعالیتهای عمرانی مسئولان قرار گیرد. در زمان احداث اماکن تجاری و خصوصی مناسبسازی رعایت شود.
این مسئول با اشاره به اینکه دلایل مختلفی برای نابینایی و کم بینایی در مازندران وجود دارد، خاطرنشان کرد: مشکلاتی مانند شبکه چشم، دیابت و مادرزادی از جمله علتهای اصلی کم بینایی و نابینایی در مازندران است.
رئیس کانون کم بینایان و نابینایان مازندران تصریح کرد: این کانون خدماتی از جمله پیگیری برای اشتغال، آموزش کلاسهای متنوع و برگزاری اردوهای سیاحتی و زیارتی را کم بینایان و نابینایان مازندران ارائه میکند.
مسلمی با بیان اینکه اشتغال و مبلمان شهری از مشکلات اساسی نابینایان در مازندران است یادآور شد: ساری و بابلسر از شهرستانهایی هستند که اقدامات لازم را درباره ساماندهی مبلمان شهری برای نابینایان انجام دادند و لازم است دیگر شهرستانهای مازندران این امکانات را فراهم کنند.
*لزوم آموزش والدین برای مواجهه درست با فرزند
یک مشاور خانواده در این ارتباط گفت: گاهی اوقات این نابینایی در کودکی رخ میدهد و والدین ممکن است بر اثر بیاطلاعی اقدامی نادرست انجام دهند و یا از راههای درست کمک به فرزند غافل شوند که این خود باعث میشود یک نیروی انسانی از جامعه حذف شود.
نرگس کیانی افزود: باید برای نابینایان فرهنگ سازی صورت گیرد تا این قشر بتوانند روی پای خود باشند و بدانند چه استعدادهایی دارند و ارزش توانایی و در کنار آن محدودیت های خود را بشناسند تا از سربار بودن به سرمایه تبدیل شوند.
وی گفت: در این صورت یک فرد کمبینا و یا نابینا در هر رده سنی و در زمان پیبردن به محدودیت خود هر عملی برای بهبودی خود انجام میدهد، اما در این میان آگاهی خانواده و جامعه و فرهنگ سازی ارتباط با آنان نیز مهم است.
این مشاور خانواده تاکید کرد: جامعه شهری باید محدودیت های این قشر را بپذیرد و باور کند و به عبارت دیگر صبوری کند تا روشندلان از حضور در اجتماع سرخورده نشوند.
اشتغال و مسکن عمده مشکل نابینایان
یکی از نابینایان گفت: معلولیتم مادرزادی و از نوع خیلی شدید است اما نقصم باعث نشد تا خانهنشین باشم بلکه با ممارست و حمایت خانواده موفق به کسب مدرک دانشگاهی شدم.
حسینی افزود: اکنون کاردانی روابط عمومی دارم و با وجود تسلط کامل به رایانه با مراجعه به دستگاههای اجرایی استان و شرکت در آزمونهای متعدد همچنان بیکار هستم.
وی اظهار کرد: قانون سه درصد استخدام معلولان به درستی اعمال نمیشود و با فراهم شدن شرایط جذب، فرصت یک و نیم ساعت بیشتر برای پاسخ دادن به سوالات استخدامی آزمون عملیاتی نمیشود.
پای درد و دل عصا سفیدان که بنشینی خواهی فهمید که تنها تفاوت آنها با سایر انسانها عصای سفیدی بوده که میان ما و آنان قرار گرفته و آنها نیز به مثابه تمام انسانها حق حیات دارند و تا شقایق هست زندگی باید کرد.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه