مروری بر ورزش اول ایران در سالی که گذشت؛
درگیری و جنجال همیشگی برای بودجه؛ پَستی و بلندی‌های ناتمام کشتی!
با پایان سال ۱۴۰۱، مروری بر آن چه طی ۳۶۵ روز اخیر در فدراسیون و تیم‌های ملی کشتی گذشت، داشته‌ایم.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانا؛ سالی که گذشت شامل اتفاقات ریز و درشت و مسیری مملو از پستی‌ها و بلندی‌های بسیار برای کشتی کشورمان بود. از درگیری و جدل همیشگی بین رئیس فدراسیون با معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان گرفته تا لغو رویدادها و البته مسابقات جهانی متفاوت با آن چه در ۲۰۲۱ برای ایران گذشت.
در سال ۱۴۰۱ ورزش اول و ملی کشورمان قصه‌های متفاوتی را پشت سر گذاشت. فدراسیون همیشه با معاونت وزارت ورزش و جوانان در تقابل مستقیم و سرشاخ بودجه‌ای قرار داشت و تیم‌های کشتی آزاد و فرنگی کشورمان هم در آوردگاه جهانی ۲۰۲۲ نتیجه نگرفتند تا شاید بتوان این سال را مثل مسیری ناهموار و مملو از چاله و دست‌انداز برای کشتی ایران بنامیم.
قهرمانی آزاد و نایب‌قهرمانی فرنگی در قاره کهن
نخستین رویداد مهم بین‌المللی کشتی کشورمان در سال گذشته، مسابقات کشتی قهرمانی آسیا بود که به صلاح‌دید کادرفنی، ترکیبی شامل کشتی‌گیران آزاد و فرنگی‌کار جوان‌تر نسبت به سایر عنوان‌داران المپیکی و جهانی ایران به اولان باتور مغولستان اعزام شدند که ماحصل آن قهرمانی تیم آزاد و نایب‌قهرمانی فرنگی‌کاران کشورمان بود.
تیم کشتی فرنگی ایران که خودش را در حد مدعی قهرمانی جهان می‌دانست، در عین ناباوری این مسابقات را با جام نقره‌ای به پایان رساند تا نخستین زنگ خطر در اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ برای محمد بنا و شاگردانش به صدا در آید. کشتی فرنگی در نخستین گام در حد انتظار ظاهر نشد و کل دشت کاروان ایران از این مسابقات، ۱۵ مدال رنگارنگ از سوی ۲۰ کشتی‌گیر بود.
غرش کشتی آزاد در سنگین‌وزن و تزلزل فرنگی در کشورهای اسلامی
با پایان رویدادهای کشتی آزاد و فرنگی داخل کشور نظیر مسابقات قهرمانی کشور، انتخابی جام تختی و مسابقات جام تختی که حد فاصل ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ برگزار شدند و با توجه به نتایج افراد اعزامی به مسابقات قهرمانی آسیا، نوبت به بازی‌های هم‌بستگی اسلامی ۲۰۲۱ در قونیه رسید که پیش از این یک سال به علت پاندمی کرونا به تعویق افتاده بود.
کاروان ایران با تأکید کمیته ملی المپیک برای بهبود جایگاه دوره پیش به سمت ترکیه رفت که در این بین کشتی هم از اهمیت ویژه‌ای برای مسئولان ورزش ایران برخوردار بود. در این مسابقات که نسبت به سایر تورنمنت‌های اتحادیه جهانی کشتی اهمیت و البته سطح بالایی نداشت، باز هم کاروان فرنگی کشورمان در حد انتظار ظاهر نشد.
کشتی‌گیران آزادکار کشورمان در قونیه با کسب ۹ مدال شامل ۵ طلا، ۲ نقره و ۲ برنز سهم به‌سزایی از خود در تعیین جایگاه تیم‌های ملی بر جای گذاشتند اما در سمت مقابل فرنگی‌کاران جوان ۳ مدال طلا، یک نقره و ۳ برنز در برابر رقبایی مانند ترکیه، آذربایجان و قرقیزستان کسب کردند تا نگرانی‌ها پیش از مسابقات جهانی ۲۰۲۲ کمی پررنگ‌تر از قبل شود.
