• شنبه ۲۹ تیر ۱۳۹۲ ۱۰:۵۵
• کد خبر : 4467

• اخبار
• فرهنگی
• دین و اندیشه

نیمه های شب وقتی برای مناجات به سرزمین لاله های کرمانشاهی قدم بگذاری در مجلس مناجاتی وارد شده ای که صدای سوز و ناله دلسوختگان الهی تا به عرش اعلی بلند است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا به نقل از مرصاد نیوز، ساعت از نیمه شب گذشته و شهر تقریبا در تاریکی به سر می برد؛ خیابان ها خلوت شده و ماشین ها در رفت و آمدند؛ چراغ خانه ها بر خلاف روز های معمول تابستان زود تر خاموش می شود تا ساکنان آن راحت تر برای سحر بیدار شوند.

در این بین اما نقاطی از شهر نه تنها ساکت نیستند بلکه اگر از چند صد متری آن هم بگذری صداهایی نیز از آنجا به گوش میرسد؛ نزدیکتر که به بروی خواهی دید که عده ای فارغ از همه چیز و به یک عشق از خواب و خوراک خود زده اند تا به اینجا برسند و اینجا یعنی جلسه مناجات با خدا…

هیئات مذهبی کرمانشاه پس از آغاز ماه مبارک رمضان از حالت معمول خود خارج می شوند و شکل تازه ای به خود می‌گیرند. هم تعداد جلساتشان در هفته بیشتر می شود و هم نوع دعاهایشان.

در جای جای شهر مناجات هایی برپاست اما کیست که از لذت درد دل با خدا بر سر مزار شهدا چشم پوشی کند؟ مزار لاله های پرپر حسینی که امامشان فرمود این مزار ها تا ابد دار الشفای آزادگان باقی خواهد ماند.

نیمه های شب وقتی برای مناجات به سرزمین لاله های کرمانشاهی قدم بگذاری در مجلس مناجاتی وارد شده ای که صدای سوز و ناله دلسوختگان الهی تا به عرش اعلی بلند است.

این جلسه مایه مباهات خداوند نزد فرشتگانش است که می فرماید ببینید چطور این جوانان و محبین من در این دل شب از لذت های معمول زده و به مناجات با من پرداخته اند.

مجلس از هرگونه ریا و تزویر خالی است و تقریبا تنها جایی است که با خیال راحت و در گمنامی تمام می‌توانی سر بر مزار یک شهید بگذاری و آنقدر اشک بریزی تا سبک تر از یک پر شوی…

جلسه تقریبا از یازده و نیم شب شروع می شود و مناجات جانسوز ابوحمزه هر شب به دل حاضران صفایی تکرار نشدنی می بخشد. هر شب فرازی از آن را می‌خوانند و الهی العفو گویان خواهان مغفرت الهی اند. پیر مردها هم اما حضوری فعال دارند، پیر غلامانی که بعد از یک عمر نوکری به درگاه امام حسین(ع) در این شبها و در این مراسم آمده اند که بگویند خدایا عمری بر آستان امام شهیدت غلامی کردیم و اکنون از تو طلب مغفرت داریم.

مراسم ادامه دارد تا اینکه عقربه های ساعت عدد ۱ و ۳۰ دقیقه را نشان می‌دهد. خادمین بی ادعای این جلسات سریع دست بکار می‌شوند تا بلکه با شربت و یا شیرینی ای از مومنین پذیرایی کنند. همین اسباب پذیرایی ساده اما بی صاحب نیست، هرشب کسی از حضار تهیه و هزینه آنرا بر دوش می‌گیرد تا از تمام این جلسه فیض کافی را ببرد و ثواب پذیرایی از مومن آن هم غافل نماند.

جلسه تمام می‌شود و خوش و بش جوانان آغاز، کسانی که پس از گریه و سوز و آه حالا سبکتر از پیش شده اند.

جلسه تمام می شود و غمی سنگین وجودت را فرا می‌گیرد؛ غمی که ناشی از اتمام حالت خوش مناجات است اما خود را تسلی می دهی که فردا شب هم مومنین در اینجا دور هم جمع اند و باز هم همین بساط برپاست…

انتهای پیام/خ

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #
• #
• #