چهره‌های سال ورزش ایران؛
تخت‌گاز از دزفول تا پاریس؛ اسماعیلی در المپیک انتقام گرفت و گل کاشت!
ورزش ایران در سال ۱۴۰۳ با چهره‌های شاخصی همراه بود؛ نفراتی که هر کدام برگ دیگری از تاریخ ورزش این مرز و بوم را ورق زدند.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانا؛ حالا که سال ۱۴۰۳ با همه پستی‌ها و بلندی‌ها و فرازها و فرودهایش به پایان رسیده، می‌توان نگاهی دقیق‌تر از بالا به آن دسته از افرادی داشت که به طرزی غیرقابل انگار، در رقم خوردن سرنوشت ورزش ایران یا بخشی از آن تأثیرگذار بوده‌اند. فرقی هم ندارد ورزشکار باشی یا مربی و رئیس؛ در این سلسله مطالب که در نوروز ۱۴۰۴ منتشر می‌شوند، نگاهی خواهیم داشت به آن زنان و مردانی که در سالی که گذشت، بر رشته حرفه‌ای خود و یا ماهیت ورزش ایران تا حد زیادی مؤثر بوده‌اند.
آموزش نحوه بازگشت با پسر دزفول
سعید اسماعیلی در سال ۱۴۰۳ خودش را به‌عنوان یکی از مردان شماره یک کشتی ایران و یا شاید هم مرد شماره یک کشتی ایران معرفی کرد. پسرکی که کشتی را مثل حمید سوریان می‌گرفت و همه را یاد نابغه ۷ ستاره کشتی فرنگی جهان و المپیک می‌انداخت، ظهور و بروز خود را در سالی که گذشت، نشان داد و از فرش به عرش رسیدن را به تمام چشم‌های نظاره‌گر جهان نشان داد.
سعید ایران که با هدایت حمزه ارقش از دزفول به قهرمانی جوانان جهان در ۲ سال پیاپی ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ رسیده بود، در رقابت‌های قهرمانی آسیا ۲۰۲۴ هم با قهرمانی و مدال طلا، خودش را به کادرفنی تحمیل کرد تا او یکی از انتخاب‌های وزن ۶۷ کیلوگرم کشتی فرنگی ایران در بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ باشد؛ پس از یک محک جدی دیگر.
در نخستین گام، سعید اسماعیلی به تورنمنت رنکینگ‌دار مجارستان رفت و در آن‌جا نمایش‌هایی خوب از خود بر جای گذاشت اما در نیمه‌نهایی این رقابت‌ها مقابل اورتا سانچز کوبایی، قهرمان کشتی فرنگی جهان قرار گرفت و در حالی که از او پیش بود، در ۲ ثانیه پایانی متحمل عجیب‌ترین شکست تاریخ کشتی ایران شد و بازی برده را به بی‌حواسی و بی‌دقتی باخت.
سانچز در وقت اول ۶ امتیاز مقابل اسماعیلی از دست داد اما در وقت دوم کار به حساب ۷ بر ۴ به سود اسماعیلی کشیده شد. او که خود را برنده کشتی می‌دانست، مبارزه را رها کرد و در ۲ ثانیه پایانی اسیر هوشیاری سانچز شد تا کشتی برده را ۹-۷ ببازد؛ مثل دوومیدانی قهرمانی اروپا که دونده اسپانیایی با گره زدن پرچم کشور به گردن در فاصله یکی، دو قدم به خط پایان به دنبال جشن کسب مدال برنز بود، ناگهان ورزشکار دیگری را دید که با سرعت از کنارش عبور کرد و از خط پایان گذشت.
مدال طلای المپیک در سن ۲۰ سالگی؛ چه سرنوشتی!
پس از رقابت انتخابی در ۲ جدال با محمدرضا گرایی و پیروزی سعید اسماعیلی، او مسافر کاروان المپیکی ایران شد تا بلکه بتواند زخم مجارستان را التیام ببخشد. اسماعیلی که از تک تک حرکاتش روی تشک بوی استعداد می‌بارید، تنها به آرامش ذهنی و مدیریت زمان و فن از سوی کادرفنی نیاز داشت تا بتواند با دست پر، پاریس را به مقصد تهران ترک کند.
در کشتی فرنگی اکثر فشارها روی محمدهادی ساروی و امین میرزازاده بود که بتوانند به فینال راه یافته و به مدال طلا برسند. از این رو فشار زیادی روی اسماعیلی وجود نداشت و سعید توانست با اتکا به تصمیمات صحیح کادرفنی و استعداد خودش با توسل به انگیزه و نیروی جوانی، ۲ اتفاق مهم را رقم بزند و المپیک را صحنه درخشش خودش کند.
اسماعیلی مقابل اورتا سانچز قرار گرفت؛ در نبرد انتقامی برای یک مهم. سعید این بار توانست رُس قهرمان کوبایی جهان را بکشد و به مبارزه فینال المپیک راه پیدا کند. او در فینال المپیک هم با نتیجه ۶ بر ۵ و طی مصافی به شدت دیدنی و مهیج از سد رقیب خود گذشت و در سن ۲۰ سالگی، مدال طلای بازی‌های المپیک را بر سینه خود نشاند.
اسماعیلی با این طلای ناب المپیکی در اول راه جوانی، خودش را به عنوان یک پدیده صاحب سبک در کشتی فرنگی مدرن جهان تثبیت کرد. او که مثل سوریان کشتی می‌گیرد، احتمالاً در سال ۲۰۲۵ برای فتح طلای جهان قدم پیش خواهد گذاشت و در ادامه از آسیا تا المپیک را زیر قرق گام‌های استوار خود بر روی تشک میادین جهانی و المپیکی خواهد برد.
ارسال دیدگاه