قحطی طلا در بلگراد؛ یزدانی باز هم باخت!
تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی کشورمان به ترتیب برای دفاع از ۳ و ۴ مدال طلای خوش‌رنگ خود در مسابقات جهانی ۲۰۲۱ نروژ، پا به آوردگاه قهرمانی جهان ۲۰۲۲ بلگراد گذاشتند. این رقابت‌ها یک اتفاق ویژه دیگر را هم در دل خود داشت و آن هم این بود که به علت تحریم‌های ناشی از جنگ علیه اوکراین، کشتی‌گیران روس در مسابقات جهانی حضور نداشتند.
همین امر باعث می‌شد تا تیم ملی کشتی آزاد کشورمان امید بسیار زیادی به رقابت سنگین با تیم ملی ایالات متحده آمریکا برای کسب عنوان قهرمانی داشته باشد اما با توجه به پخش بودن کشتی‌گیران فرنگی‌کار در بسیاری دیگر از کشورهای اروپایی به‌خصوص صربستان میزبان، این حذف اجباری تأثیر زیادی بر جایگاه شاگردان محمد بنا در مسابقات جهانی نداشت.
برخلاف پیش‌بینی‌ها اما تیم ملی کشتی آزاد کشورمان تنها توسط رحمان عموزادخلیلی و کامران قاسم‌پور به ۲ مدال طلا دست یافت و ۳ مدال نقره و ۲ مدال برنز هم دشت ایران از آوردگاه صربستان بودند. در مهم‌ترین اتفاق، حسن یزدانی با نتیجه‌ای سنگین باز هم به دیوید تیلور باخت تا غول آمریکایی مقابل کاپیتان ایران پوکر کرده باشد.
در تیم فرنگی کشورمان اما بلگراد در قامت زمینی خالی از طلا و پر از قحطی دیده شد. تیم اعزامی محمد بنا حتی توسط محمدرضا گرایی قهرمان جهان و المپیک هم نتوانست به مدال طلا برسد تا پرونده ایران با ۲ مدال نقره و یک مدال برنز بسته شود و آقای خاص کشتی هم برای مدتی نامعلوم، عطای سرمربی‌گری تیم ملی را به لقایش ببخشد.
خداحافظی با آقای خاص و ژنرال ۷ ستاره
بلافاصله پس از نتایج نامناسب و دور از انتظار تیم ملی فرنگی ایران در مسابقات جهانی، محمد بنا از ادامه هم‌کاری با فدراسیون انصراف داد تا ولوله‌ای در شهر برپا شود. پادرمیانی حمید سوریان و علیرضا دبیر هم برای آقای خاص افاقه نکرد تا پس از موافقت رئیس فدراسیون کشتی با استعفای وی، حسن رنگرز به سرمربی‌گری تیم ملی کشتی فرنگی کشورمان منصوب شود.
رنگرز که پیش از این سخن‌گوی فدراسیون علیرضا دبیر هم بوده، بر تخت استاد خود نشست و پس از این اتفاق، حمید سوریان هم به علت مشکلات شخصی و خستگی از فدراسیون استعفا داد تا همه چیز بر گردن دبیر و رنگرز بیفتد و در سال منتهی به بازی‌های آسیایی و گزینشی المپیک، نیروها کم‌تر و مسئولیت‌ها شدیدتر شوند.
قهرمانی و نایب‌قهرمانی شیرین ایران در رده زیر ۲۳ سال
نخستین آوردگاه مهم برای کشتی ایران پس از مسابقات جهانی که در آن تا حد زیادی ناکام ماندیم، مسابقات زیر ۲۳ ساله‌ها بود و نوبت به درخشش امیدهای ایرانی رسید. در این رویداد که در پونت‌ودرای اسپانیا برگزار شد، پسران زیر ۲۳ سال کشتی آزاد و فرنگی کشورمان گل کاشتند و یک عنوان قهرمانی و یک عنوان نایب‌قهرمانی را برای ایران به ارمغان آوردند.
