در نشست خبری «اتاقک گلی» مطرح شد؛

همه تلاشم این بود که قهرمان قصه از جنس مردم باشد

نشست مطبوعاتیِ فیلم سینمایی «اتاقک گلی» روز چهارشنبه ۱۹ بهمن در سانس دوم برای اصحاب رسانه و جامعه منتقدان در سینمای رسانه (پردیس سینمایی ملت) برگزار شد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ نشست مطبوعاتیِ فیلم سینمایی «اتاقک گلی» روز چهارشنبه ۱۹ بهمن در سانس دوم برای اصحاب رسانه و جامعه منتقدان در سینمای رسانه (پردیس سینمایی ملت) با حضور عوامل فیلم و با اجرای محمدرضا مقدسیان برگزار شد.
در نشست خبری این فیلم، داوود صبوری تهیه کننده، محمدعلی عسگری کارگردان، پدرام کریمی نویسنده، محسن خدابخشی طراح صحنه حضور دارند.

صبوری در ابتدا درباره وضعیت روحی خود بیان کرد: من دیشب اصلا نخوابیدم آنقدر که استرس داشتم و فکر می کردم خانواده های شهدا می آیند و چه نگاهی دارند.
عسگری کارگردان نیز بیان کرد: هرگونه صحبتی الان پیوستی از حرف های من به فیلم است. معتقدم فیلم جای خود را مثل رود باز می کند.

وی اضافه کرد: از جانب تهیه کننده پیشنهاد قصه به من ارائه شد و در اسفندماه سال گذشته پس از چند ماه به نسخه اولیه فیلمنامه رسیدیم. من به دعوت تهیه کننده فیلم پذیرفتم که این فیلم را علی رغم سختی هایش کار کنم. ولیکن در حوزه سینما هرکاری در حوزه دستیاری داشته ام فیلم هایی داشته ام که پروداکشن سنگینی داشتند و این باعث شد سمت چنین کارهایی بروم. البته بیگ پروداکشن بودن دلیل بر فیلم خوب بودن نیست اما علاقه من در این حوزه است.
کریمی نویسنده فیلم نیز در ادامه درباره قصه بیان کرد: روزهای اول که با تهیه کننده صحبت می کردیم تاکید داشتیم که یک کارگاه قالیبافی در فیلم باشد و مفهوم اون گره ها را در اتحاد برساند. خواستیم بگوییم این اتحاد ایران را می سازد. یک نفر از من پرسید چه زمانی این فیلم را ساخته ایم و نظرش این بود به وقایع امروز می خورد اما این مفاهیم ابدی و ازلی است.
وی اضافه کرد: ما دوست داشتیم داستان را از دوکوهه آغاز میکردیم چون از خیلی قومیت ها در آن منطقه حضور داشتند و این هم برای ما جالب بود که آن را نشان دهیم.
کارگردان در ادامه درباره قهرمان در فیلم عنوان کرد: قهرمان باید در این دسته از فیلم ها باشد اما قهرمانی که از جنس مردم است. ما گاهی قهرمان های دست نیافتی را می بینیم. اینجا همه تلاش اینگونه بود که شاهو که قهرمان قصه است به اندازه خودش فعالیت قهرمانانه انجام می دهد.
وی تصریح کرد: جنگ مقوله ای است که بشر همواره با آن درگیر بوده است درحالیکه دوست دارد در آرامش باشد. ما خواستیم در این فضا قهرمانی داشته باشیم که همانطور که گفتم از میان مردم باشد. درباره رنگ و تنوع شخصیت هم کار شد.
این کارگردان اضافه کرد: او تلاش می کند اهالی روستا را نجات دهد و بعد تلاش می کند وحدتی را ایجاد کند. ما تلاش کردیم که هیچ چهره مثبتی از منافقین نمایش ندهیم.
خدابخشی طراح صحنه عنوان کرد: ما یک روستا را بازسازی و یک روستا را به طور کامل ساختیم. ادوات زیادی استفاده کردیم که به نوعی در پروژه های دفاع مقدس رکوردشکن بود.
حدود چهار ماه بازسازی فضا طول کشید و من ۹ ماه در این پروژه بودم.
وی اضافه کرد: ما مقطعی به لحاظ امنیتی نمی شد در منطقه ای که حضور داشتیم تیراندازی کنیم و به لحاظ لجیستیکی مجبور شدیم از جلوه های ویژه استفاده کنیم.
کارگردان در ادامه درباره اینکه چگونه بدون استفاده از بازیگران چهره اثر خوبی ساخته است توضیح داد:
همه تلاشم این بود که بازیگران مستعدی را پیدا کنم که بازی درخشانی داشته باشند و به سینما معرفی شوند و ماحصل آن را می توان در فیلم هایی که با کارگردان ها همکاری داشتم دید.
اینجا بازیگری داشتیم که تورج الوند که پیش تر او را در فیلم نگهبان شب به رضا میرکریمی معرفی کردم و حالا اینجا هم از او بهره گرفتم. البته اعتقاد دارم فیلم خوب را مجموعه ای از عوامل تشکیل می دهند. ترجیح دادم از بازیگرانی استفاده کنم که چهره شناخته شده ای در سینما نباشند. علی رغم اینکه که الوند قبلا کار کرده و حتی آناهیتا افشار هم همینطور بود. برخی از بازیگران هم به دلیل شباهت به برخی شهدا از میان بازیگران تاتر انتخاب شدند.
وی در پاسخ به سوالی درباره اینکه سکانسی را از فیلم مجیدی وام گرفته است یا خیر گفت:
مگر می شود دانش آموخته استادی باشید و از او تأثیر نگیرید. همکاری با مجیدی و میرکریمی در من اثرگذار بوده است اما اینگونه نبوده است که بخواهم از آثارشان به صورت مشخص استفاده کنم.
کارگردان در پاسخ به سوالی درباره پایان بندی فیلم عنوان کرد: پایان بندی فیلم تا به فیلمبرداری برسد پایان های مختلفی داشت اما ارکان اصلی فیلم تصمیم گرفتند که به این پایان بندی برسیم. تلفیق صحنه های حماسی و تغزلی نگاه ما بوده است.
کارگردان در بخش دیگر درباره برخی ایرادها در فیلم گفت: ما در برهه ای از التهابات کشور قرار گرفتیم که محدودیت های برای تولید فیلم داشتیم و شاید برخی از ایرادها مثل شلیک گلوله را خودمان می دانستیم. اگر جایی غلوآمیز بوده است اصلاح می کنم.
نویسنده هم درباره خشونت گفت: اگر ما می خواستیم کاری را که منافقین کردند در فیلم نمایش می دادیم اصلا قابل پخش نبود. ما تعدیل کردیم که بتوان نمایش داد. آنها چشم یک شهید را درآورده بودند یا کارهای بدتر که نمی شد نشان داد. ما نمونه های داشتیم که دوربین سمت منافقین می رود و اینها برای مخاطبان سمپات می شود اما ما نمی خواستیم اینگونه شود.

