روی موج گرانی| بحران دسترسی به درمان برای کارگران؛
افزایش 46 درصدی تعرفه پزشکی در برابر رشد 32 درصدی دستمزد کارگران
با مقایسه افزایش 46 درصدی تعرفه پزشکی در برابر رشد 32 درصدی دستمزد کارگران به سادگی می توان به بحران دسترسی به درمان برای کارگران پی برد.
به گزارش خبرنگار اقتصادی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در سال 1404، تصویب افزایش 46 درصدی تعرفه‌های خدمات تشخیصی و درمانی، شامل ویزیت پزشکان عمومی و متخصص، باعث شد هشدارهای جدی درباره دسترسی کارگران و اقشار کم‌درآمد به خدمات سلامت مطرح شود. این افزایش، که ابتدا به صورت 54 درصدی در شورای عالی بیمه سلامت پیشنهاد شده بود، نهایتاً با تعدیل به 46 درصد در دولت تصویب شد. اما آنچه که مشخص است، این افزایش برای کسانی که حقوق ثابت و پایینی دارند، فاجعه‌بار خواهد بود.
تاثیر افزایش هزینه‌های درمانی بر زندگی کارگران
افزایش هزینه‌های درمانی در حالی رخ داده است که بسیاری از کارگران کشور، با درآمدی محدود، نمی‌توانند هزینه ساده‌ترین خدمات پزشکی را پوشش دهند. علیرضا ، کارگر یک کارخانه تولیدی در حاشیه تهران، از وضعیت خود می‌گوید: «برای درمان یک سرماخوردگی ساده، باید چند برابر حقوق روزانه‌ام هزینه کنم. بیمه حتی قسمت اعظم هزینه‌ها را نمی‌پوشاند و من گاهی مجبورم از درمان صرف‌نظر کنم یا از دیگران قرض بگیرم.»
در سال گذشته، هزینه‌های درمانی حدود 46 درصد افزایش یافت، در حالی که حقوق کارگران تنها 45 درصد رشد داشت. این عدم تعادل باعث شده است بسیاری از کارگران حتی در برابر بیماری‌های جدی، از مراجعه به مراکز درمانی خودداری کنند.
نارضایتی از بیمه‌های درمانی
نارضایتی از کیفیت خدمات بیمه‌های درمانی نیز رو به افزایش است. بسیاری از بیمه‌ها تنها بخشی از هزینه‌ها را پوشش می‌دهند و بیمه تکمیلی برای کارگران با حقوق پایین، قابل دسترسی نیست. این موضوع، فشار مالی بیشتری را بر دوش این افراد وارد کرده و از دسترسی آن‌ها به خدمات پزشکی می‌کاهد.
افزایش تعرفه‌ها و شکاف طبقاتی
یکی از نگرانی‌های اصلی، تفاوت چشمگیر در تعرفه‌های بخش خصوصی و دولتی است. در بخش خصوصی، پزشکان و مراکز درمانی نرخ‌های شخصی خود را تعیین می‌کنند که اغلب چند برابر تعرفه‌های رسمی است. این موضوع دو پیامد جدی دارد:
- ازدحام در مراکز دولتی : کسانی که نمی‌توانند هزینه‌های سنگین بخش خصوصی را پرداخت کنند، به سمت مراکز دولتی هجوم می‌آورند. این امر باعث شلوغی بیش از حد بیمارستان‌ها، طولانی شدن نوبت‌های ویزیت و کاهش کیفیت خدمات می‌شود.
- گسترش شکاف طبقاتی : در حالی که برخی افراد می‌توانند هزینه‌های بالای ویزیت در بخش خصوصی را بپردازند، اقشار کم‌درآمد محروم می‌شوند. این موضوع نشان‌دهنده بی‌عدالتی در نظام سلامت کشور است.
مشکلات بیمه‌ها و نیاز به اصلاح ساختاری
برخی مسئولان افزایش تعرفه‌ها را با مشکلات مالی بیمه‌هایی مانند تأمین اجتماعی توجیه می‌کنند. اما نکته مهم این است که وزارت بهداشت نباید تنها به توان پرداخت بیمه‌ها توجه کند. باید هزینه‌های واقعی درمان را برای همه اقشار جامعه در نظر بگیرد.
بسیاری از مردم، به‌ویژه کارگران روزمزد و مشاغل آزاد، فاقد پوشش بیمه‌ای هستند و مجبورند هزینه‌های درمانی را به‌صورت آزاد پرداخت کنند. افزایش بی‌رویه تعرفه‌ها بدون در نظر گرفتن این گروه از جامعه، می‌تواند باعث شود بسیاری از بیماران به دلیل ناتوانی مالی از مراجعه به پزشک خودداری کنند.
راهکارها برای کاهش فشار مالی
برای مقابله با این بحران، دولت باید اقدامات مؤثری انجام دهد:
- گسترش بیمه‌های همگانی : ایجاد پوشش درمانی فراگیر برای تمام اقشار جامعه، از جمله کارگران بدون بیمه، می‌تواند از محرومیت درمانی جلوگیری کند.
- شفاف‌سازی هزینه‌ها : نظارت بر تعرفه‌های آزاد پزشکی و تثبیت قیمت داروها ضروری است تا از افزایش بی‌ضابطه هزینه‌های درمانی جلوگیری شود.
- تقویت سیستم بیمه‌ای : مدیریت بهینه منابع درمانی و اصلاح الگوی تخصیص بودجه سلامت می‌تواند به حل مشکلات مالی بیمه‌ها کمک کند.
به گزارش راه دانا؛ افزایش 46 درصدی تعرفه‌های پزشکی و هزینه‌های درمانی، بدون در نظر گرفتن وضعیت اقتصادی کارگران و اقشار کم‌درآمد، می‌تواند به بحران‌های اجتماعی و انسانی منجر شود. دولت و مسئولان باید با اقدامات فوری و مؤثر، دسترسی عادلانه به خدمات سلامت را برای همه اقشار جامعه تضمین کنند. آیا این افزایش‌ها واقعاً برای بهبود کیفیت خدمات است یا تنها فشار بیشتری را بر دوش مردم قرار می‌دهد؟
فریاد کارگران در برابر گرانی درمان، یک فریاد است که نیازمند توجه جدی و عملی است.
ارسال دیدگاه