در وهله نخست، اولین آزمون حسن رنگرز در قامت سرمربی تیم ملی فرا رسید که پسران جوان او با غلبه بر رقبای سرسختی مثل گرجستان و ترکیه با کسب ۳ مدال طلا و ۳ برنز، به خوبی جواب اعتماد سرمربی را داده و صاحب عنوان قهرمانی جهان شدند تا رنگرز در نخستین گام، مطمئن‌تر از حد انتظار هم ظاهر شود.
تیم ملی کشتی آزاد هم به علت برخورد یک نماینده به کشتی‌گیر رژیم صهیونیستی و دیسکالیفه شدن یک کشتی‌گیر، با کسب ۴ مدال طلا و یک مدال نقره همچنین با اختلاف تنها ۷ امتیازی نسبت به گرجستان قهرمان، به مقام دوم زیر ۲۳ ساله‌های جهان دست یافت تا در مجموع مهر و آبان ماه برای کشتی کشورمان، ماه‌های امیدوارکننده‌ای باشند.
پایان خوش با جام‌های جهانی موفق
در آخرین رویدادهای بین‌المللی سال ۲۰۲۲، نوبت به مسابقات جام جهانی کشتی آزاد و فرنگی رسید که نتایج مناسبی را برای ایران به همراه داشت. رنگرز در دومین گام سرمربی‌گری خود توانست ایران را بر بام کشتی فرنگی جهان برساند، آن هم در شرایطی که آذربایجان میزبان تدارکات زیادی برای حفظ جام در خانه‌اش دیده بود.
در آذرماه هم تیم اعزامی پژمان درستکار در خاک آمریکا با نتایجی نزدیک قافیه را به ایالات متحده باخت و با جام نایب‌قهرمانی به تهران برگشت تا در مجموع رویدادهای آخر سال میلادی برای کشتی کشورمان مطابق انتظار، مناسب و با دورنمای خوبی از آینده به پایان برسند.
جدل‌های همیشگی و ناتمام دبیر و پولادگر
جدال لفظی شدیدالحن علیرضا دبیر با سیدمحمد پولادگر را نمی‌توان از اتفاقات مهم سال ۱۴۰۱ ندانست. بر سر تبصره ۱۴ بودجه فدراسیون‌های ورزشی از محل اعتبارات مجلس شورای اسلامی، چنان درگیری و جنجالی بین فدراسیون کشتی و وزارت ورزش و جوانان در گرفت که شاید نقطه عطفی برای تاریخ فدراسیون‌های کشورمان باشد.
از مجمع تیرماه فدراسیون گرفته تا هر نشست خبری و گفت‌وگوی دیگری، پولادگر و دبیر یک‌دیگر را از گزند نیش‌های خود در امان نگذاشته‌اند و تا آخر سال هم هیچ توافق‌نامه‌ای به امضای طرفین نرسید؛ با این حال فدراسیون عقب ننشست و از محل‌های دیگری، توسعه را ادامه داد تا دهن‌کجی بزرگی به پولادگر و انصارش کرده باشد.
رویدادهای رنکینگ‌دار و امید به سال آینده
جدی‌تر گرفتن رویدادهای رنکینگ‌دار اتحادیه جهانی کشتی، اتفاق مثبت دیگری بود که از سوی فدراسیون در سال گذشته صورت گرفت. با این روند تصمیم بر آن شد که پس از بالا بردن امتیازات، کار در مسابقات جهانی سال ۲۰۲۳ که گزینشی المپیک هم هست، برای کشتی‌گیران کشورمان راحت‌تر باشد که با حداکثر نماینده به ۲۰۲۴ پاریس برویم.
ارسال دیدگاه