تهیه کننده در ادامه در پاسخ به سوالاتی درباره سهم مشارکت نهادها در فیلم گفت: یک فیلم اجتماعی در حداقلی ترین شرایط با یک تک بازیگر زیر ۱۵ میلیارد تمام نمی شود.
تهیه کننده عنوان کرد: یقینا فیلم های دفاع مقدسی به دلیل فضای معنوی نیاز دارد هزینه ها به درستی صورت گیرد. من تمام تلاشم را کردم که از ظرفیت استان کرمانشاه بهره بگیرم. به جرات می توانم بگویم این پروداکشن، در نقطه مرزی کشور، با حدود ۷۵ دستگاه ادوات جنگی در تاریخ دفاع مقدس بی سابقه است. هیچ فوتبالیستی نمی گوید چه قراردادی بسته است و این حرفه ای است اما این را می گویم که این ارزان ترین فیلمی بوده است که من ساخته ام.
من این کار را با لطف موزه دفاع مقدس شروع کردم که زیرمجموعه بنیاد حفظ آثار است. بعد دوستان گفتند که باید مشارکت بیاورم.
بنیاد روایت فتح ادوات مختلفی را در اختیار ما گذاشت و من هم از آنها خواهش کردم که از ما پول نگیرند.
تهیه کننده در پایان درباره نگرانی از اینکه فیلمش همانطور که خواسته نمایش داده شده؟ گفت: فیلم من مربوط به شهداست شهدا هیچ گاه تخریب نمی شوند. فیلم مربوط به
عطا بحیرایی یا شهیدان مظفر، غلامعلی رجبی
هیچ نگرانی نداریم و باز هم از این آثار خواهیم ساخت.